Wyrok NSA z dnia 29 marca 2019 r., sygn. II OSK 3257/18

Cudzoziemcy

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Renata Detka (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Piotr Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody Dolnośląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 sierpnia 2018 r. sygn. akt III SAB/Wr 43/18 w sprawie ze skargi J. C. na przewlekłość Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz J. C. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. akt III SAB/Wr 43/18, po rozpoznaniu skargi J. C. na przewlekłość Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy:

- zobowiązał organ do załatwienia sprawy w terminie 30 dni od otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy (pkt I);

- stwierdził, że Wojewoda Dolnośląski przewlekle prowadził postępowanie

w sprawie z wniosku skarżącego (pkt II);

- stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa (pkt III);

- przyznał od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz skarżącego sumę pieniężną w kwocie 2.000 zł. (pkt IV) oraz

- zasądził od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz skarżącego kwotę 597 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt V).

Skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożył Wojewoda Dolnośląski zaskarżając wyrok Sądu pierwszej instancji w zakresie punktu III, IV i V sentencji, zarzucając:

1) naruszenie przepisów postępowania w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

- art. 149 § 1a p.p.s.a. w związku z art. 149 § 1 pkt 1 i 3 p.p.s.a. oraz w związku z art. 35 § 3 i art. 36 § 1 k.p.a. poprzez uznanie, że przewlekłość postępowania miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, w sytuacji gdy nie wykazano, aby działanie organu polegało na celowym ignorowaniu lub też lekceważeniu swych obowiązków i było oczywiście pozbawione jakiegokolwiek racjonalnego uzasadnienia, jednocześnie pominięcie przez Sąd I instancji istnienia okoliczności obiektywnych, przede wszystkim ogromnej ilości wniosków w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, składanych przez cudzoziemców do organu, co niewątpliwie wpływa na terminowość załatwiania tychże wniosków;