Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 maja 2010 r., sygn. II SA/Po 63/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 maja 2010 r. sprawy ze skargi K. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] 2009r. Nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] 2007r. Nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w P. na rzecz skarżącego kwotę 120,- zł. (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/A. Łaskarzewska /-/E. Brychcy /-/B. Drzazga

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego w K. decyzją z dnia [...] 2007 r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.), dalej:u.t.d., nałożył na K. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą [...] karę pieniężną w kwocie 3000 zł za przejazd pojazdem po drogach krajowych bez trwale umieszczonej części samoprzylepnej karty opłaty na przedniej szybie auta.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że w dniu 1 października 2007 r. na drodze krajowej nr [...], w miejscowości [...], funkcjonariusze celni Izby Celnej w Poznaniu zatrzymali do kontroli pojazd samochodowy marki [...] o nr rej. [...], z przyczepą o nr rej. [...], którym wykonywano przewóz drogowy. Pojazdem tym kierował T. W. Na wezwanie funkcjonariusza okazał on odcinek kontrolny karty opłaty za przejazd po drogach krajowych (karta opłaty rocznej seria i nr [...]), jednakże pojazd nie posiadał trwale umieszczonej części samoprzylepnej karty opłaty na przedniej szybie. Kierowca oświadczył, że nie wie, czy otrzymał odcinek samoprzylepny rocznej karty opłaty drogowej od szefa i dlatego nie posiada go również przy sobie. T. W. nie wniósł żadnych uwag do protokołu kontroli. W piśmie z 8 listopada 2009 r. K. K. wskazał, iż jego zdaniem sam zakup karty opłaty drogowej stanowi dowód uiszczenia opłaty. Ponadto poinformował organ, że przed kontrolą szyba kontrolowanego auta została rozbita, a wraz z nią zniszczeniu uległ samoprzylepny odcinek winiety. Próby odzyskania go okazały się niemożliwe, jak równie niemożliwe było uzyskania wtórnika.