Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. I SA/Łd 1328/08

Dnia 29 kwietnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz (spr.) Sędzia WSA Paweł Kowalski Protokolant: Agnieszka Kerszner po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2009 roku sprawy ze skargi G. U. na decyzję Dyrektora Izby skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za lipiec 2004r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz G. U. kwotę 2417 (dwa tysiące czterysta siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. określił G.U. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za lipiec 2004 r. w wysokości 10.512,- zł. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji podał, że G.U. w deklaracji podatkowej VAT-7 za lipiec 2004 r. wykazał:

podatek należy w wysokości 11.000,- zł,

kwotę nadwyżki z poprzedniej deklaracji w wysokości 1.461,- zł,

podatek naliczony od nabyć pozostałych w wysokości 9.728,- zł,

łączną kwotę nadwyżki podatku naliczonego do odliczenia w wysokości 11.189,- zł,

nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 189,- zł.

W wyniku przeprowadzonego postępowania organ pierwszej instancji stwierdził, iż podatnik bezpodstawnie odliczył od podatku należnego podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez K.O., który nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W tej sytuacji Naczelnik Urzędu Skarbowego określił podatnikowi prawidłową kwotę zobowiązania podatkowego, bez uwzględnienia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

Od decyzji tej podatnik złożył odwołanie, w którym podniósł, iż nie miał podstaw by podejrzewać, że jego kontrahent nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie decyzji w całości.

Utrzymując w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. w decyzji z [...] przywołał treść art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "ustawa o VAT"), zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Organ wskazał także na obowiązujący w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r. § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.; dalej rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r.), w myśl którego faktury VAT wystawione przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do ich wystawienia nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.