Wyrok SN z dnia 23 września 2004 r., sygn. I PK 541/03

Odmowa poddania się kontrolnym badaniom lekarskim po długotrwałej chorobie uzasadnia niedopuszczenie pracownika do pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia, gdy wyłączną przyczyną tej odmowy są okoliczności leżące po stronie pracownika.

Przewodniczący SSN Herbert Szurgacz,

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Katarzyna Gonera (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2004 r. sprawy z powództwa Bożenny K. przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Zakładów Opieki Długoterminowej w A. o sprostowanie świadectwa pracy i zapłatę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Suwałkach z dnia 12 czerwca 2003 r. [...]

1. uchylił zaskarżony wyrok w części oddalającej apelację strony pozwa­nej od wyroku Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 3 marca 2003 r. [...], w części zasądzającej od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 8. 524, 39 zł (osiem tysięcy pięćset dwadzieścia cztery złote i trzydzieści dziewięć groszy) z odsetkami usta­wowymi tytułem wynagrodzenia za pracę (punkt II) i w tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Suwałkach, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego;

2. oddalił kasację w pozostałej części.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Suwałkach wyrokiem z dnia 3 marca 2003 r. [...] zasądził od pozwanego Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Długoterminowej w A. na rzecz powódki Bożenny K. kwotę 3.147,69 zł z ustawowymi odsetkami tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia oraz kwotę 8.524,39 zł z ustawo­wymi odsetkami tytułem wynagrodzenia za pracę (za gotowość świadczenia pracy) za okres od 21 lutego 2002 r. do 26 października 2002 r. W pozostałym zakresie - co do sprostowania świadectwa pracy, zasądzenia wynagrodzenia za pracę za okres od 18 grudnia 2001 r. do 20 lutego 2002 r. oraz zasądzenia odszkodowania za straty moralne w kwocie 20.000 zł - powództwo zostało oddalone.

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka w okresie od 18 grudnia 1978 r. do 31 maja 2000 r., a następnie od 10 października 2000 r. do 31 grudnia 2000 r. i od 1 stycznia 2001 r. do 31 sierpnia 2001 r. zatrudniona była w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w A., ostatnio na stanowisku starszej pielęgniarki na podsta­wie umowy o pracę na czas nieokreślony. Z dniem 1 września 2001 r. stała się pracownicą pozwanego Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Długoterminowej w A., w związku z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę na podstawie art. 23 k.p. Spór powstały między powódką a pozwanym na tle przejścia do innego pracodawcy rozstrzygnięty został wyrokiem Sądu Rejonowego w Suwałkach z 9 kwietnia 2002 r. [...] ustalającym, że od 1 września 2001 r. powódka stała się pracownicą pozwanego. Wyrok ten uprawomocnił się 11 października 2002 r. Sąd ustalił, że w okresie od 26 czerwca 2001 r. do 17 grudnia 2001 r. powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim. W związku z jego upływem złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych wniosek o przedłużenie okresu wypłaty zasiłku chorobo­wego. Wniosek ten został przekazany lekarzowi orzecznikowi ZUS, który wezwał powódkę do osobistego stawienia się na badanie lekarskie w dniu 18 grudnia 2001 r. Powódka w tym dniu stawiła się w B. na badanie przez lekarza konsultanta (psychiatrę) oraz lekarza orzecznika ZUS, nie przychodząc jednocześnie tego dnia do pracy i nie uprzedzając o swej nieobecności pracodawcy. Po przeprowadzeniu badania le­karskiego lekarz orzecznik ZUS nie znalazł podstaw do przedłużenia powódce okresu zasiłkowego. Decyzja w tym przedmiocie wpłynęła do pozwanego dopiero 15 października 2002 r. Również 18 grudnia 2001 r. powódka zgłosiła się do Poradni Zdrowia Psychicznego w A., gdzie stwierdzono u niej zaostrzenie zespołu depresyj­nego i skierowano do szpitala. W dniu 19 grudnia 2001 r. powódka nie stawiła się do pracy, zaś 20 grudnia 2001 r. została przyjęta do szpitala, gdzie przebywała do 21 stycznia 2002 r., a następnie była niezdolna do pracy z powodu choroby do 20 lutego 2002 r. Zwolnienie lekarskie potwierdzające pobyt w szpitalu wpłynęło do pozwanego 10 października 2002 r. Przyczyny nieobecności powódki w pracy w dniu 18 grudnia 2001 r. były znane pozwanemu przed rozwiązaniem umowy o pracę, podobnie jak fakt jej pobytu w szpitalu od 20 grudnia 2001 r. Bezpośrednio po ogłoszeniu przez Sąd Rejonowy w Suwałkach wyroku z 9 kwietnia 2002 r. [...], a jeszcze przed jego uprawomocnieniem się, powódka zgłaszała pozwanemu gotowość do pracy. Nie została jednak dopuszczona do jej wykonywania. Pismem z 23 października 2002 r., doręczonym powódce 26 października 2002 r., pozwany rozwiązał z nią umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (powołując się na art. 52 § 1 pkt 1 k.p.). Jako przyczynę natych­miastowego zwolnienia z pracy wskazał nieusprawiedliwioną nieobecność powódki w pracy w dniach 18 i 19 grudnia 2001 r.