Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.639.2023.3.AR

Uznanie zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z wynajmem nieruchomości oraz składników majątku związanych ze świadczeniem usług budowlanych za zorganizowane części przedsiębiorstwa, a w konsekwencji wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności darowizny ich na rzecz córki i syna.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 10 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z wynajmem nieruchomości oraz składników majątku związanych ze świadczeniem usług budowlanych za zorganizowane części przedsiębiorstwa, a w konsekwencji wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności darowizny ich na rzecz córki i syna. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 stycznia 2024 r. (wpływ 12 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą pod firmą „X”. Data rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej to 18.04.1998 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Data rejestracji jako podatnik VAT to 07.11.1995 r. Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy to wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych (PKD 43.22.Z). Pozostała działalność Wnioskodawcy to: pozostałe sprzątanie (PKD 81.29.Z), wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 77.39.Z), wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń budowlanych (PKD 77.32.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), transport drogowy towarów (PKD 49.41 .Z), sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw (PKD 47.30.Z), sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego (PKD 46.73.Z), sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.32.Z), sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.31.Z), konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.20.Z), sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.19.Z), pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 43.99.Z), wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych (PKD 43.91.Z), wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych (PKD 43.39.Z), malowanie i szklenie (PKD 43.34.Z), posadzkarstwo; tapetowanie i oblicowywanie ścian (43.33.Z), tynkowanie (43.31.Z), wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych (PKD 43.29.Z), przygotowanie terenu pod budowę (PKD 43.12.Z), rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych (PKD 43.11.Z), roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 42.99.Z), roboty związane z budową obiektów inżynierii wodnej (PKD 42.91.Z), roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych (PKD 42.22.Z), roboty związane z budową rurociągów przesyłowych i sieci rozdzielczych (PKD 42.21.Z), roboty związane z budową mostów i tuneli (PKD 42.13.Z), roboty związane z budową dróg szynowych i kolei podziemnej (PKD 42.12.Z), roboty związane z budową dróg i autostrad (PKD 42.11.Z), roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z), realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z), działalność związana z rekultywacją i pozostała działalność usługowa związana z gospodarką odpadami (PKD 39.00.Z), zbieranie odpadów niebezpiecznych (PKD 38.12.Z), zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne (PKD 38.11.Z), odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (PKD 37.00.Z), instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (PKD 33.20.Z), naprawa i konserwacja maszyn (PKD 33.12.Z), produkcja masy betonowej prefabrykowanej (PKD 23.63.Z), produkcja wyrobów budowlanych z betonu (PKD 23.61.Z), działalność usługowa wspomagająca pozostałe górnictwo i wydobywanie (PKD 09.90.Z), wydobywanie żwiru i piasku, wydobywanie gliny i kaolinu (PKD 08.12.Z).

Wnioskodawca posiada licencję na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy (wprowadzone przez Starosta…..) od 2003-04-15 do 2033-04-14 oraz uprawnienia w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości na terenie miasta X. (wprowadzone przez Urząd Miasta X.) od 2013-03-25. Faktycznie wykonywane czynności w działalności gospodarczej Wnioskodawcy należy podzielić na dwa rodzaje: wynajem nieruchomości oraz świadczenie usług budowlanych. W ślad za faktycznie wykonywanymi czynnościami Wnioskodawca na podstawie wewnętrznego regulaminu dokonał podziału składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z wynajmem nieruchomości (określonych w regulaminie jako: „R.”) oraz składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z świadczeniem usług budowlanych (określonych w regulaminie jako: „Z.”).

Do środków trwałych związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z wynajmem nieruchomości („R.”) Wnioskodawca zaliczył: grunt niezabudowany działka 1, grunt ul. T., 2a, 2b dz. 2 i 3, działka niezabudowana 4, grunt działka nr 5 ul. R., centrum kupieckie, targowisko pod zadaszeniem, pawilon handlowy nr 1, pawilon handlowy nr 2, budynek M. E. nr 5, budynek usługowy ul. T., budynek nr 4 ul. R. działka 6, przyłącze energetyczne ck, oświetlenie, rurociągi wodne ul. T., droga dojazdowa paw. nr 1, ogrodzenie, plac utwardzony ck, parking, ogrodzenie ul. T., plac utwardzony ul. T., agregat turecki 300 kva, agregat prądotwórczy, przepompownia, piec ferroli nr 1, piec ferroli nr 2, piec ferroli nr 3, piec ferroli nr 4, piec ferroli nr 5, piec ferroli nr 6, piec ferroli nr 7, piec ferroli nr 8, piec ferroli nr 9, piec defro ul. T., prasa hydrauliczna do odpadów komunalnych, budynek stacji transformatorowej, system nagłośnienia budynku nr 1 galeria handlowej, system monitoringu ul. T., klimatyzacja w budynku sklepu, klimatyzator w bud. nr 1 (galeria), klimatyzacja w budynku usługowym ul. T., separator, prasa do odpadów artechnic ps-30, szorowarka nilfilsk ba410, ciągnik komunalny-rolniczy kubota erw9ck2, wózek vtk 1, wózek vtk 2, wózek vtk, kontener toaleta publiczna typu city new, altana śmietnikowa optimal gms, meble biurowe (portiernia, biuro ul. R., regały magazynowe - bud.nr 1 ck, urządzenie czyszcząco-filtrujące rainbow, meble socjalne ul. T., budynek usług wulkanizacyjnych i skup surowców wtórnych, pawilon handlowo usługowy budynek nr 6 - ul. T., budynek myjni samochodowej ul. R., linia elektryczna ul. T., linia elektroenergetyczna ul. R., urządzenie alarmowe z montażem bud.nr 1 ul. R., urządzenie alarmowe z montażem ul. T., budynek usługowy ul. T., plac utwardzony ul. R.

Do środków trwałych związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z świadczeniem usług budowlanych („Z.”) Wnioskodawca zaliczył: grunt ul. S. działka 7, grunt ul. S. działka 8 m 2145, grunt i działka 9 o pow. 4914 m - baza, grunt działka nr 10 (było 11) ul. O., grunt -12 , grunt działka nr 13 ul. O., budynek stacji paliw ul. S., budynek oskp ul. S., zbiorniki, instal. do dystryb. paliw, wiata ul. S., plac utwardzony ul. S., agregat prądotwórczy hsy 40 t5 sp as5 cem7r, agregat prądotwórczy tractelec, myjka ciśnieniowa karcher z podgrzewaniem hds, pompa gorman rupp typ t3ab z silnikiem spal, sprężarka typ c przewoźna, zestaw sprężarkowy, agregat spawalniczy, migomat, elektrozgrzewarka automatyczna, wiertnica diamentowa dd 250, zestaw komputerowy, urządzenie wielofunkcyjne canon orac3520i, urządzenie pneumatyczne hp 130 r. pr 2006, rębak do drewna nergi, pilarka z zestawem tarcz, wiertnica hwp-27 przystawka do kopar. białoruś, koparka kołowa, koparko-ładowarka 444f2, koparka kołowa pw-148-10, ładowarka teleskopowa manitu mrt 1840, równiarka kołowa guidetti im 80, koparka gąsienicowa komatsu, spycharka gąsienicowa d6k2, ładowarka kołowa caterpillar930h, mini koparka cat 305.5ecr, koparko-ładowarka 432f, koparko-ładowarka 428f, koparka gąsienicowa case cx160b, mini koparka gąsienicowa cat 301.7d, ładowarka xcmg zl30g, ładowarka kołowa 906, wykańczarka pow.beton.wbs-200, system sterowania maszyn trimble dla spycharki, konstrukcja metal. Siln. spalin zagęszczarka, wiertnica wp nr 7580, zagęszczarka płytowa, zagęszczarka punktowa, walec drogowy nr 840174615, recykler magma 800 używany, zagęszczarka rewersyjna bomag, zagęszczarka rewersyjna bomag bpr 70/70d, walec wibracyjny cs54, maszyna do układania kostki brukowej, zagęszczarka bomag bpr, zamiatarka mercedes benz 917 nr rej. erw8f38, zalewarka szczelin i krawędzi hydrog zsk-40, rozściełacz volvo abg687, mieszalnik ciągnikowy, urządzenie magma na przyczepie ciężarowej, zagęszczarka hets 0610359, walec wibracyjny cat cb14 nr ser. dtt00161, zamiatarka pronar agata 2m 160001, maszyna do robót drogowych wacker 1621783, maszyna do robót drogowych wacker 55743/96, płyta zagęszczająca, zagęszczarka i zbiornik na wodę, młot używany, frezarka do asfaltu cas 450, aparat piaskujący apr 120 do czyszczenia, podwozie homolog wraz z skraplarką, zamiatarka sweepmaster p980 rh, zamiatarka bema kommunal 450 dual typ 1550mm, sam. ciężar. mercedes axor erw 88g7, sam. ciężar. peugeot boxer furgon erw88j4, sam. ciężar. iveco daily erw24k3, przyczepa ciężarowa tandem kogel mk 18, sam. ciężar. man erw42sv, sam. ciężar. ford transit erw85tm, solarko-piaskarka, przyczepa ciężarowa rpr 1997 skx 9314, przyczepa ciężarowa erw t527, przyczepa ciężarowa wiola w2 erw 01wv, przyczepa ciężarowa fliegl erwu7h1, niwelator laserowy, pawilon maranza 540x350 cm royal, urządzenie czyszczące rainbow, sejf valberg frs165 el + kl., maszyna do wykopywania roślin holmac, zbiornik paliwa wraz z dystrybutorem typ pdi, kamera mini-cam solo pro+, system alarmowy z nadajnikiem, cyfrowy cctv system tv przemysłowej, podnośnik śrubowy ravaglioli, wciągarka hydrauliczna manitou 4t, kontener pojedynczy używany, sam. osob. peugeot boxer kombi erw76e7, sam. osob. opel vivaro erw01j8, sam. ciężar. man-8-224 używany, sam. ciężar. mercedes sprinter 616 erw35tn, sam. ciężar. mercedes-benz erw66tx - używany, sam. specj. merc. benz unimog erw1y25 z pług. piaskark., budynek garażowy z częścią socjalną ul. K. W., klimatyzacja, wentylacja stacja paliw ul. S.

Składniki majątku związane i wykorzystywane na potrzeby działalności związanej z wynajmem nieruchomości (określone w regulaminie jako: „R.”) Wnioskodawca planuje darować córce jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP). Córka będzie kontynuowała działalność związaną z wynajmem nieruchomości w formie indywidualnej działalności gospodarczej.

Składniki majątku związane i wykorzystywane na potrzeby działalności związanej z świadczeniem usług budowlanych (określone w regulaminie jako: „Z.”) Wnioskodawca planuje darować synowi jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP). Syn będzie kontynuował działalność w formie indywidualnej działalności gospodarczej bądź osobowej spółki prawa handlowego.

Składniki majątku mające być przedmiotem darowizny są wyodrębnione na płaszczyźnie funkcjonalnej w ramach indywidualnej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wyodrębnienie funkcjonalne polega na tym, że wyodrębnione składniki majątku umożliwiają świadczenie usług w zakresie wynajmu nieruchomości („R.”) oraz umożliwiają świadczenie usług budowlanych („Z.”). Opisane we wniosku środki trwałe, nieruchomości, maszyny i wyposażenie umożliwiają wykonywanie czynności związanych z ZCP. Przenoszone składniki majątku będą stanowiły samodzielne przedsiębiorstwo, zdolne do realizacji zadań gospodarczych w zakresie wynajmu nieruchomości oraz usług budowlanych. Wyodrębnione składniki części przedsiębiorstwa będą funkcjonować wraz z zatrudnionymi pracownikami. Cześć pracowników Wnioskodawcy organizacyjnie przypisana jest do świadczenia usług w zakresie wynajmu nieruchomości („R.”) oraz do świadczenia usług budowlanych („Z.”). Wnioskodawca prowadzi dwie odrębne listy płac. Jedna lista płac dotyczy pracowników przypisanych do świadczenia usług w zakresie wynajmu nieruchomości („R.”). Druga lista płac dotyczy pracowników przypisanych do świadczenia usług budowlanych („Z.”). Wszyscy pracownicy ci zostaną przejęci w trybie art. 23 Kodeksu pracy.

Składniki majątku mające być przedmiotem darowizny są wyodrębnione na płaszczyźnie finansowej w ramach indywidualnej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wyodrębnienie finansowe polega na tym, że w prowadzonej ewidencji księgowej przypisane są przychody i koszty, a także należności i zobowiązania związane ze świadczeniem usług w zakresie wynajmu nieruchomości („R.”) oraz przychody i koszty, a także należności i zobowiązania związane ze świadczeniem usług budowlanych („Z.”). Wnioskodawca prowadzi odrębne rachunki bankowe dla usług w zakresie wynajmu nieruchomości („R.”) oraz dla usług budowlanych („Z.”).

Po dokonaniu darowizny ZCP na rzecz córki oraz po dokonaniu darowizny ZCP na rzecz syna Wnioskodawca nie będzie posiadał środków trwałych w indywidualnej działalności gospodarczej i planuje zawiesić bądź zakończyć indywidualną działalność gospodarczą.

Córka oraz syn którzy otrzymają darowiznę ZCP będą mieli możliwość kontynowania działalności w zakresie wynajmu nieruchomości oraz w zakresie usług budowlanych. Do tej kontynuacji nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników, które byłyby niezbędne do prowadzenia działalności w oparciu o przejęte składniki.

Córka w formie indywidualnej działalności gospodarczej, syn w formie indywidualnej działalności gospodarczej bądź w formie osobowej spółki prawa handlowego będą mieli możliwość samodzielnego kontynuowania działalność bez dodatkowych inwestycji, przeprowadzenia reorganizacji, zatrudniania dodatkowego personelu. Składniki majątkowe, które będą przedmiotem darowizny są wystarczające do wykonywania usług związanych z wynajmem nieruchomości oraz usług budowlanych. Wzajemne powiązanie tych składników umożliwia dalszą kontynuację realizacji tych zadań.

Wnioskodawca informuje, że w dniu 24 marca 2023 roku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.71.2023.1.KW w której uznał, że sposób i zakres wyodrębnienia opisany przez Wnioskodawcę będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT i tym samym transakcja wniesienia aportu do spółki prawa handlowego założonej razem z córką oraz transakcja wniesienia aportu do spółki prawa handlowego założonej razem z synem, nie będą podlegały podatkowi od towarów i usług.

Pytania

Czy darowizna na rzecz córki składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z wynajmem nieruchomości (określone w regulaminie jako: „R.”) stanowi niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowiznę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP)?

Czy darowizna na rzecz syna składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej ze świadczeniem usług budowlanych (określone w regulaminie jako: „Z.”) stanowi niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowiznę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP)?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 stycznia 2024 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy darowizna na rzecz córki składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z wynajmem nieruchomości (określone w regulaminie jako: „R.”) stanowi niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowiznę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zdaniem Wnioskodawcy darowizna na rzecz syna składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej ze świadczeniem usług budowlanych (określone w regulaminie jako: „Z.”) stanowi niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowiznę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP). Zdaniem Wnioskodawcy darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) na rzecz córki oraz darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) na rzecz syna nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Analizując przepisy ustawy o VAT dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej zwane również jako: „ZCP”), w celu określenia skutków podatkowych darowizny części działalności obejmującej swoim zakresem wynajem nieruchomości oraz świadczenie usług budowlanych, należy ustalić status wspomnianego segmentu działalności w aspekcie uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dokonując analizy przepisów prawa podatkowego oraz stanowisk prezentowanych w doktrynie i w orzecznictwie sądów administracyjnych, należy przyjąć, że status ZCP posiada tylko taka część mienia przedsiębiorstwa, która łącznie spełnia poniższe warunki:

1. stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

2. zespół ten jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej;

3. zorganizowana część przedsiębiorstwa mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Zespół składników materialnych i niematerialnych może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jeśli odznacza się odrębnością organizacyjną, finansową oraz może samodzielnie funkcjonować spełniając funkcje gospodarcze do jakich został powołany. W opinii Wnioskodawcy przedmiot planowanych darowizn spełnia wszystkie wymienione warunki, co oznacza, że stanowi on zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Przedmiotem darowizny którą Wnioskodawca planuje dokonać na rzecz córki będzie zespół funkcjonalnie ze sobą połączonych składników materialnych i niematerialnych, w ramach części przedsiębiorstwa o zakresie działalności wynajem nieruchomości (określone w regulaminie jako: „R.”). Przedmiotem darowizny którą Wnioskodawca planuje dokonać na rzecz syna będzie zespół funkcjonalnie ze sobą połączonych składników materialnych i niematerialnych, w ramach części przedsiębiorstwa o zakresie działalności świadczenie usług budowlanych (określone w regulaminie jako: „Z.”).

Przedmiotem darowizny będą środki trwałe, wyposażenie, należności, zobowiązania i baza kontrahentów związanych z działalnością w zakresie wynajmu nieruchomości oraz związanych z działalnością w zakresie usług budowlanych. Darowizna ZCP skutkować także będzie przeniesieniem praw i obowiązków wynikających ze stosunków pracy (z mocy prawa w trybie art. 23 Kodeksu pracy). Wnioskodawca zwraca uwagę, że opisany powyżej zespół składników nie jest przypadkowym zbiorem składników, lecz stanowi całość wyodrębnioną w strukturach Wnioskodawcy, która pełni samodzielnie funkcje gospodarcze związane z działalnością w zakresie wynajmu nieruchomości oraz działalnością w zakresie usług budowlanych.

Wszystkie składniki materialne i niematerialne funkcjonalnie związane z częścią przedsiębiorstwa związane z działalnością w zakresie wynajmu nieruchomości zostaną przez Wnioskodawcę darowane na rzecz córki. Natomiast wszystkie składniki materialne i niematerialne funkcjonalnie związane z częścią przedsiębiorstwa związane z działalnością w zakresie usług budowlanych zostaną przez Wnioskodawcę darowane na rzecz syna.

Przechodząc do następnego warunku, jakim jest wyodrębnienie organizacyjne, należy zaznaczyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, co należy rozumieć przez takie wyodrębnienie. Zgodnie jednak z praktyką organów podatkowych, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego podmiotu. Dany zespół składników majątkowych został wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa został utworzony np. wydział, zakład czy dział. Wyodrębnienie organizacyjne danej części przedsiębiorstwa może mieć jednak wyłącznie charakter faktyczny. Z wyodrębnieniem organizacyjnym mamy do czynienia w sytuacji, w której w danym przedsiębiorstwie zostały wydzielone dwa piony, które prowadzą inną działalność. Stanowisko takie przedstawione jest w interpretacji indywidualnej z 29 października 2018 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.416.2018.5.GG wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Zgodnie z nią: „wyodrębnienie organizacyjne sprowadza się do odmiennego przedmiotu działalności obu zorganizowanych części przedsiębiorstwa w ramach jednej działalności gospodarczej”. W takim wypadku każdy pion przedsiębiorstwa może być uznany za organizacyjnie wyodrębnioną ZCP.

Tożsamy przypadek występuje w działalności Wnioskodawcy. Przedsiębiorstwo funkcjonuje na dwóch płaszczyznach, co opisane zostało w stanie faktycznym. Faktycznie wykonywane czynności w działalności gospodarczej Wnioskodawcy należy podzielić na dwa rodzaje: wynajem nieruchomości oraz działalność w zakresie usług budowlanych. Piony związane z wynajmem nieruchomości oraz świadczeniem usług budowlanych mają cechy pozwalające nazwać je wyodrębnionymi. Zdaniem Wnioskodawcy, działalność polegająca na najmie nieruchomości oraz świadczeniu usług budowlanych wyodrębnione w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą stanowiły zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębnionych finansowo.

Z uwagi na brak jednoznacznego określenia w przepisach prawa podatkowego, definiującego wyodrębnienie finansowe, kwestię tą należy poddać analizie w oparciu o wykładnię językową. Na gruncie prawa podatkowego pojęcie „zorganizowana część przedsiębiorstwa” występuje w ustawach o podatkach dochodowych, w ustawie o VAT oraz w Ordynacji podatkowej. W żadnym z tych aktów prawnych nie ma legalnej definicji pojęcia „wyodrębnienie finansowe”. Zgodnie z definicją słownika języka polskiego, „wyodrębnienie” to „wydzielenie z pewnej części”. Termin „finanse”, „finansowo” oznacza „środki pieniężne, fundusze będące wyrazem określonych stosunków produkcyjnych”, a także „pod względem finansowym, majątkowym, pieniężnym”. Analizując linię interpretacyjną organów podatkowych należy stwierdzić, że na potrzeby uznania danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wystarczy, aby zespół składników majątkowych wykazywał jakiekolwiek wyodrębnienie finansowe. Praktyka nie wykształciła przy tym żadnego zamkniętego katalogu niezbędnych przesłanek świadczących o wyodrębnieniu finansowym zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Analizując spełnienie warunku wyodrębnienia finansowego, Wnioskodawca wskazuje, że mające być przedmiotem darowizny na rzecz córki oraz na rzecz syna części przedsiębiorstwa spełniają ten warunek. W praktyce organów podatkowych: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Istota wyodrębnienia finansowego polega na możliwości przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, za pomocą odpowiedniego oznaczenia w ewidencji zdarzeń gospodarczych.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, na moment dokonania darowizny będzie możliwe wyodrębnienie dokumentacji finansowej na podstawie prowadzonej książki przychodów i rozchodów. Wyodrębnienie to będzie polegało na oznaczeniu dokumentów związanych z ZCP.

Analizując kwestię wyodrębnienia funkcjonalnego części przedsiębiorstwa mających być przedmiotem darowizny należy stwierdzić, że w tym aspekcie kluczowe jest posiadanie przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa potencjalnej zdolności do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego dla uznania danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należy je traktować, jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie, nie zaś zespół przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest fakt, że stanowią własność jednego podmiotu. Zgodnie z jednolitym stanowiskiem organów podatkowych „wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa” (wspomniane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 21 lipca 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.267.2021.3.MD). Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, to znaczy, że ma obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W tym zakresie Wnioskodawca wyjaśnia, że o wyodrębnieniu funkcjonalnym działalności związanej z wynajmem nieruchomości oraz świadczeniem usług budowlanych świadczą następujące fakty:

- z działalnością w zakresie wynajmu nieruchomości oraz świadczeniem usług budowlanych związany jest określony zespół pracowników świadczących pracę służącą realizacji usług z tego zakresu, ale też istnieje baza kontrahentów współpracujących wyłącznie w zakresie wyodrębnianej działalności; współpraca z pracownikami i kontrahentami będzie kontynuowana;

- przedmiot darowizny obejmował będzie składniki materialne i niematerialne związane z działalnością z zakresu wynajmu nieruchomości oraz świadczeniem usług budowlanych; składniki te pozostają ze sobą skorelowane i należy o nich mówić, jako o zespole składników;

- zespół składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem darowizny pozwoli obdarowanym na niezwłoczne kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej w zakresie wynajmu nieruchomości oraz świadczeniem usług budowlanych.

Ostatnim warunkiem koniecznym do uznania zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest jego zdolność do funkcjonowania jako niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie. Takie kryterium znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądów administracyjnych.

W ocenie Wnioskodawcy wyodrębniona część działalności związana z wynajmem nieruchomości (określone w regulaminie jako: „R.”) oraz wyodrębniona część związana z usługami budowlanymi spełniają wymogi pozwalające na uznanie jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i tym samym darowizna tych składników majątku na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT nie podlega podatkowi od towarów i usług. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.), zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

 1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

 2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie, a więc również darowiznę, zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Termin „transakcja zbycia” należy bowiem rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie. Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy. Ustawa o VAT stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Ustawodawca posłużył się pojęciem zbycia, które nie jest w ustawie zdefiniowane. Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10.01.2011 r. (sygn. ILPP1/443-1126/10-2/NS): „Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia «dostawy towarów» w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport)”. Takie samo stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15.06.2012 r. (sygn. IBPP1/443-286/12/AZb). Tak samo również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 3 listopada 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.528.2023.1.ESZ) gdzie czytamy: "Uwzględniając powyższe, w przedstawionym zdarzeniu zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem darowizny, można uznać za Zorganizowaną Część Przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Z tego względu, w związku z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, do przeniesienia Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa na rzecz N.B. nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o VAT i transakcja ta nie będzie objęta opodatkowaniem podatkiem VAT."

Zaprezentowane podejście jest również akceptowane w orzecznictwie sądowym. Przykładowo w prawomocnym orzeczeniu WSA w Warszawie z 12.08.2008 r., (sygn. III SA/Wa 666/08), Sąd wskazał wprost, że „transakcją zbycia, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT jest każda czynność, w świetle obowiązujących przepisów skutkująca przeniesieniem własności przedsiębiorstwa”.

Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że „wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Nie ma znaczenia także forma zbycia – podatkowi nie będzie podlegać sprzedaż przedsiębiorstwa, a także aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo” – prawomocny wyrok z 6.10.2009 r. (sygn. III SA/Wa 368/09).

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana cześć przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez obdarowanych przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem darowizny oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności przez obdarowanych w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy dla kontynuowania działalności gospodarczej przez obdarowanych nie jest konieczne angażowanie innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, należy stwierdzić, że zespół składników majątkowych będących przedmiotem darowizny stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP).

Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE. W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W dniu 24 marca 2023 roku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.71.2023.1.KW w której uznał, że sposób i zakres wyodrębnienia opisany przez Wnioskodawcę będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT i tym samym transakcja wniesienia aportu do spółki prawa handlowego założonej razem z córką oraz transakcja wniesienia aportu do spółki prawa handlowego założonej razem z synem, nie będą podlegały podatkowi od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy identycznej oceny prawnej należy dokonać w sytuacji gdy opisany we wniosku o wydanie interpretacji zespół składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z wynajmem nieruchomości (określone w regulaminie jako: „R.”) będzie przedmiotem darowizny na rzecz córki.

Analogicznej oceny prawnej należy dokonać w sytuacji gdy opisany we wniosku o wydanie interpretacji zespół składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej ze świadczeniem usług budowlanych (określone w regulaminie jako: „Z.”) będzie przedmiotem darowizny na rzecz syna.

Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Wnioskodawcy darowizna na rzecz córki składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z wynajmem nieruchomości (określone w regulaminie jako: „R.”) stanowi nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowiznę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zdaniem Wnioskodawcy również darowizna na rzecz syna składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej ze świadczeniem usług budowlanych (określone w regulaminie jako: „Z.”) stanowi nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowiznę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz. U. z 2022 r., poz. 1360, ze zm.) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE:

W przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i, że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

 5) koncesje, licencje i zezwolenia;

 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

 8) tajemnice przedsiębiorstwa;

 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” – wyrok NSA z dnia 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 ust. 27e ustawy o VAT. I tak, zgodnie z tym przepisem:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W ocenie tut. Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes Sàrl przeciwko Administration de l’enregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Ponadto TSUE stwierdził, iż fakt, że VI Dyrektywa nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa lub jego części, nie oznacza, że państwa członkowskie mają swobodę jego interpretacji. Pojęcia w niej używane powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny od innych przepisów, z wyjątkiem sytuacji, gdy sama Dyrektywa daje państwom członkowskim jasną dyspozycję do zdefiniowania pojęcia w krajowej legislacji. TSUE wskazał też, iż nabywca musi jednak posiadać zamiar kontynuowania działalności gospodarczej przejmowanego przedsiębiorstwa lub jego części, nie zaś jedynie natychmiast likwidować daną działalność i sprzedać przejęte mienie.

Na przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

Sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. poprzez dokonanie analizy, czy dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy, realizowanej uprzednio w przedsiębiorstwie zbywcy.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Wynika to również z treści przepisu art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, który stanowi, że – w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Aksjomat racjonalności ustawodawcy oraz kategoryczność sformułowania tego przepisu nakazuje przyjąć, że z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy o VAT mamy do czynienia tylko wówczas, gdy nabywca kontynuuje działalność gospodarczą przy użyciu nabytego przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć, jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że od 18.04.1998 r. prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Przeważająca działalność to wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych. Faktycznie wykonywane czynności w działalności gospodarczej dzieli Pan na dwa rodzaje: wynajem nieruchomości oraz świadczenie usług budowlanych. W ślad za faktycznie wykonywanymi czynnościami na podstawie wewnętrznego regulaminu dokonał Pan podziału składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z wynajmem nieruchomości (określonych w regulaminie jako: „R.”) oraz składników majątku związanych i wykorzystywanych na potrzeby działalności związanej z świadczeniem usług budowlanych (określonych w regulaminie jako: „Z.”).

Składniki majątku związane i wykorzystywane na potrzeby działalności związanej z wynajmem nieruchomości planuje Pan darować córce jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP). Córka będzie kontynuowała działalność związaną z wynajmem nieruchomości w formie indywidualnej działalności gospodarczej.

Składniki majątku związane i wykorzystywane na potrzeby działalności związanej z świadczeniem usług budowlanych planuje Pan darować synowi jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP). Syn będzie kontynuował działalność w formie indywidualnej działalności gospodarczej bądź osobowej spółki prawa handlowego.

Składniki majątku mające być przedmiotem darowizny są wyodrębnione na płaszczyźnie funkcjonalniej w ramach indywidualnej działalności prowadzonej przez Pana. Wyodrębnienie funkcjonalne polega na tym, że wyodrębnione składniki majątku umożliwiają świadczenie usług w zakresie wynajmu nieruchomości oraz umożliwiają świadczenie usług budowlanych. Opisane we wniosku środki trwałe, nieruchomości, maszyny i wyposażenie umożliwiają wykonywanie czynności związanych z ZCP. Przenoszone składniki majątku będą stanowiły samodzielne przedsiębiorstwo, zdolne do realizacji zadań gospodarczych w zakresie wynajmu nieruchomości oraz usług budowlanych. Wyodrębnione składniki części przedsiębiorstwa będą funkcjonować wraz z zatrudnionymi pracownikami. Część Pana pracowników organizacyjnie przypisana jest do świadczenia usług w zakresie wynajmu nieruchomości oraz do świadczenia usług budowlanych. Prowadzi Pan dwie odrębne listy płac. Jedna lista płac dotyczy pracowników przypisanych do świadczenia usług w zakresie wynajmu nieruchomości. Druga lista płac dotyczy pracowników przypisanych do świadczenia usług budowlanych. Wszyscy pracownicy ci zostaną przejęci w trybie art. 23 Kodeksu pracy.

Składniki majątku mające być przedmiotem darowizny są wyodrębnione na płaszczyźnie finansowej w ramach indywidualnej działalności prowadzonej przez Pana. Wyodrębnienie finansowe polega na tym, że w prowadzonej ewidencji księgowej przypisane są przychody i koszty, a także należności i zobowiązania związane ze świadczeniem usług w zakresie wynajmu nieruchomości oraz przychody i koszty, a także należności i zobowiązania związane ze świadczeniem usług budowlanych. Prowadzi Pan odrębne rachunki bankowe dla usług w zakresie wynajmu nieruchomości oraz dla usług budowlanych.

Po dokonaniu darowizny ZCP na rzecz córki oraz po dokonaniu darowizny ZCP na rzecz syna nie będzie Pan posiadał środków trwałych w indywidualnej działalności gospodarczej i planuje zawiesić bądź zakończyć indywidualną działalność gospodarczą.

Córka oraz syn, którzy otrzymają darowiznę ZCP, będą mieli możliwość kontynowania działalności w zakresie wynajmu nieruchomości oraz w zakresie usług budowlanych. Do tej kontynuacji nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników, które byłyby niezbędne do prowadzenia działalności w oparciu o przejęte składniki.

Córka w formie indywidualnej działalności gospodarczej, syn w formie indywidualnej działalności gospodarczej bądź w formie osobowej spółki prawa handlowego będą mieli możliwość samodzielnego kontynuowania działalność bez dodatkowych inwestycji, przeprowadzenia reorganizacji, zatrudniania dodatkowego personelu. Składniki majątkowe, które będą przedmiotem darowizny są wystarczające do wykonywania usług związanych z wynajmem nieruchomości oraz usług budowlanych. Wzajemne powiązanie tych składników umożliwia dalszą kontynuację realizacji tych zadań.

W tym miejscu wskazać należy, że dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. W przedmiotowej sprawie zatem wnoszony w formie darowizny majątek już u Pana powinien stanowić zorganizowany zespół składników, gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przekazaniu w formie darowizny na rzecz syna i córki powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez te spółki, w oparciu o przejęte składniki.

Mając na uwadze zaprezentowany opis sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości oraz zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na działalność w zakresie usług budowlanych, stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Opisane bowiem we wniosku zespoły składników majątkowych składające się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości oraz na działalność w zakresie usług budowlanych, stanowić będą zespoły składników materialnych i niematerialnych organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębnione w istniejącym Pana przedsiębiorstwie, które są w stanie samodzielnie i niezależnie realizować swoje zadania oraz prowadzić działalność gospodarczą w taki sposób, w jaki dokonują tego samodzielne podmioty funkcjonujące na rynku, z wykorzystaniem własnych zasobów ludzkich, technicznych, finansowych oraz majątkowych.

Ponadto – jak podał Pan we wniosku – córka oraz syn którzy otrzymają darowiznę ZCP będą mieli możliwość kontynowania działalności w zakresie wynajmu nieruchomości oraz w zakresie usług budowlanych. Do tej kontynuacji nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników, które byłyby niezbędne do prowadzenia działalności w oparciu o przejęte składniki.

Zatem, w okolicznościach niniejszej sprawy uznać należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych mających być przedmiotem darowizny na rzecz córki (wynajem nieruchomości) oraz zespół składników materialnych i niematerialnych mających być przedmiotem darowizny na rzecz syna (usługi budowlane), będą stanowiły zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W konsekwencji przedmiotowe transakcje darowizny na rzecz córki i syna w związku z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w….. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00