Wyrok NSA z dnia 18 lipca 2017 r., sygn. I FSK 2303/15

W świetle unormowań zawartych w art. 86 ust. 1 i 2 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Zatem faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy podmiotami w niej określonymi, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Maja Chodacka (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lipca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 2928/14 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. (obecnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W.) z dnia 17 lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 10 lipca 2015r., Wojewódzki Sąd Administracyjny we Warszawie, w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 2928/14 oddalił skargę G. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 17 lipca 2014r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług kwoty podatku do zapłaty oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za listopad 2010r.

1.2. Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco. S. sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie zakupiła 22 lipca 2008r. kombajn fabrycznie nowy, rok produkcji 2008, heder do zbioru zbóż i wózkiem do hedera, dokumentując transakcję fakturą wystawioną przez D. z siedzibą w T. z 22 lipca 2008r. "A." za netto 759.792.62 zł, VAT: 167.154,38 zł. Spółka w dniu 4 listopada 2010r. wystawiła fakturę "B." na rzecz W. Sp. z o.o. w W. (dalej zwana: "W.") na sprzedaż ww. kombajnu - o wartości netto 1.012.207,70 zł, VAT - 222.685,69 zł. Natępnie W. wystawił na rzecz strony w dniu 5 listopada 2010r. ww. fakturę "C." za sprzedaż kombajnu natomiast strona w dniu 5 listopada 2010r. wystawiła na rzecz ww. spółki fakturę "D". na dostawy kombajnu.