Postanowienie SN z dnia 13 września 2018 r., sygn. II UZ 21/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku ,,G." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T. z udziałem zainteresowanych: M. G. i innych o ubezpieczenie społeczne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 września 2018 r., zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt III AUa [...],

oddala zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2018 r. Sąd Apelacyjny w [...] odrzucił apelację ,,G." Spółki z o.o. w T., wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w T. z dnia 23 czerwca 2017 r., w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. o podleganie ubezpieczeniom społecznym, w której brało udział szesnastu zainteresowanych.

Sąd odwoławczy wskazał, że po wpłynięciu apelacji, zarządzeniem z dnia 8 listopada 2017 r. wezwano pełnomocnika płatnika składek do usunięcia braków formalnych apelacji przez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia w terminie 7 dni wraz z 17 odpisami, pod rygorem odrzucenia apelacji. W odpowiedzi na to wezwanie strona skarżąca podała wartość przedmiotu zaskarżenia, lecz nie dołączyła 17 odpisów pisma procesowego.

Powołując się na liczne orzeczenia Sądu Najwyższego, Sąd odwoławczy doszedł do przekonania, że w opisanej sytuacji procesowej zachodzą podstawy do odrzucenia apelacji. Podkreślił, że wadliwe wykonanie obowiązku uzupełnienia braków formalnych apelacji, nie upoważnia do ponownego wezwania w trybie art. 130 k.p.c, ale skutkuje odrzuceniem apelacji na podstawie art. 370 k.p.c. w związku z art. 368 § 2 k.p.c.