Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 21 czerwca 2010 r., sygn. KIO/UZP 1089/10

1) Art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp wymaga dla prawidłowości jego zastosowania, stwierdzenia zaistnienia wady postępowania uniemożliwiającej zawarcie ważnej umowy w sprawie zamówienia publicznego. Wadą uniemożliwiającą zawarcie ważnej umowy jest naruszenie przepisów, które w przypadku zawarcia umowy wywołuje skutek prawny w postaci jej nieważności. Wada ta musi być nieusuwalna, wywierać taki wpływ na umowę w sprawie zamówienia publicznego, który powoduje jej bezwzględną nieważność 

2) Art. 146 ust. 1 pkt 6 p.z.p., przez pryzmat, którego należy odczytywać przepis art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp nie pozostawia wątpliwości, że ustawodawca rygor nieważności umowy przewidział nie dla każdego przypadku naruszenia w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przepisów tej ustawy, ale jedynie do przypadków naruszenia, które miało wpływ na wynik postępowania. Wadą musi zostać dotknięte samo postępowanie o zamówienie publiczne i wada ta dodatkowo musi mieć charakter nieusuwalny, wywierający wpływ na umowę. Przepis art. 140 ustawy Pzp. ust. 1 stanowi, że zakres świadczenia wykonawcy wynikający z umowy jest tożsamy z jego zobowiązaniem zawartym w ofercie, jednakże przepis ust. 3 tegoż artykułu przewiduje sankcję nieważności jedynie w części wykraczającej poza określenie przedmiotu zamówienia zawarte w specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

1) Ustawodawca w  art. 140 ust. ust. 3 przewidział nieważność tylko w części wykraczającej poza określenie przedmiotu zamówienia zawarte w siwz. Takie stwierdzenie wskazuje na możliwość zmiany zakresu świadczenia w pozostałym zakresie. Tym samym wydaje się możliwe wskazanie w umowie mniejszego zakresu przedmiotu świadczenia, gdyż cel tego przepisu - wyeliminowanie możliwości zwiększania zakresu przedmiotu świadczenia poza zakres objęty procedurą udzielania zamówień w trybie ustawy , nie będzie naruszony.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Emil Kawa