Interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.728.2021.13.PS

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 23 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Wa 1069/22; i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 października 2021 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą związaną z tworzeniem oprogramowania. Rozlicza się Pan na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Od dnia 29 sierpnia 2018 na podstawie umowy zawartej w dniu 29 sierpnia 2018 (obowiązującej do dnia 24 sierpnia 2020 r.) ze spółką A sp. z o. o. NIP: (...) (dalej jako: „Kontrahent 1”) oraz na podstawie umowy zawartej w dniu 24 sierpnia 2020 r. ze spółką B sp. z o. o. NIP: (...) (dalej jako: „Kontrahent 2”) świadczy Pan usługi polegające na wytworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, jak również testowaniu i wdrożeniu rezultatu swojej pracy.

Od dnia zawarcia umowy z Kontrahentem 1, w sposób systematyczny, realizuje Pan usługi na rzecz Kontrahenta 1 oraz następnie na rzecz Kontrahenta 2, a prace podejmowane przez Pana nie mają charakteru incydentalnego.

W ramach umowy z Kontrahentem 1 w szczególności opracowuje Pan aplikację mającą zastosowanie w (...), w której tworzy Pan nowe funkcjonalności polegające na (...) oraz na tworzeniu (...), jak również na rozwijaniu już istniejących funkcjonalności (m.in. (...)).

Czynności przez Pana podejmowane polegają na eksploracyjnym znalezieniu najbardziej optymalnego rozwiązania (pod kątem szybkości działania, czasu poświęconego na implementację oraz użyteczności dla użytkownika) dla funkcjonalności, która ma za zadanie zwiększyć przychody kontrahenta lub/i zwiększyć liczbę użytkowników aplikacji.

Innowacyjność tych rozwiązań polega na tym, że ww. problemy są niepowtarzalne i do ich rozwiązywania, należy opracować nowy kod, bądź ulepszyć istniejący kod.

W ramach umowy z Kontrahentem 2, wykonuje Pan usługi bezpośrednio na rzecz klienta Kontrahenta 2 w zakresie (...), (dalej jako: „Klient”). W ramach umowy opracowuje Pan aplikację do użytku Klienta mającą służyć do (...). (...). Innowacyjność produktu polega na tym, że opracowuje Pan nowe rozwiązania programistyczne, dzięki którym (...). Jest to problem unikalny na skalę przedsiębiorstwa. Aplikacja, którą Pan tworzy dla danej organizacji jest nowym rozwiązaniem, które wcześniej nie było stosowane w danej organizacji.

W ramach powyższego tworzy Pan kod źródłowy programów, z wykorzystaniem języków oprogramowania takich jak Typescript, Javascript, PHP, Java, Bash. W ramach świadczonych usług, z wykorzystaniem najnowszych rozwiązań programistycznych powstają nowe oprogramowania bądź ulepszane są oprogramowania istniejące, poprzez wprowadzenie innowacyjnych usług. Opracowuje Pan nowe, rozwija oraz ulepsza usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub istotnie odróżniające się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących.

Tworzy Pan oprogramowanie samodzielnie oraz we współpracy w tym zakresie z innymi osobami. Oprogramowanie lub jego części wytwarzane we współpracy z innymi osobami, polega to na tym, że każda z osób odpowiedzialna jest za poszczególne jego części, które w połączeniu z pozostałymi tworzą oprogramowanie. Każda z części oprogramowania jest odrębnym utworem, do którego prawa majątkowe przenosi Pan na Kontrahenta 1 oraz Kontrahenta 2.

Wytwarzanie przez Pana oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Pana działania polegające na ulepszeniu bądź rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Zmiany przez Pana wprowadzane do rozwijanego bądź ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. W przypadku gdy rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie - jest Pan użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie nieodpłatnej licencji niewyłącznej, udzielonej Panu przez Kontrahenta 1 oraz Kontrahenta 2 (zwani łącznie jako: „Kontrahenci”) wyłącznie w zakresie dokonywania zmian oprogramowania – Kontrahenci udzielają Panu licencji jako właściciele oprogramowania. W umowie licencyjnej na podstawie której jest Pan użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania, nie zastrzeżono wyłączności korzystania przez Pana z tej licencji.

W wyniku tworzenia/ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Przysługują Panu prawa autorskie do tworzonego oprogramowania oraz do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Pana z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z tworzeniem, ulepszeniem, rozwinięciem ww. oprogramowania osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Autorskie prawa do tworzonego, rozwijanego oraz ulepszonego przez Pana oprogramowania (części oprogramowania) podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.)

Zgodnie z treścią umowy przenosi Pan na Kontrahentów za wynagrodzeniem, majątkowe prawa autorskie do oprogramowania oraz samodzielnych części oprogramowania (dalej: utworów) powstałych na skutek wykonywania przedmiotowej umowy bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli z chwilą przejęcia utworów przez Pana wytworzonych.

Pana działalność jest związana z wykorzystywaniem już istniejącej lub zwiększonej wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań do prac rozwojowych. Poszczególne części oprogramowania są rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Nie nabywa Pan wyników prac badawczo – rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, jak również jakichkolwiek innych majątkowych praw autorskich należących do innych podmiotów.

Z tytułu czynności wykonywanych na podstawie umów zawartych z Kontrahentami ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną za rezultat swoich prac, wykonywanych w ramach zawartej umowy. Umowy zawarte z Kontrahentami nie wyłączają Pana odpowiedzialności za rezultat prac wobec osób trzecich. Czynności zlecone Panu na podstawie umów zawartych z Kontrahentami są przez Pana wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Jako profesjonalista nie realizuje Pan czynności na podstawie umowy pod kierownictwem Kontrahentów, jak również nie świadczy usług w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahentów. Zgodnie z postanowieniami samodzielnie wybiera Pan czas, miejsce oraz sposób realizacji usług. Zachowuje Pan pełną swobodę jako podmiot świadczący profesjonalne usługi programistyczne. Pan oraz Kontrahenci nie pozostają w stosunku pracy. Jako wykonujący czynności związane z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania ponosi Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością (m.in. ryzyko inwestycyjne), jak również ponosi Pan odpowiedzialność za skutki niewłaściwego wykonania zleconych czynności.

Działalność prowadzona jest według sprawdzonej metodyki zarządzania projektami, tj. Scrum. Tym samym działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, chciałby Pan skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy) za 2019 r., za 2020 r. oraz w kolejnych latach podatkowych.

Jednocześnie oświadcza Pan, że na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box posiada Pan szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ewidencja jest prowadzona nieprzerwalnie od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności rozwojowej w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Jednocześnie w kolejnych latach podatkowych zamierza Pan uzyskiwać dochody z oprogramowania w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i takie dochody zamierza Pan opodatkować preferencyjną stawką. Nie wyklucza Pan, że w przyszłości podejmie współpracę z innymi kontrahentami. Jednak nadal współpraca będzie dotyczyć wytwarzania oprogramowania, w ramach którego będzie Pan przenosić prawa autorskie na kontrahenta, w zamian za ustalone wynagrodzenie.

Uzupełnienie wniosku:

Stoi Pan na stanowisku, że wykonywane przez Pana prace spełniają definicję prac rozwojowych w rozumienie art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie z wykorzystaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone do tego oprogramowania. Powyższe zostało szeroko opisane w uzasadnieniu Pana stanowiska we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Nadmieniam jednak, powyższa okoliczność stanowi w istocie treść pytania nr 1. Pytanie to odwołuje się do kwalifikacji Pana działalności w kontekście art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f., w którym to ustawodawca posłużył się pojęciem "działalności badawczo-rozwojowej". Na gruncie art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. oraz związanych z nim punktów 39 i 40, ustawodawca odwołał się do rozumienia tej działalności w kontekście ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Przepisy te są zatem elementem systemu prawa podatkowego, powinny zatem być rozpatrywane przez Organ, w kontekście prowadzenia przez Pana działalności badawczo-rozwojowej. Powyższe stanowisko jest w pełni aprobowane przez sądy administracyjne (tytułem przykładu wskazuje Pan m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 24/21, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 178/21 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 września 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 544/21).

Pana działalność nie obejmuje i nie obejmowała badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

Podejmowana bezpośrednio przez Pana działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, nie obejmuje/nie obejmowała i nie będzie obejmować rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzonych/rozwijanych programów komputerowych.

W efekcie podejmowanych prac powstawały, powstają i będą powstawać programy komputerowe lub ich części podlegające ochronie prawnej, które to prawa autorskie zbywał Pan, zbywa i będzie zbywać na rzecz klientów.

Realizując zadania wynikające z zawartej z Kontrahentem 1 umowy, zajmował się Pan przede wszystkim rozwojem istniejącego oprogramowania o nowe funkcjonalności, tj. możliwość nadania mu nowych zastosowań. W praktyce tworzył Pan nowe programy komputerowe – kody źródłowe, które były wykorzystywane do ulepszenia i rozwijania aplikacji Kontrahenta 1. Wszystkie efekty prac będących przedmiotem wniosku, w szczególności kod źródłowy, kod komputerowy, nowe funkcjonalności, w tym również powstałe w wyniku ulepszenia/modyfikowania/rozwijania części oprogramowania, stanowiły odrębne programy kody komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Funkcjonalności, za które odpowiedzialny był Pan polegały w szczególności na opracowaniu rozwiązań, które miały na celu rozwój aplikacji Kontrahenta 1. Rozwiązania te dotyczyły m.in.: (...)

Prace nad oprogramowaniem realizowane są przez kilkuosobowe zespoły programistów, w skład których wchodzi Pan. Kody źródłowe stanowiące części poszczególnych funkcjonalności tworzone przez Pana, opracowywane są przez Pana samodzielnie i podlegają ochronie prawno-autorskiej przysługującej wyłącznie Panu. Pan oraz pozostali programiści nie mają uprawnień, aby ingerować w pracę innego programisty. Wykonuje Pan więc swoje zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność.

W związku z tym, stoi Pan na stanowisku, że działalność prowadzona w ramach tej współpracy stanowi prace rozwojowe w rozumieniu ww. przepisów. Działalność ta jest/była i będzie prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia oraz jest/była/będzie działalnością twórczą podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przysługują Panu autorskie prawa majątkowe podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych do poszczególnych części oprogramowania, ulepszeń, modyfikacji i rozwinięć stworzonych przez Pana (w tym w zakresie współpracy z innymi osobami).

Potwierdził Pan, że zarówno w procesie „tworzenia”, „rozwijania”, „modyfikowania”, „ulepszania” „Oprogramowania”, „utworów”, „aplikacji”, „kodów źródłowych” każdorazowo tworzy Pan programy komputerowe lub ich części, do których to programów (ich części) przysługują Panu prawa autorskie podlegające ochronie prawnej określonej we wskazanym powyżej art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi i będzie Pan przenosić te prawa na klientów.

Fakt wyłączności lub braku wyłączności licencji nie ma wpływu na zakres i charakter prowadzonych prac oraz na charakter utworów – programów komputerowych lub ich części, stworzonych przez Pana. W przypadku, w którym rozwija lub ulepsza Pan oprogramowanie uzyskuje Pan licencję na powierzone Panu prace. Nowe funkcjonalności, czy też nowe

oprogramowanie powstałe przy wykorzystaniu licencjonowanego programu komputerowego stanowi natomiast Pana własność – to Panu przysługują autorskie prawa majątkowe do stworzonych nowych wersji i funkcjonalności programów. Należy rozróżnić autorskie prawa do programu komputerowego, który jest rozwijany lub ulepszany od autorskich praw do programu komputerowego, który powstał w wyniku prac przez Pana prowadzonych.

Takie nowe programy komputerowe lub części oprogramowania stworzone przez Pana na gruncie prawa autorskiego korzystają z pełni ochrony – na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych lub art. 74 w zw. z art. 2 ww. ustawy i są/były przeniesione za wynagrodzeniem na rzecz Kontrahentów.

Stoi Pan na stanowisku, że całość realizowanych przez Pana działań stanowi prace rozwojowe w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Sposób „przeniesienia” przez Pana każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następował/następuje i będzie następować zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W Pana wynagrodzeniu z tytułu świadczonej usługi programistycznej była zawarta cena za przeniesienie przez Pana prawa autorskiego do programu komputerowego lub jego części.

Wynagrodzenie wypłacane Panu z tytułu sprzedaży usług w całości stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich na Kontrahentów, ponieważ to fakt przeniesienia autorskich praw majątkowych na Kontrahentów powoduje, że zlecają/zlecali oni Panu wykonanie usług, z których osiąga Pan przychody wskazane we wniosku.

Oblicza Pan wskaźnik/współczynnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W okresie którego dotyczy wniosek, nie ponosił i nie będzie Pan ponosić wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy lub na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ewidencji, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f. wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Pytania (zakres doprecyzowano w wyniku uzupełnienia wniosku)

1.Czy w świetle opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego usługi świadczone na rzecz Kontrahentów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT? Przedmiotem tego pytania jest możliwość uznania Pana działalności za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie tworzenia, modyfikowania oraz rozwijania programów komputerowych lub ich części, a nie uznanie wszystkich świadczonych przez Pana usług na rzecz kontrahentów za działalność B+R.

2.Czy może Pan opodatkować stawką 5% dochody za 2019 r., 2020 r. oraz za kolejne lata podatkowe z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej, zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT? Przedmiotem pytania nr 2 jest możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, kwalifikowanych dochodów (dochodów z kwalifikowanych IP skorygowanych o współczynnik nexus) uzyskiwanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. ze sprzedaży przez Pana autorskich praw do programów komputerowych lub ich części w okresie, którego dotyczy wniosek.

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

W Pana ocenie w świetle opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego usługi świadczone na rzecz Kontrahentów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w zakresie tworzenia, modyfikowania oraz rozwijania programów komputerowych lub ich części stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

W Pana ocenie na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f. w zeznaniach rocznych za rok podatkowy 2019, 2020, 2021 i lata następne będzie Pan mógł zastosować stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego.

Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia

14 grudnia 2021 r. wydałem postanowienie o pozostawieniu Pana wniosku bez rozpatrzenia – znak 0115-KDIT3.4011.728.2021.2.PS. Uznałem, że Pana wniosek i pismo z 26 października 2021 r. nie pozwalają na merytoryczne rozpatrzenie Pana sprawy.

Wniósł Pan zażalenie na to postanowienie.

Postanowieniem z 22 lutego 2022 r. znak 0115-KDIT3.4011.728.2021.3.JŁ Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej utrzymał w mocy skarżone postanowienie I instancji.

Skarga na postanowienie

8 kwietnia 2022 r. (data wpływu) złożył Pan skargę na postanowienie II instancji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wniósł Pan o uchylenie wydanych postanowień i rozpatrzenie Pana wniosku.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wyrokiem z 20 grudnia 2022 r. sygn. akt I SA/Wa 1069/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie z 14 grudnia 2021 r. znak 0115-KDIT3.4011.728.2021.2.PS (wpływ prawomocnego orzeczenia 3 stycznia 2024 r.).

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

–uwzględniam wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyroku;

–ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że Pana stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Artykuł 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm. – publikator aktualny na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest:

pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Znaczenie pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest to:

działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przy czym znaczenia pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe” zostały określone odpowiednio w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086), a więc:

prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą związaną z tworzeniem oprogramowania. Rozlicza się Pan na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na podstawie zawartych umów z Kontrahentem 1 i Kontrahentem 2 świadczy Pan usługi polegające na wytworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, jak również testowaniu i wdrożeniu rezultatu swojej pracy.

Od dnia zawarcia umowy Kontrahentem 1, w sposób systematyczny, realizuje Pan usługi na rzecz Kontrahenta 1 oraz następnie na rzecz Kontrahenta 2, a prace podejmowane przez Pana nie mają charakteru incydentalnego.

W ramach umowy z Kontrahentem 1 w szczególności opracowuje Pan aplikację mającą zastosowanie w (...), w której tworzy Pan nowe funkcjonalności polegające na (...) oraz na tworzeniu (...), jak również na rozwijaniu już istniejących funkcjonalności (m.in. (...)).

Czynności przez Pana podejmowane polegają na eksploracyjnym znalezieniu najbardziej optymalnego rozwiązania (pod kątem szybkości działania, czasu poświęconego na implementację oraz użyteczności dla użytkownika) dla funkcjonalności, która ma za zadanie zwiększyć przychody kontrahenta lub/i zwiększyć liczbę użytkowników aplikacji.

Innowacyjność tych rozwiązań polega na tym, że ww. problemy są niepowtarzalne i do ich rozwiązywania, należy opracować nowy kod, bądź ulepszyć istniejący kod.

W ramach umowy z Kontrahentem 2, wykonuje Pan usługi bezpośrednio na rzecz klienta Kontrahenta 2 w zakresie (...), (dalej jako: „Klient”). W ramach umowy opracowuje Pan aplikację do (...). (...). Innowacyjność produktu polega na tym, że opracowuje Pan nowe rozwiązania programistyczne, dzięki którym (...). Jest to problem unikalny na skalę przedsiębiorstwa. Aplikacja, którą Pan tworzy dla danej organizacji jest nowym rozwiązaniem, które wcześniej nie było stosowane w danej organizacji.

W ramach powyższego tworzy Pan kod źródłowy programów, z wykorzystaniem języków oprogramowania takich jak Typescript, Javascript, PHP, Java, Bash.

Funkcjonalności, za które odpowiedzialny był Pan polegały w szczególności na opracowaniu rozwiązań, które miały na celu rozwój aplikacji Kontrahenta 1. Rozwiązania te dotyczyły m.in.: (...)

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanego we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Jak wynika z opisu okoliczności faktycznych, w ramach świadczonych usług, z wykorzystaniem najnowszych rozwiązań programistycznych powstają nowe oprogramowania bądź ulepszane są oprogramowania istniejące, poprzez wprowadzenie innowacyjnych usług. Opracowuje Pan nowe, rozwija oraz ulepsza usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub istotnie odróżniające się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących.

Wytwarzanie przez Pana oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Poszczególne części oprogramowania są również rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej.

Działalność w tym zakresie jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia oraz jest/była/będzie działalnością twórczą podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z wniosku wynika wiec, że prowadzona przez Pana działalność objęta zakresem pytania pierwszego jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny/metodyczny i zaplanowany, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W definicji działalności badawczo-rozwojowej kluczowe jest zawarte rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, tj. obejmują:

–nabycie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–łączenie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–kształtowanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

–kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–planowaniu produkcji oraz

–projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

We wniosku wskazuje Pan, że Pana działalność nie obejmuje i nie obejmowała badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

Wskazuje Pan natomiast, że działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie z wykorzystaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone do tego oprogramowania.

Prace podejmowane przez Pana nie mają charakteru incydentalnego. Podejmowana bezpośrednio przez Pana działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, nie obejmuje/nie obejmowała i nie będzie obejmować rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzonych/rozwijanych programów komputerowych.

Oznacza to, że podejmowana bezpośrednio przez Pana działalność polegająca na tworzeniu, modyfikowaniu oraz rozwijaniu programów komputerowych lub ich części stanowi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a w konsekwencji spełniając pozostałe przesłanki - stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu w art. 5a pkt 38 ww. ustawy.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432oraz z 2020 r. poz. 288),

8)autorskie prawo do programu komputerowego,

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika.

Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Podkreślenia wymaga, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm. – publikator aktualny na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Z opisu sprawy wynika, że:

–w wyniku prac przez Pana prowadzonych powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które przenosi i będzie Pan przenosić na klientów;

–oblicza Pan wskaźnik/współczynnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

–w ewidencji, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f. wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja jest prowadzona nieprzerwalnie od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności rozwojowej w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

–chciałby Pan skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie preferencyjnej 5% stawki opodatkowania za 2019 r., za 2020 r. oraz w kolejnych latach podatkowych.

Reasumując, ma Pan możliwość w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, sumy kwalifikowanych dochodów (dochodów z kwalifikowanych IP skorygowanych o współczynnik nexus) uzyskiwanych/osiągniętych wyłącznie z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. ze sprzedaży (odpłatnego przeniesienia) przez Pana autorskich praw do programów komputerowych w okresie, którego dotyczy wniosek.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem/pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania kontrolnego organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm).