Interpretacja indywidualna z dnia 20.07.2016, sygn. IPPB2/4514-294/16-4/MZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

należy wskazać, że umowa faktoringu jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie powyższej czynności pod kątem art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2016 r. (data nadania 5 lipca 2016 r., data wpływu 7 lipca 2016 r.) na wezwanie z dnia 23 czerwca 2016 r. Nr IPPB2/4514-294/16-2/MZ i Nr IPPP1/4512-450/16-2/MK (data nadania 24 czerwca 2016 r., data doręczenia 29 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy faktoringu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy faktoringu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną, rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, jest zarejestrowany na VAT w Wielkiej Brytanii i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności na potrzeby VAT ani zakładu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca świadczy usługi finansowe w ramach międzynarodowej grupy spółek C. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ma zamiar zawierać umowy faktoringu (Umowy Faktoringu, pojedyncza umowa dalej nazywana jest jako Umowa Faktoringu) również z klientami w Polsce. Polskimi klientami Wnioskodawcy będą polskie spółki kapitałowe, będące polskimi rezydentami podatkowymi na potrzeby podatku dochodowego, zarejestrowane na VAT w Polsce, powiązane kapitałowo z Wnioskodawcą (Klienci, w liczbie pojedynczej Klient).