Interpretacja indywidualna z dnia 30.01.2019, sygn. 0111-KDIB2-3.4010.415.2018.1.LG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4010.415.2018.1.LG

Możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieużytkowanej nieruchomości i zaliczenia ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 grudnia 2018 r. (data wpływu 20 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieużytkowanej nieruchomości i zaliczenia ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieużytkowanej nieruchomości i zaliczenia ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Akcyjna (dalej jako Wnioskodawca) jest polskim producentem oprogramowania. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich uzyskania.

Wnioskodawca prowadzi rozległą działalność w całej Polsce w oddziałach zlokalizowanych w różnych miastach. W prowadzonej działalności Wnioskodawca wykorzystuje nieruchomości zarówno stanowiące jego własność jak i wynajmowane.

Nieruchomości (budynki i lokale stanowiące odrębną własność) wykorzystywane do prowadzenia działalności i będące własnością Wnioskodawcy stanowią jego środki trwałe. Wnioskodawca przyjmuje nieruchomości do ewidencji środków trwałych i dokonuje ich amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu przyjęcia do użytkowania.

Wraz z rozwojem działalności gospodarczej u Wnioskodawcy zmieniały się potrzeby związane z nieruchomościami. Wnioskodawca zmieniał miejsce prowadzenia działalności przenosząc ją do budynków i lokali, które w sposób bardziej adekwatny odpowiadały jego potrzebom, a dotychczas użytkowane nieruchomości, które stanowiły jego własność, zostały przeznaczone do sprzedaży.