Wyrok WSA w Kielcach z dnia 4 września 2008 r., sygn. I SA/Ke 227/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Jagiełło,, Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 września 2008r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń 2003r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości; 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w K. na rzecz S. M. kwotę 3117,00 (słownie: trzy tysiące sto siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia[...] . nr [...] określającą Firmie A. w K. zobowiązanie w podatku akcyzowym za styczeń 2003r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że w Firmie A. w K. przeprowadzone zostały czynności kontrolne za okres od stycznia 2002r. do lipca 2003r. Wykazały one, że w okresie od 26 marca 2002r. do 28 lutego 2003r. dokonano sprzedaży oleju opałowego na cele inne niż opałowe, w ilości 303.265 l, w tym za styczeń 2003r. w ilości 20.163 l. Sprzedaż ta, stosownie do treści art. 36 ust.6 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym i za kontrolowany miesiąc podatek akcyzowy wyniósł 22.764 zł. Podatku tego kontrolowany podmiot nie zapłacił, nie składał też deklaracji podatkowych.

W ocenie organu sprzedaż oleju opałowego na cele inne niż opałowe oraz przeznaczanie go do napędu własnych środków transportowych była dokonywana przez S. M. w sposób świadomy. W celu ukrycia tych faktów Firma A. wystawiała faktury mające dokumentować sprzedaż oleju opałowego na cele opałowe, które były fakturami nie odzwierciedlającymi faktycznych zdarzeń gospodarczych. Prowadzona również była dodatkowa ewidencja pozwalająca S. M. rozliczać swoich pracowników, przy czym autentyczność wpisów w tej ewidencji dokonywanych przez S. M. potwierdził grafolog. Ewidencja ta umożliwiła także, przynajmniej w części, identyfikację faktycznych odbiorców oleju opałowego.

Organy celne dokonały podziału odbiorców na poniższe grupy: