Artykuł
Rozliczenia międzyokresowe kosztów
Rozliczenia międzyokresowe kosztów
Problematyka rozliczeń międzyokresowych kosztów, mających bardzo szerokie zastosowanie w praktyce, budzi szczególnie dużo wątpliwości. Prezentowany tekst jest próbą podsumowania wiadomości z tego zakresu, przedstawia również wybrane aspekty tworzenia rezerw. Co istotne, obecnie obowiązujące przepisy dotyczące rozliczeń międzyokresowych kosztów zostały zestawione z regulacjami ustawy o rachunkowości wchodzącymi w życie od 1 stycznia 2002 r. oraz Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości.
Ramowa koncepcja przygotowania i prezentacji sprawozdań finansowych, stanowiąca swego rodzaju wstęp do Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR), szczegółowo reguluje podstawowe zasady rachunkowości. Należą do nich:
n
zasada memoriałowa,n
zasada ciągłości działania,n
zasada ostrożności.n
ZASADA MEMORIAŁOWA (ACCRUAL BASIS). Aby osiągnąć cele stawiane sprawozdaniom finansowym, sporządza się je w ujęciu memoriałowym. Zgodnie z tą zasadą skutki transakcji lub innych zdarzeń uznaje się wówczas, gdy mają miejsce (nie zaś w momencie otrzymania lub wypłacenia środków pieniężnych bądź ich ekwiwalentów) i rejestruje się w księgach rachunkowych oraz wykazuje w sprawozdaniu finansowym za okres, którego dotyczą. Sprawozdanie finansowe w ujęciu memoriałowym informuje użytkowników nie tylko o dokonanych transakcjach, pociągających za sobą wypłatę lub otrzymanie środków pieniężnych, lecz także o zobowiązaniach w zakresie przyszłych płatności i o zasobach będących w posiadaniu jednostki, które w przyszłości wygenerują środki pieniężne lub przysporzą jednostce innych korzyści. Dzięki temu dostarczany przez sprawozdanie finansowe zasób informacji o dokonanych transakcjach i innych zdarzeniach jest niewątpliwie bardzo przydatny jego użytkownikom przy podejmowaniu decyzji gospodarczych.n
Założeniem towarzyszącym procesowi przygotowywania sprawozdania finansowego jest to, iż dana jednostka będzie kontynuować swą działalność w dającej się przewidzieć przyszłości (zwykle przyjmuje się jeden rok od daty sporządzenia bilansu). W związku z tym zakłada się, że jednostka nie ma ani zamiaru, ani potrzeby likwidacji lub pomniejszenia (w istotny sposób) skali swej działalności. Jeśli natomiast istnieje taki zamiar lub potrzeba, sprawozdanie finansowe trzeba przygotować według innych zasad niż przyjęte dla jednostek kontynuujących działalność (w grę wchodzą m.in. inne zasady wyceny).
