Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2011 r., sygn. II UK 315/10

Zakład Ubezpieczeń Społecznych może - wbrew nazwie umowy - zakwalifikować pracę tłumacza języka obcego jako umowę o świadczenie usług, a nie umowę o dzieło, gdy oparta jest na długookresowym zatrudnieniu i polega na powtarzalnym wykonywaniu tłumaczeń dokumentów związanych z bieżącą działalnością firmy, za stałym (miesięcznym) wynagrodzeniem (art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm. w związku z art. 750 k.c.).

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca), Roman Kuczyński.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 kwietnia 2011 r. sprawy z wniosku W.Ś. SA w Ś. i Wioletty S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w W. o ubezpieczenie społeczne, na skutek skargi kasacyjnej W.Ś. SA w Ś. od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 marca 2010 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z 18 marca 2010 r. oddalił apelacje Spółki Akcyjnej W.Ś. w Ś. oraz Wioletty S. od wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy z 1 października 2009 r., który oddalił ich odwołania od decyzji pozwanego z 30 stycznia 2009 r. obejmującej Wiolettę S. ubezpieczeniami (emerytalnym i rentowymi) z tytułu zatrudnienia na podstawie zlecenia na rzecz tej Spółki od 1 marca 2000 r. do 31 sierpnia 2008 r. oraz stwierdził podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w wysokości określonej dla poszczególnych miesięcy zatrudnienia. Sąd Okręgowy ustalił, że Wioletta S. oraz Spółka dnia 1 marca 2000 r. podpisali umowę o dzieło w zakresie tłumaczeń z języka angielskiego na język polski i odwrotnie dokumentów związanych z działalnością firmy, a w szczególności umów i kontraktów, specyfikacji technicznych, dokumentacji korporacyjnej, korespondencji firmowej. Zgodnie z umową przystąpienie do wykonania tłumaczenia wymagało każdorazowo złożenia zamówienia na wykonanie tłumaczenia, wraz z określeniem terminu, w którym przyjmujący zamówienie powinien dostarczyć zamawiającemu przetłumaczone dokumenty. Wioletta S. otrzymywała miesięcznie wynagrodzenie za dokonanie minimum tłumaczeń. W takim stanie Sąd Okręgowy decyzję pozwanego uznał za prawidłową, gdyż umowa - wbrew nazwie - nie była umową o dzieło, lecz ukrywała świadczenie pracy z zachowaniem staranności i jej istotą było wykonywanie określonych czynności, a nie wykonanie dzieła. Nie wynik, ale określone działania były istotne dla realizacji umowy i z tych działań Wioletta S. była rozliczana. Wynagrodzenie miesięczne było należne za wykonanie określonych czynności - przetłumaczenie dokumentów firmy - nie zależało zaś od wykonania oznaczonego dzieła, które przyniosłoby konkretny, indywidualny rezultat materialny.

Sąd Apelacyjny w uzasadnieniu oddalenia apelacji stwierdził, że strony łączyła umowa zlecenia. Wnioskodawczyni była rozliczana z wykonania tłumaczeń, a nie z osiąganego rezultatu. Otrzymywała miesięcznie podobne zryczałtowane wynagrodzenie, którego wysokość nie zależała od ilości dokonanych czynności. Wnioskodawczyni nie wykazała ilości wykonanych miesięcznie tłumaczeń i sposobu wyliczenia należnego jej wynagrodzenia. Nie wyjaśniła dlaczego otrzymywała miesięcznie jednakowe wynagrodzenie, zmieniające się jedynie na podstawie otrzymywanych podwyżek wynagrodzenia. Nie był zasadny zarzut, iż umowa z 1 marca 2000 r. miała jedynie określać ramowy charakter współpracy pomiędzy stronami. Postanowienie § 3 umowy nie przesądzało o charakterze stosunku prawnego, wskazywało tylko, że wnioskodawczyni winna przetłumaczyć jedynie dokumenty przedstawiane przez Spółkę. Ponadto strony nie wykazały, iż wykonane czynności były weryfikowane pod względem ich prawidłowości. Odpowiedzialność wykonawcy dzieła za wady dzieła należy do istotnych warunków umowy o dzieło a tłumaczenia nie były weryfikowane co do jakości. Na wnioskodawcy ciążył obowiązek wykazania, iż umowa była umową o dzieło. Umowa była umową o świadczenie usług i wnioskodawczyni podlegała ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zarzuty apelacji opierały się jedynie na odmiennej wykładni prawa.