Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 1 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.730.2023.3.OS

Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od faktur związanych z leasingiem i naprawą samochodu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 listopada 2023 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynęło pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w … przekazujące złożony przez Pana wniosek z 8 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – celem załatwienia zgodnie z właściwością, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od faktur związanych z leasingiem i naprawą samochodu otrzymanych przed posiadaniem stosownych dokumentów, że pojazd spełnia wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 oraz ust. 9 ustawy o VAT.

Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 29 stycznia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan przedsiębiorcą prowadzącym od lat firmę produkująca wyroby wędliniarskie. Zaopatruje Pan lokalne rynki. W związku z tym, ze rozwozi Pan swoje towary handlowe do sklepów, niezbędny jest Panu transport samochodowy. Realizuje go Pan korzystając głównie z samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie do 3,5 tony. Samochody te pozyskuje Pan w drodze leasingu od lokalnych leasingodawców. Sprawa, która Pan opisuje dotyczy takiego właśnie leasingu – samochodu dostawczego marki … o numerze rejestracyjnym ... Leasingodawcą jest firma (...). Przedmiotowy samochód odebrał Pan w … w dniu 02.01.2023. Tenże samochód w dniu 04.01.2023 uległ uszkodzeniu w wyniku kolizji drogowej (w załączeniu: szkoda z dn. 04.01.2023, zgłoszenie szkody do firmy … oraz kalkulacja naprawy w Firmie …, …, ul. …). Stan techniczny pojazdu po uszkodzeniu uniemożliwiał jego dalsze użytkowanie. W związku z tym został zabrany z miejsca zdarzenia i przewieziony do firmy …., …., ul. …, celem naprawy. Samochód naprawiono po bardzo długim czasie. Fakturę za naprawę wystawiono 28.09.2023 r. Z uwagi na fakt, że samochód był objętym pełnym ubezpieczeniem komunikacyjnym w zakresie OC i AC Pana rolą było tylko opłacenie podatku VAT z faktury Nr …, którą też Pan dołącza do dokumentów. Kwota VAT wyniosła … zł. Resztę za naprawę pokryła firma ubezpieczeniowa. Po dokonaniu stosownych opłat, odebrał Pan naprawiony samochód w październiku 2023 r. Pod koniec października Urząd Skarbowy w … wszczął czynności sprawdzające odnośnie prawidłowego odliczenia podatku VAT od naprawy przedmiotowego auta. Zażądano od Pana przedstawienia stosownego dokumentu VAT-1 oraz wpisu w dowodzie rejestracyjnym auta adnotacji, że auto spełnia wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 oraz ust. 9 ustawy o VAT. Stosowne dokumenty opisane wyżej były w trakcie realizacji z uwagi na to, że auto opisywane zostało odebrane z naprawy w połowie października 2023 r. dokumenty ze stacji kontroli pojazdów, czyli VAT-1 oraz dowód rejestracyjny ze stosownym wpisem, złożono w Urzędzie Skarbowym w …, bezzwłocznie po ich otrzymaniu, na przełomie października i listopada 2023 r. VAT-1 31.10.2023 a dowód rejestracyjny 06.11.2023 r. Urząd Skarbowy w …zakwestionował prawo do odliczenia podatku VAT z faktury … dotyczącej naprawy auta, w pełnej wysokości, czyli 100%. Stwierdzono, że skoro auto do czasu czynności sprawdzających nie posiadało dokumentów opisanych powyżej, wymaganych z mocy ustawy o VAT, to brak jest podstaw do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości od wszystkich faktur związanych z jego leasingiem. Stwierdzono też, że w związku z tym ma Pan prawo do odliczenia tylko 50% kwoty podatku VAT z przedmiotowych faktur.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

1.Jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Wykorzystuje Pan przedmiotowy samochód do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

3.Samochód, o którym mowa we wniosku jest pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

4.Samochód jest pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, a konkretnie punkt 1) w ustępie 9) ustawy. Potwierdza to wydane zaświadczenie VAT-1 oraz stosowny wpis w dowodzie rejestracyjnym.

5.Samochód, będący przedmiotem sprawy jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej, gdyż jest pojazdem specjalistycznym, typu chłodnia, do przewozu wyrobów masarskich.

6.Nie posiada Pan procedur, z których obiektywnie wynika, że samochód będący przedmiotem zapytania jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej, natomiast może Pan zaświadczyć, że wykluczone jest wykorzystywanie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą z uwagi na przepisy fito-sanitarne, które to uniemożliwiają.

Pytanie

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym, biorąc pod uwagę dodatkowe okoliczności sprawy, czyli: 1) odbiór auta do użytkowania w dniu 02.01.2023, 2) jego uszkodzenie dwa dni później, tj. 04.01.2023, 3) późniejsza naprawa trwająca od stycznia do października 2023, ma Pan prawo do pełnego 100% odliczenia kwot podatku VAT od wszystkich faktur związanych z jego leasingiem i naprawą?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje Panu prawo do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikających z wszystkich faktur związanych z leasingiem przedmiotowego samochodu marki … o numerze rej. …, włącznie z opłatą wstępną. Jak wynika z przytoczonego wyżej art. ustawy o podatku VAT: „Samochód jest uznany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej”, gdy – pkt 2 ustawy – „jego konstrukcja wyklucza użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą albo powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością jest nieistotne”.

Spełnienie wymagań konstrukcyjnych pojazdu, o których mowa w pkt 2 ww. ustawy stwierdza się na podstawie:

Dodatkowego badania tech. przeprowadzonego przez Okręgową stację kontroli Pojazdów potwierdzonego zaświadczeniem VAT-1,

Dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację.

Powyższe warunki zostały spełnione w chwili dostarczenia ww. dokumentów do Urzędu Skarbowego w … na wezwanie urzędnika.

Dodatkowo należy zauważyć, że w ustawie o podatku VAT nie ma określonego terminu dostarczenia dodatkowego badania technicznego.

Twierdzenie, że prawo do odliczenia 100% VAT następuje od momentu kiedy uzyska się stosowne, dodatkowe dokumenty, potwierdzone badaniem technicznym, jest nieuprawnione. Przy takim bowiem założeniu, każda opłata wstępna zrealizowana przed otrzymaniem przedmiotu leasingu do użytkowania (co jest bardzo częstą praktyką) byłaby wyłączona z możliwości pełnego odliczenia podatku VAT z faktury. Należy zaznaczyć, że w Pana przypadku, czas między odbiorem auta, jego uszkodzeniem (2 dni) był tak krótki, iż nie był Pan w stanie przeprowadzić dodatkowych badań technicznych. Ponadto stały dowód rejestracyjny jest wydawany dopiero po 1 miesiącu od chwili jego zarejestrowania. Samochód był w naprawie od stycznia do października 2023 r., co uniemożliwiało Panu przeprowadzenie stosownych procedur zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca zapewnił zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3.5 tony.

Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34.

W ust. 2 powołanego ww. artykułu postanowiono, że:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W świetle ust. 9 powołanego ww. artykułu:

Do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3)pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a)agregat elektryczny/spawalniczy,

b)do prac wiertniczych,

c)koparka, koparko-spycharka,

d)ładowarka,

e)podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f)żuraw samochodowy

– jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1)pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2)pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu:

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Z treści art. 86a ust. 4 pkt 1 wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania podatku VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również – określony w art. 86 ust. 12 ustawy – wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Z kolei, z treści art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków i pojazdów samochodowych, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Jak wynika z opisu sprawy, jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupił Pan samochód dostawczy, który został odebrany od leasingodawcy 02.01.2023 r. Samochód ten uległ uszkodzeniu 04.01.2023 r. Natomiast naprawiony samochód odebrał Pan w październiku 2023 r. Dokumenty, z których wynika, że auto spełnia wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 oraz ust. 9 ustawy o VAT, tj. VAT-1 oraz adnotacja w dowodzie rejestracyjnym, złożono na przełomie października i listopada 2023. Samochód, będący przedmiotem sprawy jest pojazdem specjalistycznym, typu chłodnia, do przewozu wyrobów masarskich.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od faktur związanych z leasingiem i naprawą samochodu otrzymanych przed posiadaniem stosownych dokumentów, że pojazd spełnia wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 oraz ust. 9 ustawy o VAT.

W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii należy w pierwszej kolejności przeanalizować, czy pojazd będący przedmiotem wniosku może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie. Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Biorąc pod uwagę, że niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest m. in. wprowadzenie procedur, które wykluczają użycie samochodu do celów prywatnych i obiektywnie potwierdzają, że pojazd jest wykorzystywany włącznie do działalności gospodarczej, to należy stwierdzić, że przedmiotowy samochód nie może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Z przedstawionych przez Pana informacji wynika, że nie posiada Pan procedur, z których obiektywnie wynika, że samochód będący przedmiotem zapytania jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej.

Zatem nie można uznać, że przedmiotowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, na podstawie ww. przepisów, nie ma Pan prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego dotyczącej wydatków związanych z eksploatacją samochodu.

W dalszej kolejności należy zatem przeanalizować kwestię możliwości dokonania odliczenia pełnej kwoty podatku w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby dokonać odliczenia pełnej kwoty podatku z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy, warunkiem koniecznym jest, aby pojazdy te posiadały zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Wykonanie dodatkowego badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz posiadanie stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu staje się obowiązkiem podatnika, w sytuacji, gdy podatnik chce dokonać obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych przez podatnika wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy. Dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu poniesienia takich wydatków jest prawem podatnika, z którego to prawa podatnik może, lecz nie musi skorzystać. Zatem, jeżeli podatnik chce z powyższego prawa skorzystać powinien być w posiadaniu stosownych dokumentów (zaświadczenia i adnotacji w dowodzie rejestracyjnym), które by to prawo do odliczenia potwierdzały.

Należy podkreślić, że w art. 86a ust. 10 ustawy wyraźnie uregulowano, że spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy stwierdza się na podstawie badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez stację kontroli pojazdów oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań, co stanowi dowód potwierdzający prawidłowość dokonywanych przez podatnika odliczeń podatku od wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją samochodu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że – wbrew Pana stanowisku – nie przysługuje Panu prawo do odliczenia 100%, ale jedynie 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z leasingiem i naprawą samochodu, w okresie, w którym nie posiadał Pan odpowiednich adnotacji w dowodzie rejestracyjnym, o ile nie zachodziły wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego przysługuje Panu dopiero od dnia, w którym został dokonany wpis do dowodu rejestracyjnego pojazdu o spełnieniu wymagań, o czym stanowi art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację i jego odnotowanie w dowodzie rejestracyjnym jest warunkiem, którego niedopełnienie lub spełnienie z opóźnieniem skutkuje utratą prawa do 100% odliczenia podatku naliczonego od wykupu oraz wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem przedmiotowego samochodu ciężarowego. Zatem do dnia, w którym został dokonany wpis do dowodu rejestracyjnego pojazdu o spełnieniu wymagań, nie miał Pan prawa do odliczenia pełnych kwot podatku VAT od faktur związanych z leasingiem i naprawą samochodu.

Tym samym, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nadmienia się, że w związku ze wspomnianą przez Pana we wniosku informacją, że pod koniec października Urząd Skarbowy w … wszczął czynności sprawdzające odnośnie prawidłowego odliczenia podatku VAT od naprawy przedmiotowego auta, wystosowano pismo z prośbą o informację o prowadzeniu postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub wydaniu decyzji/postanowienia do Naczelnika Urzędu Skarbowego w …. W odpowiedzi, Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że nie prowadzono wobec Pana postępowania podatkowego, kontroli podatkowej ani kontroli celno-skarbowej.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00