Interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.564.2023.1.END

Czy nieodpłatne świadczenie usług recyklingu i utylizacji zużytego sprzętu elektronicznego na rzecz Spółki będzie stanowić przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 updop

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy nieodpłatne świadczenie usług recyklingu i utylizacji zużytego sprzętu elektronicznego na rzecz Spółki będzie stanowić przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 updop jako wartość nieodpłatnych świadczeń oraz w związku z tym będzie powodować powstanie obowiązku polegającego na obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w związku z świadczeniem ww. usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) z siedzibą (…), zarejestrowana pod numerem KRS (…), NIP: (…), REGON: (…), jest osobą prawną zarejestrowaną zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka, jest polskim rezydentem podatkowym, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z całości swoich dochodów w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o CIT”).

Głównym przedmiotem działalności X Sp. z o.o. jest tworzenie na zlecenie przedmiotów własności intelektualnej (…) oraz świadczenie związanych z tym usług. Spółka jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 z późn. zm.; dalej: „Kodeks pracy”). Siedzibą Spółki jest (…), jednak Spółka również prowadzi działalność na terenie dodatkowego lokalu biurowego pod adresem: (…).

W swojej działalności biurowej Spółka korzysta z drukarek, których częścią jest kartridż zawierający tonery i tuszy. Po zużyciu kartridżu powstaje pytanie o recyklingu lub utylizacji zużytego sprzętu elektronicznego - kartridżu zawierającego minimalne pozostałości tonera i tuszy (kod odpadu 16 02 14 - Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U. z 2020 r. poz. 10). Zgodnie z art. 3 pkt 6 Ustawy z dnia 14 grudnia 2012 o odpadach (Dz.U. z 2013 r. poz. 21 z późn. zm.) (dalej: „Ustawa o odpadach”) kartridż zawierający minimalne pozostałości tonera i tuszy jest odpadem oraz na podstawie art. 4 pkt 24 Ustawa z dnia 11 września 2015 o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. z 2015 r. poz. 1688 z późn. zm.) (dalej: „Ustawa o zużytym sprzęcie”) - zużytym sprzętem elektronicznym. Na podstawie art. 33 Ustawy o odpadach Spółka jest zobowiązana do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarki odpadami, co oznacza zakaz mieszania odpadów, zbieranie w sposób selektywny, recykling, utylizacja zgodnie z obecnymi przepisami. Na podstawie ww. Spółka planuje skierowanie zużytego sprzętu elektronicznego - kartridżu zawierającego minimalne pozostałości tonera i tuszy, do producentów ww. kartridżu dla celów recyklingu lub utylizacji.

Zgodnie ze stanem faktycznym na dzień dzisiejszy (...) w biurach Spółka korzysta z drukarek producentów „(…)”, „(…)”, „(…)” - (dalej: „Producenci”), w związku z czym Spółka planuje skierowanie zużytych kartridżów do drukarek na adres wskazanych producentów. W przyszłości Spółka planuje kupować i używać drukarek i kartridżów do nich od innych producentów, co spowoduje skierowanie zużytych kartridżów już do nich. Każdy ze wskazanych producentów oferuje usługę recyklingu i utylizacji zużytego kartridżu do drukarki na nieodpłatnej podstawie (co obejmuje m.in. dostawę kartridżu do producenta (lub innej elektroniki).

(…)

Dodatkowym przykładem jest producent drukarek „(…)”- Program recyklingu materiałów eksploatacyjnych (…).

Tym samym wyżej wymienione producenci (w tym te, u których w przyszłości Spółka będzie kupować drukarki) będą świadczyć usługi recyklingu i utylizacji na rzecz Wnioskodawcy nieodpłatnie na podstawie własnych przyjętych polityk.

Pytanie

Czy nieodpłatne świadczenie usług recyklingu i utylizacji zużytego sprzętu elektronicznego (kartridżu zawierającego minimalne pozostałości tonera i tuszy) na rzecz X Sp. z o.o. będzie stanowić przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wartość nieodpłatnych świadczeń oraz w związku z tym będzie powodować powstanie obowiązku polegającego na obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w związku z świadczeniem ww. usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń. W związku z tym, że ww. Producenci będą świadczyć na rzecz Wnioskodawcy usługi recyklingu oraz utylizacji, na mocy ww. artykułu otrzymane świadczenie będzie stanowiło przychód Spółki, co powoduje, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego. Usługa będzie świadczona nieodpłatnie.

Zasadę ustalania wysokości przychodu określa art. 12 ust. 6 pkt 1 Ustawy o CIT. Zgodnie z wymogami ww. artykułu, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia, wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się według cen stosowanych wobec innych odbiorców. Usługa recyklingu oraz utylizacji kartridżu (a także innej elektroniki) wchodzi w zakres działalności Producentów, o czym świadczą ich programy. Należy podkreślić, że ponadto recykling i utylizacja kartridżu (a także innej elektroniki) to jest nie tylko własna polityka (program) ww. Producentów, jak również niniejsze usługi stanowią realizację obowiązków przewidzianych przez prawo, w szczególności w art. 22a pkt 1-3 Ustawy o odpadach oraz art. 19 Ustawy o zużytym sprzęcie. Przyjęta polityka ww. Producentów ma na celu nieodpłatne świadczenie usług recyklingu i utylizacji kartridżu dla nieograniczonej liczby osób (tj. praktyka stosowana według innych odbiorców). Koszt usługi recyklingu i utylizacji kartridżu dla wszystkich odbiorców wynosi 0,00 zł, zatem wartość otrzymanego nieodpłatnego świadczenia wynosi 0,00 zł.

W związku z powyższym otrzymana usługa stanowi przychód Spółki i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jednak z uwagi na fakt, iż przedmiotowa usługa jest nieodpłatna na rynku dla nieograniczonej liczby osób, podatek będzie wynosić 0,00 zł, w związku z czym Spółka nie będzie zobowiązana do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w związku z świadczeniem ww. usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z powołanego art. 12 ust. 1 pkt 2 updop wynika więc, że gdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą otrzyma nieodpłatne świadczenie (lub świadczenie częściowo odpłatne) obowiązany jest wykazać z tego tytułu przychód podatkowy. Co istotne, przysporzenie majątkowe musi być powiązane z uzyskaniem przez podatnika korzyści niezwiązanej z jakikolwiek świadczeniem ekwiwalentnym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczając nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje przy tym, co należy rozumieć przez „nieodpłatne” czy „częściowo odpłatne” świadczenie, ograniczając się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 5-6b ustawy, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 5 updop:

Wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, z zastrzeżeniem ust. 6b.

Zgodnie z art. 12 ust. 6 updop:

Wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:

 1) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

 2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

 3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;

 4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Mimo że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia nieodpłatnego świadczenia, to jednak w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowała się linia orzecznicza, zgodnie z którą pojęcie to ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono, bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy” (uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02, potwierdzona uchwałą powiększonego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06).

Aby móc w pełni zdefiniować pojęcie „nieodpłatne” zasadnym jest także odwołanie się do wykładni gramatycznej, zgodnie z którą odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2002).

Zatem nieodpłatnym świadczeniem są wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

O nieodpłatnym świadczeniu, mającym cechy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym można więc mówić tylko w sytuacji, gdy:

- podmiot, na rzecz którego dokonywane jest tego rodzaju świadczenie odnosi korzyść, a więc musi zaistnieć u niego trwale przysporzenie majątkowe,

- korzyść ta musi zostać odniesiona kosztem innego podmiotu, a więc powinna istnieć możliwość ustalenia kto poniósł ekonomiczny ciężar owego przesunięcia majątkowego,

- korzyść musi mieć konkretny wymiar finansowy,

- świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny – nie może ono zatem wiązać się z jakimkolwiek ekwiwalentem ze strony podatnika.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy nieodpłatne świadczenie usług recyklingu i utylizacji zużytego sprzętu elektronicznego - kartridżów zawierających minimalne pozostałości tonera i tuszu na rzecz Spółki będzie stanowić przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 updop jako wartość nieodpłatnych świadczeń oraz w związku z tym będzie powodować powstanie obowiązku polegającego na obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w związku z świadczeniem ww. usług.

Jeśli Wnioskodawca, podobnie jak każdy inny odbiorca sprzętu oferowanego przez producentów, może skorzystać z nieodpłatnego świadczenia usług recyklingu i utylizacji, nie jest uzasadnione, by w takich okolicznościach dokonywać ustalenia przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 updop. Należy stwierdzić, że w opisanym we wniosku przypadku nieodpłatne świadczenie producentów jest z założenia nieodpłatne dla wszystkich użytkowników, nie stanowi jednostkowego przypadku w stosunku do indywidualnego podmiotu, zatem nie jest zasadne ustalanie przychodu z tego tytułu.

Należy także mieć na uwadze, że producenci są prawnie zobowiązania do odbioru zużytego sprzętu elektronicznego.

Reasumując, skoro nieodpłatne świadczenie usług recyklingu i utylizacji kartridżów przez Producentów jest z założenia nieodpłatne dla wszystkich odbiorców sprzętu, to po stronie Wnioskodawcy, który będzie korzystał z ww. usług nie powstanie przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym Wnioskodawca nie będzie obowiązany do obliczania i uiszczania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych z tytułu nieodpłatne świadczonych usług recyklingu i utylizacji zużytego sprzętu elektronicznego na rzecz Spółki.

Wobec powyższe Państwa stanowisko w zakresie powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń w wysokości 0,00 zł należy uznać za nieprawidłowe, natomiast w zakresie braku obowiązku obliczania i uiszczania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu nieodpłatnie świadczonych usług recyklingu i utylizacji zużytego sprzętu elektronicznego na rzecz Spółki należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).