Postanowienie SN z dnia 13 października 2009 r., sygn. II PZP 10/09

Art. 25¹ § 1 k.p. ma zastosowanie, gdy trzy kolejne umowy o pracę na czas określony zostały zawarte po wejściu w życie tego przepisu, a ciąg trzech kolejnych umów o pracę na czas określony, gdy jedna lub dwie z tych umów zostały zawarte przed wejściem w życie tego przepisu, nie ma znaczenia.

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Roman Kuczyński (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

Protokolant Anna Pęśko

w sprawie z powództwa Kazimierza J. przeciwko J. Spółce z o.o. z siedzibą w L. o przywrócenie do pracy i ustalenie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 października 2009 r., zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T. postanowieniem z dnia 25 czerwca 2009 r., sygn. akt IV Pa 24/09,

„Czy w przypadku, gdy dwie pierwsze umowy o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy zostały zawarte przez strony stosunku pracy w okresie od 2 czerwca 1996 r., ale przed 29 listopada 2002 r., przy czym przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy nie była dłuższa niż 1 miesiąc, to trzecia umowa o pracę na czas określony zawarta pomiędzy tymi samymi stronami po dniu 30 kwietnia 2004 r. jest równoznaczna w skutkach prawnych z umową o pracę na czas nieokreślony w rozumieniu przepisu art. 25¹ § 1 Kodeksu pracy?”

odmawia podjęcia uchwały.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2009 r. Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T. na podstawie art. 390 § 1 k.p.c. przedstawił Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne następującej treści: Czy w przypadku, gdy dwie pierwsze umowy o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy zostały zawarte przez strony stosunku pracy w okresie od 2 czerwca 1996 r., ale przed 29 listopada 2002 r., przy czym przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy nie była dłuższa niż 1 miesiąc, to trzecia umowa o pracę na czas określony zawarta pomiędzy tymi samymi stronami po dniu 30 kwietnia 2004 r. jest równoznaczna w skutkach prawnych z umową o pracę na czas nieokreślony w rozumieniu przepisów art. 25¹ § 1 Kodeksu pracy?

Z uzasadnienia wyżej przedstawionego pytania prawnego, a także z dat powołanych w jego treści wynika, że Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T. chciałby uzyskać rozwiązanie konfliktu międzyczasowego i wyjaśnienie, czy art. 25 § 1 k.p. w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2003 r., Nr 213, poz. 2081), obowiązujący od dnia wstąpienia Polski do Unii Europejskiej), tj. od dnia 1 maja 2004 r., ma zastosowanie do kolejnej umowy o pracę zawartej na czas określony po dniu wejścia w życie tego przepisu, gdy poprzednie umowy o pracę na czas określony były zawierane w okresie obowiązywania art. 25 k.p. w brzmieniu pierwotnym, wprowadzonego do Kodeksu pracy ustawą z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1996 r., Nr 24, poz. 110, ze zm.), i w okresie zawieszenia stosowania art. 25 k.p. przez ustawę z dnia 26 lipca 2002 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2002 r., Nr 135, poz. 1146) na okres od dnia 29 listopada 2002 r. do dnia wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, tj. do dnia 1 maja 2004 r.