Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 21 listopada 1997 r., sygn. I CKN 825/97

1. Wykładnia oświadczeń woli wyrażonych w umowie gwarancji bankowej nie jest wyłączona, a przepis art. 247 kpc nie sprzeciwia się dowodowi ze świadków lub z przesłuchania stron na okoliczności nie ujawnione w dokumencie gwarancji mogące pomóc w wyjaśnieniu treści tych oświadczeń.

2. Wzięcie przez Sąd Najwyższy z urzędu pod uwagę nieważności postępowania (art. 39311 kpc) dotyczy tylko nieważności postępowania przed sądem drugiej instancji.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 1997 r. na rozprawie sprawy z powództwa Banku Gospodarki Żywnościowej w Warszawie przeciwko Bankowi Handlowemu S.A. w Warszawie o zapłatę na skutek kasacji strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 1997 r. I ACa 220/97 – oddalił kasację i zasądził od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 3.500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Na podstawie bankowego tytułu wykonawczego pozwany Bank Handlowy S.A. w Warszawie wyegzekwował od powodowego Banku Gospodarki Żywnościowej w Warszawie kwotę 45.281.277.700 starych zł. Dochodząc zwrotu tej kwoty, Bank Gospodarki Żywnościowej twierdził, że udzielił pozwanemu gwarancji jako zabezpieczenia gwarantowanego przez pozwanego kredytu kupieckiego udzielonego przez niemiecką spółkę Schmidt-Ankum spółce akcyjnej „Agroprodukt” w K., natomiast pozwany nie udzielił gwarancji, która mogłaby być podstawą wystawienia tytułu wykonawczego, lecz poręczenia wekslowego.

Po powtórnym rozpoznaniu sprawy Sąd Wojewódzki – Sąd Gospodarczy w Warszawie powództwo oddalił, ustaliwszy następujący stan faktyczny:

Dnia 14 lutego 1991 r. pomiędzy niemiecką spółką Schmidt-Ankum a spółką akcyjną „Agroprodukt” w K. zawarte zostały dwa kontrakty nr 91/1025 oraz 91/1023, przy czym warunkiem ich wejścia w życie było wydanie przez „Agroprodukt” weksli solo awalowanych przez pozwany Bank Handlowy S.A. w Warszawie. W dniu 3 kwietnia 1991 r. do centrali Banku Gospodarki Żywnościowej wpłynął wniosek „Agroproduktu” o udzielenie gwarancji spłaty kredytu kupieckiego, zaciągniętego w związku z zawarciem kontraktów ze spółką Schmidt-Ankum, w którym zawarto informację, że na udzieloną przez Bank Gospodarki Żywnościowej gwarancję do Banku Handlowego na ręczone awalem weksle solo „Agroprodukt” otworzy akredytywę.

W dniu 26 kwietnia 1991 r. pomiędzy Bankiem Gospodarki Żywnościowej a spółką „Agroprodukt” została zawarta „umowa o gwarancję numer 282 i 283” i w tym samym dniu BGŻ wystawił dwa dokumenty adresowane do Banku Handlowego zatytułowane Gwarancja nr 282 na spłatę kredytu kupieckiego i „Gwarancja nr 283 na spłatę kredytu kupieckiego”, w których Bank Handlowy określono jako „wystawcę gwarancji zagranicznej” oraz zaznaczono, że gwarancja – nieodwołalna, bezwarunkowa płatna na pierwsze żądanie (pisemne lub teleksowe) – jest ważna od dnia wystawienia gwarancji przez Bank Handlowy.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00