Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2013 r., sygn. I SA/Wa 2333/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie: WSA Jolanta Dargas (spr.) WSA Marta Kołtun-Kulik Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2013 r. sprawy ze skarg Gminy Miejskiej L., J. G. i M. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargi.

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr[...] , po rozpoznaniu odwołania J.G., M. G. i Prezydenta Miasta L., utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] ustalającą odszkodowanie za udział 1/2 części nieruchomości zajętej pod drogę publiczną gminną - ulicę [...] w L., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka ewidencyjna nr [...] pow. [...] m2 w obrębie ewidencyjnym.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Starosta [...], działając na podstawie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872, ze zm. - dalej "ustawa", decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] ustalił na rzecz M. G. i J. G. odszkodowanie w wysokości [...] zł za udział 1/2 części wyżej opisanej nieruchomości i zobowiązał Gminę L. do wypłaty ustalonego odszkodowania.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem M. G. i J. G. złożyły odwołanie, wskazując, że odszkodowanie powinno być ustalone za całą nieruchomość. Od powyższej decyzji odwołanie także złożył w imieniu Gminy L. Prezydent Miasta L. wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu odwołania zaskarżonej decyzji zarzucił oparcie się na nieprawidłowej (zawyżonej) wycenie wartości rynkowej przedmiotowej nieruchomości sporządzonej przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego W. K, a także uchybienia proceduralne mogące mieć wpływ na sposób rozstrzygnięcia sprawy, tj. naruszenie przepisów art. 7, art. 8, art. 11 i art. 77 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy.