Postanowienie SN z dnia 26 lipca 2007 r. sygn. I KZP 20/07

Postanowienie odmawiające uwzględnienia wniosku o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego stanowi decyzję o dalszym stosowaniu tego samego środka zapobiegawczego na zasadach określonych we wcześniejszym postanowieniu.

Przewodniczący: sędzia SN P. Kalinowski (sprawozdawca).

Sędziowie: SN E. Strużyna, SA (del. do SN) R. Ponikowski.

Prokurator Prokuratury Krajowej: A. Herzog.

Sąd Najwyższy w sprawie Ilonardy S., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w L, postanowieniem z dnia 29 marca 2007 r, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy właściwość funkcjonalna sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie, do rozpoznania zażalenia na postanowienie prokuratora w przedmiocie środka zapobiegawczego (art. 252 § 2 k.p.k.), obejmuje również rozpoznanie zażalenia na postanowienie prokuratora w przedmiocie wniosku o zmianę lub uchylenie środka zapobiegawczego, a jeżeli tak to czy w zakres tej właściwości wchodzi rozpoznanie zażalenia na każde postanowienie prokuratora wydane w wyniku rozpoznania wniosku o zmianę lub uchylenie środka, czy też rozpoznanie zażalenia jedynie na postanowienie pozytywne, tj. uwzględniającego wniosek".

postanowił odmówić podjęcia uchwały.

UZASADNIENIE

Zagadnienie przedstawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia w trybie przewidzianym w art. 441 § 1 k.p.k., powstało w następującej sytuacji procesowej.

Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2005 r. Sąd Rejonowy w L. zastosował wobec Ilonardy S. tymczasowe aresztowanie na okres 14 dni od daty zatrzymania, zaś dnia 25 maja 2005 r. Prokurator Rejonowy w Ś. zarządził poszukiwanie podejrzanej listem gończym.

W dniu 9 listopada 2006 r. obrońca podejrzanej złożył do Prokuratora Rejonowego w Ś. wniosek o zmianę powołanego wyżej środka zapobiegawczego i uchylenie postanowienia o poszukiwaniu listem gończym, który to wniosek nie został uwzględniony - postanowieniem z dnia 10 listopada 2006 r. To ostatnie rozstrzygnięcie zostało zaskarżone zażaleniem wniesionym przez obrońcę podejrzanej, który wnosił o zmianę tego orzeczenia, polegającą na zastąpieniu tymczasowego aresztowania poręczeniem majątkowym oraz uchylenie postanowienia o poszukiwaniu podejrzanej listem gończym. Powyższe zażalenie zostało przedstawione do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w L. z wnioskiem Prokuratora Rejonowego w Ś. o utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia. Jednak Sąd Rejonowy w L. uznał się niewłaściwym do rozpoznania wniesionego środka odwoławczego i przekazał go do rozpoznania Prokuratorowi Okręgowemu w L. To ostatnie postanowienie zaskarżył prokurator zarzucając obrazę art. 252 § 1 k.p.k., polegającą na wyrażeniu poglądu, że zażalenie na postanowienie prokuratora, odmawiające uwzględnienia wniosku o zmianę środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, przysługuje na podstawie art. 254 § 2 k.p.k. i art. 465 § 2 k.p.k. do prokuratora nadrzędnego w sytuacji, gdy zgodnie z art. 252 § 2 k.p.k. zażalenie to wnosi się do sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie. Pod no