Wyrok NSA z 10 lutego 2021 r., sygn. II FSK 2941/18

Kredytobiorca, który w związku z umową cywilnoprawną zapłaci ekwiwalent opłaty ostrożnościowej na rzecz banku, nie zaliczy tej kwoty do kosztów uzyskania przychodu. Takie prawo mają natomiast od 9 października 2016 r. banki.

Gazeta Prawna nr 71/2021

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia WSA del. Małgorzata Bejgerowska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1024/17 w sprawie ze skargi K. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 8 grudnia 2016 r., nr 1462-IPPB3.4510.930.2016.1.JBB w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2. oddala skargę, 3. zasądza od K. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 460 (słownie: czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 13 marca 2018 r., o sygn. akt III SA/Wa 1024/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. - dalej w skrócie: "P.p.s.a."), uchylił interpretację indywidualną z dnia 8 grudnia 2016 r., nr 1462-IPPB3.4510.930.2016.1.JBB, Ministra Rozwoju i Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, wydaną na wniosek K. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako: "spółka", "strona" lub "skarżąca").

Sąd pierwszej instancji przedstawił w powyższym wyroku następujący stan sprawy.

2. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka podała, że jest podmiotem posiadającym osobowość prawną, mającym siedzibę w Polsce oraz podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Strona prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie powierzchni biurowych. W 2015 r. spółka zawarła z bankiem krajowym (dalej jako: "bank" lub "kredytodawca") umowę kredytową na refinansowanie kredytu zaciągniętego pierwotnie w banku zagranicznym, a przeznaczonego na zakup nieruchomości w postaci budynku biurowego. Nieruchomość stanowi własność spółki, zaś czynsze osiągane z tytułu najmu powierzchni tego budynku są podstawowym źródłem przychodów osiąganych przez stronę. Zgodnie z zawartą z bankiem umową kredytową spółka zobowiązana jest do ponoszenia na rzecz banku różnorakich koszów kredytu, w tym m.in. opłaty, które rekompensują bankowi kredytującemu wnoszone przez niego składki na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (te ostatnie zwane "opłatami dodatkowymi" są przedmiotem sporu). Powyższe składki, w tym również opłata ostrożnościowa, o której mowa w art. 14a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r., poz. 1866 z ze zm. - dalej w skrócie: "ustawa o BFG") - bank zobowiązany był ponosić zarówno w stanie prawnym obowiązującym do dnia 9 października 2016 r., jak i po wejściu w życie nowej ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 842 ze zm. - dalej w skrócie: "ustawa o BFG 2"). Umowa kredytowa wskazuje, że jeżeli kredytodawca, wykonując swoje obowiązki z umowy kredytowej, jest zobligowany do dokonania płatności na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, to kredytobiorca zapłaci tę kwotę, jako dodatkowe wynagrodzenie, na żądanie kredytodawcy w terminie 5 (pięciu) dni roboczych od otrzymania żądania w celu pełnego wyrównania kredytodawcy powyższej płatności. Zdaniem spółki opłaty dodatkowe są jednym z elementów składowych/kalkulacyjnych kosztu kredytu, ponoszone w związku z zaciągniętym kredytem, a kalkulowane przez bank kredytujący m.in. w oparciu o wcześniej opisane składki BFG.