Wyrok WSA w Lublinie z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. I SA/Lu 341/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca),, WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Referent stażysta Bartłomiej Pastucha, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 listopada 2010 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz "A" Sp. z o.o. w L. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżonym aktem Minister Finansów, działając na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, uznał stanowisko A., przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej ograniczeń wynikających z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 9 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw - za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Minister Finansów wyjaśnił, że w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, B. (podatnik o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce) posiada 100% udziałów w Spółce A., świadczącej usługi finansowe polegające na nabywaniu, finansowaniu i zarządzaniu wierzytelnościami handlowymi w obrocie krajowym i zagranicznym.

Charakter prowadzonej działalności Spółki sprowadza się do zapewnienia finansowania faktorom poprzez skup wierzytelności w ramach umów factoringowych i wymaga stałego dostępu do źródeł finansowania po to aby szybko pozyskiwać środki pieniężne na nabywanie wierzytelności handlowych kontrahentów.