Wyrok NSA z dnia 28 marca 2023 r., sygn. II FSK 388/22

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (spr.) Sędzia NSA Jan Grzęda po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 1973/21 w sprawie ze skargi J. H. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz J. H. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę J. H. i uchylił postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej skarżący podał, że jest polskim rezydentem podatkowym, pełnił funkcję jednego z menedżerów w grupie powiązanych kapitałowo spółek i w 2016 r. zawarł umowę inwestycyjną ze spółką utworzoną zgodnie z prawem luksemburskim i podlegającą opodatkowaniu luksemburskim podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przed zawarciem umowy spółka ta w wyniku nabycia akcji spółki akcyjnej prawa polskiego stała się jej większościowym akcjonariuszem. Umowa inwestycyjna przewidywała podwyższenie kapitału zakładowego spółki akcyjnej i złożenie menedżerom oferty objęcia akcji w podwyższonym kapitale zakładowym po ustalonej cenie emisyjnej, w zamian za wkład pienię żny pochodzący w części z oprocentowanej pożyczki udzielonej poszczególnym menedżerom przez spółkę luksemburską, a w części ze środków własnych menedżerów. Jako zabezpieczenie spłaty pożyczki nabyte przez menedżerów akcje zostały przewłaszczone przez spółkę luksemburską, po czym w 2020 r. zbyte na rzecz innej spółki kapitałowej. Niezależnie od umowy inwestycyjnej skarżący zawarł ze spółką luksemburską umowę, która zakładała, że po spełnieniu określonych warunków otrzyma on od tej spółki premię motywacyjną, stanowiącą określony procent z dochodu spółki luksemburskiej z operacji dokonywanych przez spółkę akcyjną, powiększaną w szczegółowo opisanych przypadkach uzyskania ponadprzeciętnych dochodów kapitałowych spółki luksemburskiej z akcji spółki akcyjnej. Wraz z zakończeniem stosunku pracy ze spółką akcyjną skarżący zawarł ze spółką luksemburską aneks do umowy motywacyjnej, który zakładał ograniczenie terminu przyznania premii.