Zasady ustalania kapitału początkowego

Zasady ustalania kapitału początkowego

Krystyna Tymorek

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej

Ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przewiduje nowe zasady ustalania emerytur dla ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1948 r.

Osoby te – poza pewnymi wyjątkami – nabędą prawo do emerytury po osiągnięciu 60 lat (kobiety) i 65 lat (mężczyźni).

Wszystkie te osoby powinny mieć zapisywane na swoich indywidualnych kontach założonych w ZUS składki wpłacane na ubezpieczenie emerytalne.

Osoby urodzone po 31 grudnia 1948 r., które były objęte ubezpieczeniem społecznym przed 1 stycznia 1999 r., będą miały ponadto zapisany kapitał początkowy, który ma im zrekompensować zapłacone przed 1 stycznia 1999 r. w ich imieniu składki na ubezpieczenie społeczne i wyrównać ich szanse w momencie startu reformy emerytalnej.

Emerytura dla tych osób będzie ustalana przez podzielenie zapisanych na indywidualnym koncie zwaloryzowanych składek emerytalnych oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, obliczone średnio dla kobiet i mężczyzn.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 17 sierpnia 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad współpracy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z ubezpieczonymi i płatnikami składek w zakresie ustalania kapitału początkowego (Dz.U. Nr 72, poz. 846) wnioski o obliczenie kapitału początkowego sporządzą zakłady pracy w terminach wyznaczonych przez ZUS, a obliczenia kapitału początkowego dokona ZUS w formie decyzji, którą otrzyma każdy zainteresowany.

Ustawa określiła 5-letni termin od daty jej wejścia w życie, czyli od 1 stycznia 1999 r., na zgromadzenie dokumentacji umożliwiającej ustalenie kapitału początkowego, czyli do 31 grudnia 2003 r.

Wnioski sporządzą również – na wezwanie ZUS – osoby fizyczne opłacające składki na własne ubezpieczenie.