Postanowienie SN z dnia 16 lutego 2007 r., sygn. II UZ 62/06

Skarga kasacyjna oparta wyłącznie na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów nie podlega odrzuceniu na podstawie art. 398⁶ § 2  k.p.c. jako niedopuszczalna z innych przyczyn.

Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk, Sędziowie SN: Zbigniew Hajn, Andrzej Wróbel (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 lutego 2007 r. sprawy z wniosku Zbigniewa Ż. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecz­nych-Oddziałowi w G. o rentę z tytułu choroby zawodowej, na skutek zażalenia wnio­skodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 5 października 2006 r [...]

uchylił zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 5 października 2006 r. [...] Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku odrzucił skargę kasacyjną wnioskodawcy od wyroku tegoż Sądu z dnia 7 lipca 2006 r.  W uzasadnieniu wskazano, iż skarga ka­sacyjna wnioskodawcy została oparta na naruszeniu przepisów postępowania, tj. art. 233 §1 k.p.c., przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów polegającej na tym, że sąd dowolnie i przy braku niewątpliwych przesłanek rozstrzygnął o tym, że u wnioskodawcy nastąpiła pełna remisja schorzenia zawodowego. W dalszej zaś czę­ści wywodów skarżący skupił się na kwestionowaniu dokonanych przez Sąd Apela­cyjny ustaleń, z jednej strony kwestionując ocenę dowodów, a z drugiej starając się wykazać, co było, a co powinno być przedmiotem ustaleń Sądu. Sąd Apelacyjny uznał, że tak sformułowana skarga kasacyjna jest niedopuszczalna jako nieoparta na ustawowej podstawie i jako taka podlega odrzuceniu na podstawie art. 398⁶ § 2 k.p.c.

Powyższe postanowienie wnioskodawca zaskarżył zażaleniem z dnia 17 paź­dziernika 2006 r., wnosząc o uchylenie przedmiotowego postanowienia. W uzasad­nieniu zażalenia podniesiono, iż nie ma przeszkód formalnych do nadania biegu zło­żonej kasacji, ponieważ „w argumentacji dotyczącej przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji” powołano się na art. 278 k.p.c. oraz art. 290 k.p.c. „w przedmiocie dopuszczenia dowodu z lekarza-klinicysty, biegłego neurologa w specjalności chorób wibracyjnych z listy innej aniżeli opiniujący neurolog, którego bezstronność i jakość wiedzy specjalnej wnioskodawca kwestionował w dotychcza­sowym postępowaniu”.