Interpretacja indywidualna z dnia 25.02.2015, sygn. ITPB3/423-595/14/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-595/14/PS

Czy Wnioskodawca uprawniony jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w 2014 r. rezerwy celowej na pokrycie wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona, zaklasyfikowanej do grupy ryzyka stracone, utworzonej (a następnie dotworzonej) w 2014 r. w kwocie 548.535,05 zł?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawionewe wniosku z dnia 8 grudnia 2014 r. (data wpływu 16 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów rezerwy celowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów rezerwy celowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Bank (dalej: Wnioskodawca, Bank) zawarł z Kredytobiorcą (osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą) w latach 2009-2011 cztery umowy o kredyty obrotowe w rachunku kredytowym.

Przyjęte przez Bank prawne zabezpieczenie ww. umów kredytowych stanowią m.in. hipoteki ustanowione na nieruchomości zabudowanej stanowiącej własność Kredytobiorcy wraz z cesją praw z polisy ubezpieczeniowej przedmiotowej nieruchomości.

W latach 2009-2010, Bank tworzył, a następnie rozwiązywał rezerwy celowe na ekspozycje kredytowe ww. Kredytobiorcy. Utworzone i rozwiązane w latach 2009-2010 rezerwy celowe na ekspozycje kredytowe ww. Kredytobiorcy nie były zaliczane przez Bank do kosztów uzyskania przychodów.