Postanowienie NSA z dnia 8 grudnia 2010 r., sygn. II OZ 1256/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 stycznia 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 1439/09 w sprawie ze skargi W. D. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] lipca 2009 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 25 stycznia 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 1439/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek W. D. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia [...] lipca 2009 r., znak: [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Sąd przytoczył przepis art. 61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., i wskazał, że wstrzymanie wykonalności decyzji ostatecznej jest wyjątkiem od zasady wynikającej z tego przepisu, a dotyczącej wykonalności ostatecznych decyzji organów administracyjnych. Ponadto podniósł, że ustawowym obowiązkiem strony jest wykazanie, iż w razie wykonania decyzji zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia jej znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W ocenie Sądu I instancji, wniosek taki może zostać uwzględniony tylko wówczas, gdy po analizie wniosku oraz wskazanych w nim okoliczności faktycznych i prawnych uzna, iż skutki takie mogą rzeczywiście nastąpić.