Postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. I BP 16/07

Postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające zażalenie na postano­wienie sądu pierwszej instancji odrzucające apelację może być zaskarżone za-żaleniem w sprawie, w której przysługuje skarga kasacyjna (art. 394¹ § 2 k.p.c.) i z tego względu skarga o stwierdzenie jego niezgodności z prawem jest niedo­puszczalna (art. 424¹ § 1 k.p.c.).

Przewodniczący SSN Józef Iwulski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 kwietnia 2007 r. sprawy z powództwa Józefa B. przeciwko Przedsiębiorstwu Robót Inżynieryj-nych „B.” SA w K. o ustalenie, na skutek skargi powoda o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia - postanowienia Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 2 sierpnia 2006 r. [...]

o d r z u c i ł skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2006 r. [...] Sąd Okręgowy w Krakowie w sprawie z powództwa Józefa B. przeciwko Przedsiębiorstwu Robót Inżynieryjnych B. SA w K. o ustalenie istnienia stosunku pracy w warunkach szkodliwych odrzucił za-żalenie powoda na postanowienie Sądu Rejonowego dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie z dnia 30 maja 2006 r. [...], odrzucające apelację powoda od wyroku Sądu pierwszej instancji z 27 marca 2006 r. W uzasadnieniu postanowienia Sąd Okręgowy stwierdził, że postanowienie Sądu pierwszej instancji doręczono powodowi 6 czerwca 2006 r., wobec czego tygodniowy termin do złożenia zażalenia upływał 13 czerwca 2006 r., tymczasem zażalenie zostało wniesione na poczcie w dniu 14 czerwca 2006 r., a zatem było spóźnione.

Od postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 2 sierpnia 2006 r. powód wywiódł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem, wskazując jako podstawę naruszenie art. 373 w związku z art. 397 § 2 k.p.c., przez przyjęcie, że odebrał postanowienie Sądu Rejonowego w dniu 6 czerwca 2006 r., gdy tymczasem nastąpiło to w dniu 7 czerwca 2006 r., a więc zażalenie złożone w dniu 14 czerwca 2006 r. nie było spóź-nione. Jako uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody spowodowanej wydaniem za-skarżonego postanowienia, powód wskazał: 1) kserokopię postanowienia Sądu Rejo­nowego z 30 maja 2006 r. z datą doręczenia powodowi 7 czerwca 2006 r. - na oko-liczność wykazania rzeczywistego terminu doręczenia tego postanowienia; 2) ksero-kopię apelacji z 22 maja 2006 r. - na okoliczność udowodnienia, że w wyniku wyda­nia przez Sąd Okręgowy postanowienia z 2 sierpnia 2006 r. „został pozbawiony moż-liwości dochodzenia swoich praw pracowniczych i uzyskania wymiernych korzyści, jakie mogłyby zaistnieć w przypadku merytorycznego rozpatrzenia zażalenia powoda z dnia 12 czerwca 2006 r.”; 3) kserokopię potwierdzenia nadania apelacji z 22 maja 2006 r.; 4) kserokopię pisma z 22 maja 2006 r. poświadczającego uiszczenie opłaty za apelację w wysokości 30 zł; 5) kopertę z pieczęcią poczty zawierającą datę 22 maja 2006 r. W uzasadnieniu skargi powód wskazał na oczywisty błąd Sądu Okrę-gowego przy ustaleniu rzeczywistej daty doręczenia mu odpisu postanowienia Sądu pierwszej instancji, wynikający z wadliwego wszycia do akt sądowych potwierdzenia odbioru tego pisma. Wskutek tego nie może dochodzić swych praw, a w konsekwen­cji nie ma możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę, gdyż postępowanie dotyczyło ustalenia istnienia stosunku pracy w warunkach szkodliwych. Ponadto skarżący podniósł, że jego apelacja została bezzasadnie odrzucona przez Sąd Rejo­nowy z powołaniem się na jej nieopłacenie, gdyż uiścił należną opłatę podstawową, co prawda w odrębnym piśmie procesowym, lecz w terminie otwartym dla wniesienia apelacji (22 maja 2006 r.). Zdaniem skarżącego, wzruszenie postanowienia Sądu Okręgowego z 2 sierpnia 2006 r. w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, bowiem brak jest ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, a postanowienie to nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną ani za-żaleniem w trybie art. 394k.p.c. Wskazując na powyższe, powód wniósł o stwier­dzenie, że zaskarżone postanowienie jest niezgodne z art. 373 w związku z art. 397 § 2 k.p.c.