Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2015 r., sygn. II OSK 2871/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej C. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 czerwca 2013 r. sygn. akt II SA/Łd 367/13 w sprawie ze skargi C. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Łd 367/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Łodzi oddalił skargę C. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO) w Łodzi z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy. Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. SKO w Łodzi po rozpatrzeniu odwołania M.P. i C. P. od decyzji Prezydenta Miasta Łodzi z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie kompleksu biurowego z częścią handlową i garażem wielostanowiskowym, przewidzianej do realizacji na działkach nr [...] i [...] przy ul. [...] oraz działce nr [...] przy ul. [...] w Łodzi umorzyło postępowanie odwoławcze w odniesieniu do M. P. oraz utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W toku postępowania administracyjnego ustalono, że Prezydent Miasta Łodzi po rozpatrzeniu wniosku [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi (dalej także jako: Inwestor) decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] ustalił warunki zabudowy dla wspomnianej wyżej inwestycji.

Od powyższej decyzji odwołał się m. in. C. P. wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, któremu zarzucił naruszenie: przysługującego mu prawa własności, jako współwłaścicielowi nieruchomości położonej w Łodzi przy ul. [...] - działka [...], poprzez ustalenie braku wjazdu na nieruchomość przy ul. [...]. Zgodnie z decyzją organu I instancji wjazd nie może pozostawać w kolizji z istniejącym przystankiem komunikacji miejskiej oraz nakłada na inwestora konieczność wyposażenia wjazdu w dodatkowy pas ruchu dla pojazdów skręcających z drogi, co w ocenie odwołującego się wyklucza możliwość usytuowania wjazdu na nieruchomości - ul. [...]. Decyzja organu I instancji w tym zakresie ma być niezgodna z uprawomocnionymi warunkami zabudowy w decyzji [...] dla przedmiotowej działki, a co za tym idzie - zgodą Zarządu Dróg i Transportu na wjazd na działkę odwołującego się. Decyzja Prezydenta Miasta Łodzi narusza ponadto art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 647, dalej Upizp) poprzez wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i dokonanie analizy urbanistycznej łącznie dla trzech działek, które stanowią odrębne przedmioty własności, posiadają niezależny dostęp do drogi publicznej oraz nie stanowią przedmiotu postępowania scalającego, który mógłby dawać prawo inwestora do łącznego ustalania warunków zabudowy i pozbawiania wskutek tych warunków, przymiotu samodzielnej działki budowlanej działce [...], której odwołujący się jest współwłaścicielem.