Wyrok SN z dnia 29 marca 2006 r., sygn. II UK 115/05

Podstawa wymiaru emerytury repatrianta nie może być ustalona według jego zarobków uzyskanych za granicą przed przyjazdem do Polski.

Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka, Sędziowie: SN Zbigniew Hajn, SA Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 marca 2006 r. sprawy z odwołania Mieczysława A. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w W. o wysokość emerytury, na skutek kasacji ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 8 grudnia 2004 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w W. decyzją z 18 stycznia 2002 r. ustalił Mieczysławowi A. prawo do emerytury od 1 stycznia 2002 r., w najniższej wy­sokości z braku podstawy wymiaru.

W odwołaniu ubezpieczony zarzucił, iż jako repatriant ma prawo do ustalenia podstawy wymiaru emerytury z odpowiednim uwzględnieniem jego zarobków na Białorusi.

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu decyzję organ rentowego uznał za prawidłową i odwołanie ubezpieczonego oddalił. Ustalił, że ubezpieczony (urodzony 1 stycznia 1933 r.) jest repatriantem z Białorusi. W dniu 22 listopada 2001 r. uzyskał poświadczenie obywatelstwa polskiego na podstawie ustawy z 9 listopada 2000 r. o repatriacji. Do 31 grudnia 2001 r. miał prawo do eme­rytury z białoruskiej instytucji ubezpieczeniowej. Pozwany organ rentowy ustalił ubezpieczonemu 45 lat, 7 miesięcy i 6 dni zatrudnienia na Białorusi w latach 1949­-99. Okresy te uznano jako składkowe na mocy art. 16 ust. 4 ustawy o repatriacji oraz na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wobec niemożności ustalenia podstawy wy­miaru organ rentowy przyznał ubezpieczonemu emeryturę w najniższej wysokości na podstawie art. 23 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.