Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 27 listopada 2014 r., sygn. II SA/Ke 509/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 listopada 2014r. sprawy ze skargi T. Ł. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu oddala skargę.

Uzasadnienie

T. Ł. na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, po bezskutecznym wezwaniu Rady Miasta do usunięcia naruszenia prawa, wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na uchwałę z dnia [...] Rady Miasta "w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu [...]" - wnosząc o stwierdzenie jej nieważności / uchylenie w całości albo co najmniej w części dotyczącej § 13 pkt 1 tej uchwały.

Zaskarżonej uchwale zarzucił:

1. naruszenie art. 94 i art. 2, 7 Konstytucji RP oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym w związku z art. 1 i art. 14 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez przekroczenie normy kompetencyjnej (delegacji ustawowej) i wykroczenie celu zaskarżonej uchwały określonego w § 3 ust. 1 poza cele ustanowione w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;

2. naruszenie art. 9 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez wprowadzenie w zaskarżonej uchwale ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości (polegających m.in. na budowie stacji paliw) nie przewidzianych w obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego;

3. naruszenie art. 20 i 22 Konstytucji RP poprzez nadużycie kompetencji prawodawczej w celu rażącego naruszenia prawa własności i wolności gospodarczej polegającej na usiłowaniu bezprawnego zablokowania jego inwestycji.

W uzasadnieniu skargi wskazał, że jest właścicielem nieruchomości (działki o Nr ewid. [...] i [...]) położonych przy ul. [...]. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta uchwalonego uchwałą z dnia 26 października 2000r. (Nr 580/2000 ze zm.) nie uniemożliwiało realizacji zaplanowanej inwestycji - budowy stacji paliw na działkach o Nr ewid. [...] i [...] położonych przy ul. [...].

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00