Postanowienie SN z dnia 19 marca 2008 r. sygn. IV KZ 11/08

Dostrzeżenie przez któryś z podmiotów, któremu kasacja została doręczona, braków formalnych, powodujących niedopuszczalność kasacji, nie tylko nie uprawniało tego podmiotu do zaskarżenia przedmiotowego zarządzenia, ale też nie dawało prezesowi sądu kompetencji do reasumpcji swojej (przewodniczącego wydziału albo upoważnionego sędziego - art. 93 § 2 k.p.k.) wcześniejszej decyzji o przyjęciu kasacji. Skorygowania błędnej decyzji o przyjęciu kasacji i pozostawieniu jej bez rozpoznania może bowiem, w takiej sytuacji, dokonać wyłącznie Sąd Najwyższy w trybie art. 531 § 1 k.p.k.

W razie uznania kasacji za oczywiście bezzasadną, a tym bardziej za niedopuszczalną (arg. a maiori ad minus), doręczenia odpisu odpowiedzi na kasację dokonuje prokurator, zaś wskazanym wyżej podmiotom przysługuje, w terminie 14 dni od otrzymania odpowiedzi prokuratora, uprawnienie do przedstawienia sądowi na piśmie swojego stanowiska (art. 530 § 5 k.p.k.).

Wydanie zarządzenia o odmowie przyjęcia kasacji z powodu niedotrzymania warunku wskazania na uchybienie określone w art. 439 k.p.k. możliwe jest tylko w wypadku tak oczywistego zignorowania tego warunku, że wykazanie niedotrzymania go nie wymaga w ogóle ustosunkowania się do argumentacji zawartej w kasacji, bo przesądza o tym wyłącznie konfrontacja z treścią postanowień zamieszczonych w przepisach tego artykułu.