Interpretacja indywidualna z dnia 23.07.2018, sygn. 0111-KDIB2-3.4010.155.2018.1.AZE, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4010.155.2018.1.AZE

ustalenie czy strata dotycząca niezamortyzowanej części nakładów poniesionych na wybudowanie budynków będących środkami trwałymi Wnioskodawcy na dzierżawionym gruncie stanowić będzie koszt uzyskania przychodów 2018 roku w świetle przepisów art. 16 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 czerwca 2018 r. (data wpływu 21 czerwca 2018 r), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy strata dotycząca niezamortyzowanej części nakładów poniesionych na wybudowanie budynków będących środkami trwałymi Wnioskodawcy na dzierżawionym gruncie stanowić będzie koszt uzyskania przychodów 2018 roku w świetle przepisów art. 16 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2018 r wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie czy strata dotycząca niezamortyzowanej części nakładów poniesionych na wybudowanie budynków będących środkami trwałymi Wnioskodawcy na dzierżawionym gruncie stanowić będzie koszt uzyskania przychodów 2018 roku w świetle przepisów art. 16 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe Sp. z o.o. jest producentem suplementów diety pod marką X oraz preparatu kosmetycznego Y. Działalność produkcyjną w zakresie Produkcja pozostałych artykułów spożywczych gdzie indziej niesklasyfikowana(PKWIU 1089Z) oraz Produkcja artykułów kosmetycznych i toaletowych (PKWIU 2452Z) do 30 października 2008 roku Spółka prowadziła w mieście S. gdzie posiadała również siedzibę. Działalność gospodarcza prowadzona była w wybudowanych w latach 1991-2004 własnymi nakładami budynkach, stanowiących środki trwale podatnika. Budynki wykorzystywane były przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością, stanowiły osobne obiekty inwentarzowe i Spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych w okresie dłuższym niż rok podatkowy, a odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty podatkowe (art. 15 ust. 6 uopdop). Spółka nie była właścicielem gruntu. Wnioskodawca miał zawartą umowę nr () z dnia (), wraz z późniejszymi aneksami, na dzierżawę gruntu położonego na działce nr () o łącznej powierzchni (). Umowa zawarta była ze Spółką P. Każdorazowa rozbudowa lub budowa nowych budynków wymagała akceptacji P., na które Spółka otrzymywała stosowne zgody wydzierżawiającego. W przedmiotowej umowie w § 11 pkt 2 umowy zapisano, iż w przypadku rozwiązania umowy Dzierżawca obowiązany jest wówczas na własny koszt przywrócić teren do pierwotnego stanu, bez prawa żądania jakiegokolwiek odszkodowania i przekazać teren Rejonowi Budynków. Spółka użytkowała budynki do 28 marca 2018 roku i dokonywała nieprzerwanie odpisów amortyzacyjnych. Niektóre budynki nie zostały w pełni zamortyzowane, a na dzień 31 marzec 2018 roku wartość niezamortyzowanych budynków wyniosła 277 687,50 zł (kwota ta pozostała po odliczeniu sumy odpisów amortyzacyjnych dokonanych do końca marca 2018 roku od wartości początkowej środków trwałych). Ponadto Wnioskodawca miał podpisane umowy na dostawę energii elektrycznej, usługę ochrony, dostawę gazu, umowę na dzierżawę terenu (o której była mowa wcześniej) oraz opłacał należny podatek od nieruchomości.

Spółka kilkakrotnie od 2000 roku podejmowała próby rozmów z P. o odkupieniu działki, na której dokonała inwestycji, niestety bezskutecznie. Dzierżawca terenu, tj. P., w 2007 roku podniósł stawkę czynszu z 0,30 zł /m2 do 1,50 zł/m2 i w kolejnych latach dokonywał podnoszenia opłaty, dochodząc w 2017 roku do kwoty 2,02 zł/m2. Z uwagi na brak chęci porozumienia ze strony P. w sprawie możliwości odkupienia terenu i przeciągania w czasie rozmów oraz systematycznego podnoszenia stawek czynszu dzierżawionego terenu Spółka zdecydowała się na zakup gruntu w M. w 2006 roku i wybudowanie tam nowego Zakładu. Decyzja ta podyktowana była również względami ekonomicznymi wynikającymi z dynamicznego rozwoju Spółki i planami rozszerzenia zakresu prowadzonej działalności, jak również wynikała z potrzeb rozwojowych, w tym m.in. z koniecznością zwiększenia powierzchni magazynowej, produkcyjnej oraz planami zakupu nowych maszyn i urządzeń.