Postanowienie SN z dnia 11 kwietnia 2018 r., sygn. III UZ 4/18

W razie objęcia jednym wyrokiem wielu decyzji ustalających płatnikowi składek (pracodawcy) i wskazanym w tych decyzjach pracownikom podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną oznacza się odrębnie względem każdego ubezpieczonego pracownika (art. 19 § 2 w związku z art. 398⁴ § 3 k.p.c.).

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Piotr Prusinowski

SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania "J." T. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. z udziałem zainteresowanych: K. P., P. K., D. P., J. M., E. L, M. R., J. A., K. B., U. B., E. J., E. K. o wysokość składek na ubezpieczenia społeczne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 11 kwietnia 2018 r., zażalenia odwołującego się na postanowienie Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 30 października 2017 r., sygn. akt III WSCU (...),

oddala zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 30 października 2017 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III WSCU .../17 po rozpoznaniu sprawy płatnika składek "J." T. S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. z udziałem K. P., P. K., D. P., J. M., E. L, M. R., J. A., K. B., U. B., E. J. i E. K. o wysokość składek na ubezpieczenia społeczne, na skutek skargi kasacyjnej płatnika składek od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 3 lipca 2017 r., sygn. akt III AUa (...), Sąd Apelacyjny w (...) odrzucił skargę kasacyjną.

Sąd Apelacyjny podał, iż profesjonalny pełnomocnik płatnika składek w ustawowym terminie złożył skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 3 lipca 2017 r. Sąd Apelacyjny w (...) wezwał pełnomocnika skarżącego do uzupełnienia skargi kasacyjnej przez wyliczenie wartości przedmiotu zaskarżenia oraz wykazanie dopuszczalności skargi w związku z art. 398 § 1 k.p.c. Realizując zobowiązanie sądu, pełnomocnik płatnika wskazał jako wartość przedmiotu zaskarżenia kwotę 28.056,10 zł łącznie dla wszystkich ubezpieczonych oraz wyjaśnił, że wartość przedmiotu zaskarżenia przewyższa ustawowy próg dziesięciu tysięcy złotych. Sąd Apelacyjny rozważył, że stosownie do treści art. 398 § 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, w sprawach gospodarczych - niższa niż siedemdziesiąt pięć tysięcy złotych, a w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych - niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. W przekonaniu Sądu Apelacyjnego w rozpoznawanej sprawie należało wziąć pod uwagę, że spór toczył się w indywidulanych sprawach jedenastu ubezpieczonych, w stosunku do których organ wydał indywidualne decyzje, które następnie zostały jednostkowo zaskarżone przez płatnika. Wszystkie jedenaście spraw zostało połączonych celem wspólnego rozpatrzenia i rozstrzygnięcia. Sąd Apelacyjny przyjął zatem, że zainteresowani byli w sprawie współuczestnikami formalnymi w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 2 k.p.c. W takiej kategorii spraw wartości przedmiotu zaskarżenia, podobnie jak wartości przedmiotu sprawy, nie sumuje się, a o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia w każdej ze spraw połączonych formalnie. Sąd Apelacyjny zważył, że w sprawie pełnomocnik płatnika, mimo wezwania sądu nie wykonał zobowiązania i nie sprecyzował wartości przedmiotu zaskarżenia w odniesieniu do każdego ubezpieczonego w każdej z indywidulanych spraw połączony jedynie formalnie do wspólnego rozstrzygnięcia. Nie uzupełnił zatem należycie braku formalnego skargi kasacyjnej, co uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu procesowego i tym samym czyni skargę niedopuszczalną w rozumieniu art. 398 § 2 k.p.c. Okoliczność, że art. 398 § 2 k.p.c. utracił moc z dniem 8 lipca 2008 r. w związku z art. 398 § 1 pkt 3 w zakresie, w jakim przewiduje odrzucenie - bez wezwania do usunięcia braków - skargi kasacyjnej niespełniającej wymagań określonych w art. 398 § 1 pkt 3, na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 1 lipca 2008 r. sygn. akt SK 40/07 (Dz.U. poz. 779) nie oznacza, że profesjonalny pełnomocnik musi być wzywany do uzupełnienia braku formalnego skargi aż do osiągnięcia pozytywnego skutku. W takim stanie w ocenie Sądu Apelacyjnego skarga była niedopuszczalna, zatem zgodnie z art. 398 § 2 w zw. z art. 398 § 1 k.p.c. należało ją odrzucić.