Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. I FSK 349/16

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, Protokolant Katarzyna Falkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 26 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 1011/15 w sprawie ze skargi Gminy Z. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2015 r. nr IBPP3/4512-329/15/UH w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz Gminy Z. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna i odpowiedź na skargę kasacyjną

1.1. Minister Finansów skargą kasacyjną złożoną w dniu 15 stycznia 2016 r. zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 1011/15. Wyrokiem tym Sąd, po rozpoznaniu skargi Gminy Z. (dalej: Gmina) wniesionej w dniu 14 września 2015 r., uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

1.2. Sporne zagadnienie podatkowe dotyczyło zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Gminę na wybudowanie targowiska gminnego w celu jego odpłatnego wydzierżawienia Zakładowi Komunalnemu sp. z o.o. Sąd uznał, że organ podatkowy powinien przyjąć, iż wydatki inwestycyjne mają związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (dzierżawą targowiska - jak uważała Gmina), a nie także z czynnościami niepodlegającymi temu podatkowi (poborem opłaty targowej - jak uważał Minister Finansów). Tym samym wadliwa była ocena organu podatkowego, że podatek naliczony podlega proporcjonalnemu odliczeniu na zasadzie art. 86 ust. 7b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.), zamiast w całości na podstawie art. 86 ust. 1 tej ustawy, za czym z kolei opowiedział się Sąd.