Oparcie ustaleń faktycznych na nieprawomocnym wyroku karnym skazującym

Wyrok SN z dnia 11 stycznia 2005 r. sygn. I PK 94/04

Oparcie ustaleń faktycznych na nieprawomocnym wyroku karnym skazującym, bez rozważenia dowodów przeprowadzonych w sprawie cywilnej i karnej, stanowi naruszenie art. 233 § 1 k.p.c.

Przewodniczący SSN Herbert Szurgacz

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2005 r. sprawy z powództwa Jerzego M. przeciwko Lasom Państwowym Nadleśnictwu W. w W. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 16 grudnia 2003 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Łodzi do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 września 2003 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Wieluniu oddalił powództwo Jerzego M. przeciwko Lasom Państwowym Nadleśnictwu W. w W. o przywrócenie do pracy. Sąd ustalił, że powód pracował jako podleśniczy w Leśnictwie C. W dniu 13 lutego 2003 r. nadzorował odbiór drewna brzozowego zakupionego wcześniej przez Józefa C. W trakcie załadunku Józef C. polecił swemu pomocnikowi ściąć 5 brzóz, które nie były objęte asygnatą W dniu następnym funkcjonariusze Policji i Straży Leśnej znaleźli w zagrodzie Józefa C. pochodzące z kradzieży drewno brzozowe wartości 390 zł. W dniu 17 lutego 2003 r. nadleśniczy Andrzej P. po zapoznaniu się z wynikami dochodzenia podjął decyzję o zwolnieniu powoda z pracy w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., podając jako przyczynę rozwiązania umowy udział w kradzieży drewna. W tym samym dniu skonsultował swoją decyzję z Organizacją Związkową Pracowników Nadleśnictwa W. Konsultacja polegała na okazaniu przewodniczącemu tej organizacji pisma o zamiarze rozwiązania z powodem umowy o pracę, na którym przewodniczący uczynił adnotację o braku zastrzeżeń. W tym samym dniu pismo rozwiązujące umowę o pracę zostało wręczone powodowi. Sąd uznał, iż zgromadzony materiał dowodowy wskazuje, że w dniu 13 lutego 2003 r. miała miejsce kradzież drewna z nadzorowanego przez powoda lasu, a powód miał w tym istotny udział. Przejawiło się to w tym, że powód wyraził zgodę na ścięcie drzewa ponad ilość wykupioną na asygnatę. Takie zachowanie kwalifikuje się jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych i uzasadnia zastosowanie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. Rozwiązanie umowy o pracę było zgodne z prawem, gdyż został zachowany termin przewidziany w art. 52 § 2 k.p. i pracodawca zasięgnął opinii organizacji związkowej w trybie art. 52 § 3 k.p.