Jak stosować skorygowaną cenę nabycia do wyceny aktywów finansowych

skorygowana cena nabycia

PROBLEM

RADA

Długoterminowy kredyt walutowy może być wyceniany według skorygowanej ceny nabycia, niezależnie od tego, czy jednostka podlega obowiązkowi badania przez biegłego rewidenta, czy też nie. Jeżeli jednostka nie podlega obowiązkowi badania, może wyceniać zobowiązania finansowe (m.in. kredyt walutowy) w kwocie wymagającej zapłaty. Kwota wymagająca zapłaty w przypadku kredytu walutowego na dzień bilansowy oznacza wycenę według kursu średniego ogłoszonego przez NBP na ten dzień.

UZASADNIENIE

Jednostki podlegające obowiązkowi badania przez biegłego rewidenta stosują do wyceny instrumentów finansowych przepisy rozporządzenia MF w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych. Zgodnie z jego przepisami zobowiązania finansowe powinny być wyceniane według skorygowanej ceny nabycia. Wyjątkiem od tej zasady są te zobowiązania finansowe, które jednostka przeznacza do obrotu. Kredyty bankowe zaliczane są do zobowiązań finansowych, dlatego jednostka - jeżeli jej sprawozdanie finansowe obowiązkowo musi być badane przez biegłego rewidenta - powinna je wycenić według skorygowanej ceny nabycia.