Wyrok SN z dnia 20 marca 2015 r., sygn. II CSK 254/14

1. Uchylenie w sprawie karnej wyroków skazujących i zakończenie jej wyrokiem uniewinniającym nie przesądza, co do zasady, o bezprawności czynności organów ścigania związanych z wypełnianiem obowiązków ustawowych. Dokonanie ustalenia bezprawności działania funkcjonariusza lub działania przy wykonywaniu władzy publicznej zawsze następuje in casu i wymaga uwzględnienia okoliczności związanych z przebiegiem konkretnego postępowania. Obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej obejmuje także wynikającą z naruszenia dóbr osobistych szkodę niemajątkową - krzywdę w ujęciu art. 448 k.c., z tym że zasada oparcia odpowiedzialności Skarbu Państwa na przesłance bezprawności eliminuje element winy.

2. Do naruszenia art. 6 k.c. dochodzi wówczas, gdy sąd orzekający przypisuje obowiązek dowodu innej stronie, niż ta, która z określonego faktu wywodzi skutki prawne.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)

SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

SSN Karol Weitz

w sprawie z powództwa E. G. przeciwko Skarbowi Państwa - Prokuratorowi Okręgowemu [...] i Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o zadośćuczynienie i odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 marca 2015 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 6 grudnia 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Apelacyjny oddalił apelację powódki od wyroku Sądu Okręgowego , który oddalił powództwo skierowane przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Prokuratora Okręgowego i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o zasądzenie odszkodowania i zadośćuczynienia z tytułu naruszenia dóbr osobistych.