Interpretacja indywidualna z dnia 19 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.183.2024.1.JK2

Koszty uzyskania przychodu z tytułu uzyskania wynagrodzenia za rozwiązanie umowy o pracę.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 19 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodu z tytułu rozwiązania umowy o pracę.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

7 lutego 2023 roku Pani pracodawca przedstawił nieoczekiwanie propozycję finansową rozwiązania umowy o pracę z dniem 30 kwietnia 2023 roku. Ponieważ w firmie tej pracowała Pani od 30 lat (początku jej istnienia), miała Pani umowę na czas nieokreślony oraz znajdowała się w okresie ochronnym (2 lata przed emeryturą) przedstawiona propozycja wydała się dla Pani krzywdząca. W wyniku zaangażowania renomowanej kancelarii prawnej udało się Pani wynegocjować znaczny wzrost wypłaconego wynagrodzenia w stosunku do propozycji pracodawcy, co jednak wiązało się dla Pani z poniesionym kosztem z tytułu "success fee" w wysokości 20% wynegocjowanej kwoty plus VAT (23%).

Pytanie

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego istnieje możliwość uznania kosztów kancelarii prawnej popartej dwiema fakturami VAT za koszty uzyskania przychodu, które mogłaby Pani uwzględnić w rocznym rozliczeniu PIT-37 (rozlicza się Pani wspólnie z niepracującym mężem)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie poniesione przez Panią koszty kancelarii prawnej powinny zostać odliczone od przychodu, tak by opodatkowaniu podlegał Pani dodatkowy "czysty" dochód uzyskany dzięki nim.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Źródła przychodów

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Na mocy art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Takim przychodem jest również wynagrodzenie z tytułu rozwiązania umowy o pracę.

Koszty uzyskania przychodów

Jak wynika z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo – skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu,
• być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Jednakże ustawodawca szczegółowo określił koszty ze stosunku pracy. Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy:

Z powyższego wynika, że art. 22 ust. 2 ww. ustawy jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisu art. 22 ust. 1. Wyłącza on jego zastosowanie poprzez ograniczenie wysokości kosztów uzyskania przychodów m.in. ze stosunku pracy, do ściśle określonej wartości, nie pozwalając tym samym na uznanie za koszty uzyskania przychodów z powyższego tytułu „wszelkich kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów określonych w art. 23”.

Koszty uzyskania przychodu ze stosunku pracy zgodnie z zasadą ustanowioną w art. 22 ust. 2 określone zostały więc w kwocie zryczałtowanej. Wysokość kosztów uzależniono od tego, czy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego lub więcej stosunku pracy oraz od tego, czy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika położone jest poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Zgodnie z art. 22 ust. 13 ww. ustawy:

Z kolei, na podstawie przepisu art. 22 ust. 11 ww. ustawy:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że7 lutego 2023 roku Pani pracodawca przedstawił Pani propozycję finansową rozwiązania umowy o pracę z dniem 30 kwietnia 2023 roku. W wyniku zaangażowania renomowanej kancelarii prawnej udało się Pani wynegocjować znaczny wzrost wypłaconego wynagrodzenia w stosunku do propozycji pracodawcy, co jednak wiązało się dla Pani z poniesionym kosztem z tytułu "success fee" w wysokości 20% wynegocjowanej kwoty plus VAT (23%).

Wątpliwość Pani budzi kwestia, czy poniesione koszty kancelarii prawnej można uznać za koszty uzyskania przychodu. Uważa Pani, że poniesione koszty kancelarii prawnej powinny zostać odliczone od przychodu.

Na aprobatę nie zasługuje Pani stanowisko, gdyż w przedstawionym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania ogólna zasada ustalenia kosztów wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymane przez Panią wynagrodzenie z tytułu  rozwiązania stosunku pracy stanowi dla Pani przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, do którego stosuje się koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie

W Pani sytuacji brak jest podstaw prawnych do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztów poniesionych przez Panią na kancelarię prawną. Otrzymane wynagrodzenie z tytułu rozwiązania umowy o pracę za pracę stanowi źródło przychodu ze stosunku pracy, do którego znajdują zastosowanie koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższy przepis swym zakresem nie obejmuje kosztu poniesionego na kancelarię prawną.

W konsekwencji, w zeznaniu PIT-37 za 2023 rok nie może Pani uwzględnić kosztów uzyskania przychodu poniesionych na kancelarię prawną.

Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).