Wyrok SN z dnia 27 maja 1999 r. sygn. I PKN 78/99

Stosowanie art. 405 KC w związku z art. 409 KC nie może służyć obchodzeniu ograniczeń w zakresie pracowniczej odpowiedzialności materialnej wtedy, gdy bezpodstawne wzbogacenie się pracownika ma jednocześnie cechy zawinionego wyrządzenia szkody pracodawcy.

Przewodniczący: SSN Zbigniew Myszka

Sędziowie SN: Walerian Sanetra (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 27 maja 1999 r. sprawy z powództwa Sądu Rejonowego w S. przeciwko Maksymilianowi Dominikowi N. o zapłatę, na skutek kasacji strony powodowej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 12 listopada 1998 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Występujący w charakterze powoda Sąd Rejonowy w S. wniósł kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 12 listopada 1998 r. [...], którym Sąd ten oddalił jego apelację od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Suwałkach z dnia 9 lipca 1998 r. [...].

Sąd Rejonowy w S. domagał się zasądzenia od pozwanego Maksymiliana N. kwoty 12.069,75 zł wraz z odsetkami od dnia 2 lipca 1996 r. i z kosztami procesu tytułem nadpłaconego wynagrodzenia. W uzasadnieniu strona powodowa twierdziła, że pozwany, pełniąc funkcję komornika, pobrał w okresie od stycznia 1994 r. do lute-go 1996 r. zawyżone wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 25% zamiast 2% opłat. Pozwany podnosił natomiast, że zawyżone wynagrodzenia prowizyjne pobrał w dobrej wierze i zużył je na utrzymanie rodziny. Ponadto podniósł zarzut przedawnienia. Sąd Pracy w Suwałkach wyrokiem z dnia 24 grudnia 1997 r. uchylił wyrok zaoczny z dnia 16 października 1997 r. i oddalił powództwo. W wyniku apelacji powoda Sąd drugiej instancji uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania. Po ponownym rozpoznaniu sprawy (kierując się wskazaniami Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie przesłuchania świadka J.Ś. i pozwanego w celu ustalenia, kiedy pozwany zapoznał się z treścią pisma z dnia 23 sierpnia 1993 r. Ministerstwa Sprawiedliwości oraz z jakich przyczyn pozwany naliczał zawyżone wynagrodzenie) Sąd Pracy w Suwałkach wyrokiem z dnia 9 lipca 1998 r. oddalił powództwo. Sąd ten ustalił, że pismo z 23 sierpnia 1993 r. Ministerstwa Sprawiedliwości dotarło do pozwanego już w sierpniu 1993 r. W sytuacji, gdy istnieją rozbieżności co do interpretacji przepisów określających zasady obliczania wynagrodzenia, nie można oczekiwać od pozwanego, że powinien i mógł spodziewać się, że pobiera wynagrodzenie zawyżone, a zatem, że działał w złej wierze. Sąd uznał przy tym, że pozwany rozporządził uzyskaną korzyścią na rzecz osoby trzeciej, co wyłącza odpowiedzialność za wyrządzoną pracodawcy szkodę.