Interpretacja indywidualna z dnia 01.04.2010, sygn. IPPB3/423-999/09-4/GJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-999/09-4/GJ

zaliczenie do kosztów podatkowych kary umownej, odsetek od kary umownej i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30.12.2009r. (data wpływu 30.12.2009r.), uzupełnionym na wezwanie organu z dnia 23.03.2010r. pismem z dnia 26.03.2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych kary umownej, odsetek od kary umownej i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.12.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych kary umownej, odsetek od kary i momentu zaliczenia ich do kosztów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest największą korporacją przemysłu naftowego w Europie Środkowo-Wschodniej pod względem przychodów. Działalność w zakresie wyrobów ropopochodnych wymaga od Spółki rozwoju, poszerzenia oferty, zdobywania nowych rynków zbytu, zwiększania skali działalności poprzez przejęcie innych podmiotów z branży. Dlatego poza umacnianiem pozycji lidera na krajowym rynku paliwowym, od końca lat 90-tych strategia Spółki obejmuje również ekspansję na rynki innych państw Europy Środkowo-Wschodniej i konsekwentnie budowanie silnej pozycji regionalnej. Wejście na zagraniczne rynki było kluczowe dla dalszego rozwoju Spółki i wynikało z szeregu uwarunkowań, jak m.in. chęć pozyskania rynków zytu oraz dążenie do umocnienia pozycji negocjacyjnej, głównie w relacjach z dostawcami kluczowych surowców. Ponadto ekspansja miała oznaczać wyższą efektywność działalności gospodarczej Spółki wynikającą z tzw. ekonomii skali oraz zmniejszenie ryzyka prowadzonej działalności dzięki jej dywersyfikacji. Jednym z zasadniczych kierunków ekspansji obranym przez Spółkę był rynek czeski. Jedyna możliwość realizacji obranej strategii ograniczała się w tym przypadku do przejęcia koncernu U., wiodącego producenta i sprzedawcy paliw na rynku czeskim, którego większościowym akcjonariuszem był rząd czeski. W związku z przystąpieniem do realizacji strategii nabycia akcji U. Spółka zawarła 19 listopada 2003r. umowę o współpracy z A. (dalej A.). W zamyśle Spółki współpraca z A. miała na celu wsparcie starań Spółki podejmowanych dla wygrania procesu prywatyzacji U. A. był bowiem rozpoznawalną spółką w Czechach i posiadał istotną wiedzę na temat U. pozyskaną podczas pierwszej próby prywatyzacji U., w której odegrał on istotną rolę. Na mocy Umowy o współpracy Spółka zobowiązała się, w przypadku pomyślnej finalizacji zakupu akcji U. w wyniku prywatyzacji, do zapewnienia zaoferowania przez U. na rzecz A. sprzedaży części lub całości udziałów w podmiotach zależnych (dalej Aktywa). Na powyższe zobowiązanie Spółka zgodziła się mając na uwadze zasadniczy dla niej cel gospodarczy, tj. zakup akcji w U. Aktywa zostały wycenione po negocjacjach z A. w umowie ogólnej w sprawie warunków przyszłej umowy sprzedaży udziałów z dnia 7 kwietnia 2004 r (dalej Umowa ogólna ). Efektem procesu prywatyzacji U. prowadzonego przez rząd czeski był wybór Spółki jako nabywcy oferowanych akcji w U. Spółka nabyła 62,99% udziałów w U.

Po zawarciu umowy ogólnej nastąpił wzrost wycen rynkowej wartości Aktywów. W związku z powyższym, wycena Aktywów na potrzeby Umowy ogólnej znacząco odbiegała od wycen wartości rynkowej Aktywów w 2005 roku, kiedy transakcja zbycia Aktywów na rzecz A. miała zostać sfinalizowana. W 2004 roku cena, za którą miały zostać zbyte na rzecz A. Aktywa nie przekraczała połowy ceny, którą można było uzyskać za Aktywa w 2005r. Zbycie znaczącej części Aktywów na zasadach rynkowych rzeczywiście nastąpiło, co przyniosło U. z tytułu ich sprzedaży sumę trzykrotnie wyższą niż ustalona w Umowie ogólnej. Z zastrzeżeniem innych istotnych okoliczności prawnych, taki ciąg zdarzeń pokazuje ekonomicznie pozytywne rezultaty zaistniałej sytuacji oraz jej sens gospodarczy dla Spółki.