Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. III PK 45/17

1. Dopuszczenie pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku na podstawie wprawdzie aktualnego, ale oczywiście błędnego orzeczenia lekarskiego, stwarza dla zatrudnionego zagrożenie niemniejsze niż zadziałanie innych, szczególnych czynników, które judykatura uznaje za zewnętrzne przyczyny wypadku przy pracy.

2. Ruch przedsiębiorstwa" w rozumieniu przepisu art. 435 § 1 k.c. to każdy przejaw jego działalności, wynikający z określonej struktury organizacyjnej i funkcji usługowo-produkcyjnej przedsiębiorstwa. Oznacza to praktycznie, że wyrządzenie szkody przez "ruch przedsiębiorstwa lub zakładu" ma miejsce zarówno wtedy, gdy szkoda jest bezpośrednim skutkiem użycia sił przyrody i pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z niebezpieczeństwem wynikającym z zastosowania tych sił, jak i wtedy, gdy pozostaje w związku z samym tylko ruchem przedsiębiorstwa lub zakładu jako całości. Dla powstania odpowiedzialności z art. 435 k.c. wystarczy już wystąpienie związku przyczynowego pomiędzy ruchem przedsiębiorstwa a szkodą o charakterze conditio sine qua non. Pojęcie ruchu przedsiębiorstwa może odnosić się do okresu czasu obejmującego więcej niż dzień zdarzenia, podczas którego ostateczny uraz wystąpił.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Jolanta Franczak

SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa CD. przeciwko ,,U." spółce akcyjnej w P. o odszkodowanie, zadośćuczynienie i ustalenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 3 stycznia 2017 r., sygn. akt VI Pa [...],

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

C. D. domagał się w pozwie skierowanym przeciwko ,,U." spółce akcyjnej w P. zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz jednorazowego odszkodowania w wysokości 720,00 zł w związku z poniesionymi kosztami badania MR kręgosłupa wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty, zadośćuczynienia pieniężnego za doznane na skutek wypadku przy pracy ból, cierpienie i stres w wysokości 30.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty i ustalenia, że pozwany będzie ponosić odpowiedzialność za skutki wypadku przy pracy jakie mogą wystąpić u powoda w przyszłości. Jako podstawę prawną odpowiedzialności pozwanego C. D. wskazał art. 435 § 1 k.c. i art. 444 § 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p. W dniu 2 grudnia 2015 r. dodatkowo wniósł o ustalenie, że pozwany ponosi winę za wypadek przy pracy. Uzasadniając swe żądania C. D. wskazał, że pracując w pozwanej spółce jako operator maszyny powlekającej, w dniu 2 lipca 2012 r. uległ wypadkowi -podnosząc oburącz wałek ważący około 50 kg, w celu włożenia jego czopów w gniazdo maszyny, poczuł silny ból w okolicy lędźwiowej kręgosłupa, stracił przytomność i został odwieziony do szpitala. Następnie przebywał na zwolnieniu lekarskim, później na świadczeniu rehabilitacyjnym, a obecnie pobiera rentę z tytułu wypadku przy pracy. Częściowo utracił zdolność do pracy zarobkowej, nie może dźwigać, odczuwa znaczny ból.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00