Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 marca 2010 r., sygn. II SA/Gl 1061/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.), Sędzia WSA Rafał Wolnik, Protokolant Grzegorz Śliwa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2010 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie doprowadzenia obiektu do stanu zgodnego z prawem oddala skargę

Uzasadnienie

W związku z pismem A.S. w sprawie budowy domu jednorodzinnego na sąsiedniej działce, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. zawiadomił o wszczęciu postępowania w sprawie zgodności prowadzonych robót z przepisami prawa budowlanego. Przeprowadzono oględziny [...]r. i ustalono, że budynek na działce nr 1 w K. przy ul. [...], realizowany jest przez K. i R. B. na podstawie pozwolenia na budowę i zgodnie z zatwierdzonym projektem. Zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dokonano decyzją Starosty K. z dnia [...]r., nr [...], utrzymaną w mocy decyzją Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...]. Wobec powyższych ustaleń organ nadzoru budowlanego decyzją z dnia [...] r. nr [...] umorzył postępowanie w sprawie.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 12 czerwca 2008 r. sygn. II SA/921/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. wydaną w przedmiocie pozwolenia na budowę i orzekł, że nie podlega ona wykonaniu. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że organy nie dokonały dostatecznej oceny projektu budowlanego. Wobec usytuowania budynku w granicy nie rozważono zgodności takiego usytuowania z § 13 ust. 1 pkt 1 warunków technicznych odnośnie okna na parterze budynku A. S. W tym zakresie nie wykonano żadnych obliczeń, co byłoby usprawiedliwione wyłącznie w przypadku, gdyby pomieszczenie to nie było przeznaczone na pobyt ludzi. Tej kwestii organy jednoznacznie nie rozstrzygnęły. Sąd zalecił zbadanie tej kwestii wskazując, że w sytuacji, gdy pomieszczenie to nie jest przeznaczone na pobyt ludzi, zasadne będzie jego pominięcie przy określaniu wymagań z § 13 pkt 1 warunków technicznych. Nie ustalono także w dostatecznym zakresie zgodności zatwierdzonego projektu z wymaganiami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w części dotyczącej zakazu zabudowy i utwardzenia powyżej 30 % działki oraz zapewnienia miejsc postojowych w granicach działki, w szczególności do zatwierdzonej w projekcie powierzchni utwardzonej nie wliczono powierzchni miejsca postojowego i dojazdu do niego. Należy zatem wyliczenie powierzchni utwardzonych uzupełnić a następnie ocenić, czy spełniony został warunek wynikający z planu miejscowego, nawet przy uwzględnieniu rozsądnej w okolicznościach sprawy tolerancji. Zalecono także ustosunkowanie się do warunku planu dotyczącego wymogu tworzenia jednorodnych zespołów urbanistyczno-architektonicznych, poprzez ujednolicenie w szeregu budynków gabarytów, poziomu parteru, kształtu dachu. Sąd zaakceptował natomiast, że linię zabudowy dla budynku inwestorów wyznacza odległość 6 m od linii rozgraniczających z ulicą [...], którą zachowano w projekcie.