Artykuł
1. Skonsolidowane sprawozdania finansowe - identyfikacja grupy kapitałowej, mechanizm kontroli
Począwszy od 2009 r. polskie ustawodawstwo przykłada większą wagę do skonsolidowanych sprawozdań finansowych. Wzorem rozwiązań międzynarodowych nakazano spółkom publicznym równoczesną ich publikację ze sprawozdaniami jednostkowymi, skrócono wymagane terminy ich publikacji. Jest to z pewnością słuszna decyzja, ponieważ konsolidacja pozwala na uzyskanie lepszego obrazu sytuacji majątkowej i finansowej w określonej sytuacji gospodarczej. Powiązania gospodarcze opierające się na kontroli jednej jednostki przez drugą mogą bowiem skutecznie ten obraz zniekształcić i tym samym uniemożliwić prawidłową decyzję odbiorcom sprawozdania jednostkowego.
Lektura Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej potwierdza, że sprawozdawczość skonsolidowana ma większe znaczenie niż sprawozdawczość jednostkowa. Filozofia ta znalazła odzwierciedlenie również w regulacjach Unii Europejskiej dotyczących prospektów emisyjnych - a więc sytuacji, gdy w oczywisty sposób mamy do czynienia z oceną podmiotu, w który inwestujemy. Rozporządzenie Komisji UE 809/2004 nakazuje prezentację w prospekcie sprawozdań finansowych, przy czym dla emitentów kontrolujących grupę kapitałową sprawozdania jednostkowe nie są w ogóle wymagane.
Istotą konsolidacji jest traktowanie grupy kapitałowej jak jednego podmiotu gospodarczego. Co za tym idzie - wszelkie salda i obroty pomiędzy podmiotami grupy zostają wyeliminowane, jako że transakcje będące ich źródłem stają się transakcjami wewnętrznymi. Nie zawsze muszą być one przeprowadzone na warunkach rynkowych. Większe grupy kapitałowe zwykle ustalają cały system cen transferowych, które mogą pozwolić jednym podmiotom na osiąganie lepszej pozycji niż innym. Wystarczy porównać sprawozdania jednostkowe i skonsolidowane niektórych podmiotów publicznych, żeby dostrzec te różnice.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
