Interpretacja indywidualna z dnia 10.04.2018, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.81.2018.1.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.81.2018.1.MM

w zakresie: 1. Czy koszty podatku akcyzowego zapłaconego w związku z decyzją czeskich organów podatkowych stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o CIT? 2. Czy ewentualne odsetki od zaległości podatkowej, jakie wynikałyby z czeskich przepisów podatkowych, o ile zostaną faktycznie zapłacone przez Spółkę, będą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o CIT?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 26 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku akcyzowego zapłaconego w związku z decyzją czeskich organów podatkowych oraz ewentualnych odsetek od zaległości podatkowej, jakie wynikałyby z czeskich przepisów podatkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2018 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku akcyzowego zapłaconego w związku z decyzją czeskich organów podatkowych oraz ewentualnych odsetek od zaległości podatkowej, jakie wynikałyby z czeskich przepisów podatkowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawca) w ramach prowadzonej działalności w zakresie logistyki paliw ma status prowadzącego skład podatkowy i przechowuje paliwa powierzone przez podmioty trzecie. W roku 2009 i 2010 miały miejsce transakcje, w wyniku których nastąpiły dostawy paliw ze składu podatkowego prowadzonego przez Spółkę do odbiorcy w Czechach, gdzie Spółka jako prowadzący skład podatkowy była podmiotem wysyłającym.

Spółka w związku z prowadzeniem składu podatkowego, z którego towary były wyprowadzane, działała w przedmiotowej sytuacji jako podmiot wysyłający. Obowiązek zapłaty podatku akcyzowego w Czechach wynikał właśnie z tego faktu. Wymaga zaznaczenia, że Spółka nie była właścicielem paliwa, a jedynie świadczyła usługi dla klientów, którzy faktycznie nim dysponowali.