Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.503.2023.2.JF

W zakresie ustalenia, czy wydatki w postaci składek na ZUS od nagród na rzecz pracowników, wypłaconych z zysku po opodatkowaniu, w części dotyczącej pracodawcy, pokryte z kosztów bieżących Wnioskodawcy stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów oraz czy wydatki te mogą zostać uznane za wydatki przeznaczone na cele statutowe i tym samym korzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych

  • w części dotyczącej ustalenia, czy wydatki w postaci składek na ZUS od nagród na rzecz pracowników, wypłaconych z zysku po opodatkowaniu, w części dotyczącej pracodawcy, pokryte z kosztów bieżących Wnioskodawcy stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe,
  • w części dotyczącej ustalenia, czy wydatki te mogą zostać uznane za wydatki przeznaczone na cele statutowe i tym samym korzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy wydatki w postaci składek na ZUS od nagród na rzecz pracowników, wypłaconych z zysku po opodatkowaniu, w części dotyczącej pracodawcy, pokryte z kosztów bieżących Wnioskodawcy stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów oraz czy wydatki te mogą zostać uznane za wydatki przeznaczone na cele statutowe i tym samym korzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.

Uzupełnili go Państwo pismem z 20 listopada 2023 r. (wpływ do organu 27 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej „Wnioskodawca”) jest instytutem w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2022 r., poz. 498 ze zm.; dalej „ustawa o instytutach badawczych”). Wnioskodawca prowadzi działalność naukową i techniczną w dziedzinie (…). Wnioskodawca działa w oparciu o powołaną ustawę o instytutach badawczych oraz o statut, który podlega zatwierdzeniu przez właściwego ministra. Statut obowiązujący (…) został zatwierdzony zarządzeniem Ministra (…) (dalej „Statut”).

Zgodnie ze Statutem, Wnioskodawca prowadzi działalność naukową i techniczną w dziedzinie nauk (…). Podstawowym przedmiotem działania Wnioskodawcy jest (…).

Przedmiotem działania Wnioskodawcy jest także upowszechnianie wyników badań naukowych i prac rozwojowych, w szczególności przez organizację konferencji naukowych i seminariów, a także publikowanie utworów naukowych i technicznych. Wnioskodawca aktywnie uczestniczy w działalności badawczej na forum międzynarodowym m.in. (…).

W celu realizacji zadań statutowych, Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umowy o pracę wykwalifikowany personel naukowy.

W związku z prowadzoną działalnością statutową Wnioskodawca wypłaca na rzecz pracowników wynagrodzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wypłaca na rzecz swoich pracowników dodatkowe wynagrodzenia, w tym nagrody, które finansowane są z zysku Wnioskodawcy po opodatkowaniu, jednak składki na ubezpieczenie społeczne od przedmiotowych nagród z zysku, w części dotyczącej pracodawcy, Wnioskodawca pokrywa z bieżących kosztów.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Dodatkowe wynagrodzenia wypłacane z zysku - Wnioskodawca wypłaca z zysku tylko nagrody (nagrody z zysku). Poza nagrodami z zysku, Wnioskodawca wypłaca z kosztów operacyjnych wynagrodzenia zasadnicze, premie regulaminowe, dodatki stażowe, odprawy emerytalne, nagrody jubileuszowe, ale nie są one finansowane z zysku i nie są one objęte pytaniami zadanymi we wniosku.

Zgodnie ze statutem Wnioskodawcy, celem statutowym Wnioskodawcy jest działalność naukowa i techniczna w dziedzinie nauk (…).

Wnioskodawca realizuje wskazane powyżej cele statutowe poprzez m.in.: (…).

Cele statutowe Wnioskodawcy tj. prowadzenie działalności naukowej i technicznej w dziedzinie nauk (…) są w całości zgodne z celami statutowymi wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT tj. z wymienionymi w tej ustawie celami statutowymi w zakresie działalności naukowej i naukowo-technicznej.

Wnioskodawca posiada formę prawną instytutu badawczego. Wnioskodawca jest państwową jednostką organizacyjną, wyodrębnioną pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym, która prowadzi badania naukowe i prace rozwojowe ukierunkowane na ich wdrożenie i zastosowanie w praktyce. Wnioskodawca działa w oparciu o:

1)ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U z 2022 r. poz. 498), zwanej dalej „Ustawą" oraz wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych;

2)ustawę z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.);

Wnioskodawca jako instytut badawczy został powołany do realizacji celów określonych w ww. ustawach oraz w Statucie Wnioskodawcy i w związku z tym wszyscy pracownicy zatrudnieni w oparciu o umowę o pracę wykonują obowiązki w całości zgodne z celami statutowymi Wnioskodawcy zgodnymi z celami wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT (w zakresie wskazanym w odpowiedzi do pkt 4).

Pytania

1.Czy wydatki w postaci składek na ZUS od nagród na rzecz pracowników, wypłaconych z zysku po opodatkowaniu, w części dotyczącej pracodawcy, pokryte z kosztów bieżących Wnioskodawcy stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?

2.W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 tj. uznania, że przedmiotowe wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, czy wydatki te mogą zostać uznane za wydatki przeznaczone na cele statutowe i tym samym korzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wydatki w postaci składek na ZUS od nagród na rzecz pracowników, wypłaconych z zysku po opodatkowaniu, w części dotyczącej pracodawcy, pokryte z kosztów bieżących Wnioskodawcy stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1:

Stosownie do art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

  • został poniesiony przez podatnika,
  • jest definitywny, a więc bezzwrotny,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  • nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Dlatego też, przy kwalifikacji każdorazowo powinno się wziąć pod uwagę:

  • przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
  • potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Zgodnie z wykładnią systemową, aby ustalić sens i zastosowanie danej normy prawnej, konieczne jest zestawienie jej z innymi przepisami ustawy podatkowej. W tym przypadku analizuje się treść przepisów art. 7 ust. 2, art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 40 Ustawy o CIT.

W myśl tego ostatniego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw od nagród i premii wypłacanych w gotówce z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W ocenie Wnioskodawcy, przepis ten należy odczytywać w związku z art. 16 ust. 1 pkt 15a Ustawy CIT, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto), który to przepis - wprowadzony do Ustawy CIT ustawą z 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 2017.2175) wprost wyklucza możliwość uwzględniania w kosztach podatkowych kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto). Jak wynika z uzasadnienia do ustawy wprowadzającego powyższą regulacje: „Z uwagi na rozbieżność orzecznictwa sądów w zakresie zagadnienia dopuszczalności zaliczania do kosztów uzyskania przychodów nagród z zysku wskazane jest wprowadzenie do ustawy o CIT przepisu expressis verbis wyłączającego możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów jakichkolwiek części składowych zysku spółki, niezależnie od ich przeznaczenia”.

Oznacza to, że intencją ustawodawcy było ograniczenie możliwości powtórnego ujmowania w kosztach uzyskania przychodów wydatków finansowanych z zysku netto, a więc po wcześniejszym obciążeniu tego dochodu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zgodnie więc z tym przepisem, Wnioskodawca nie uwzględnia w kosztach uzyskania przychodów wypłaconych nagród z opodatkowaniu.

Jednocześnie, Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotowe składki na ZUS pokrywane są z kosztów bieżących Wnioskodawcy, a nie z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zaliczając je zatem do kosztów uzyskania przychodów, Wnioskodawca nie naraża się na zarzut powtórnego ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wydatków finansowanych z zysku netto, a więc po wcześniejszym obciążeniu tego dochodu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadne byłoby wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów składek na ZUS wypłaconych z zysku po opodatkowaniu. Jeżeli jednak, tak jak w przypadku Wnioskodawcy, zostały one pokryte z kosztów bieżących, w ocenie Wnioskodawcy stanowią one koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzeń (w tym nagród) na rzecz pracowników stanowią koszty pozostające z związku z przychodem, a zatem spełniają podstawową przesłankę ujęcia ich w rachunku podatkowym.

Podsumowując zatem, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wydatki w postaci składek na ZUS od nagród na rzecz pracowników wypłaconych z zysku po opodatkowaniu, pokryte z kosztów bieżących Wnioskodawcy stanowią dla Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2:

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 tj. uznania, że przedmiotowe wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wydatki w postaci składek na ZUS od nagród z zysku wypłaconych na rzecz pracowników będą stanowiły wydatki na cele statutowe, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT, a więc będą przychodami zwolnionymi na gruncie tej ustawy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2:

Zwolnienie przedmiotowe, o jakim mowa w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, ma zastosowanie do dochodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 17 ust. 1a Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, zwolnione przedmiotowo są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Niewątpliwie, biorąc pod uwagę przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego działania statutowe Wnioskodawcy, działalność statutowa (naukowa, badawcza) wpisuje się w zakres celów wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, co zasadniczo uprawnia Wnioskodawcę do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z powołanym przepisem.

Na podstawie art. 17 ust. 1b Ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Mając na uwadze brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, należy wskazać, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia będzie możliwe w przypadku spełnienia następujących warunków:

  • podatnik prowadzi działalność statutową we wskazanych powyżej zakresach (jego działalność statutowa odpowiada przynajmniej jednej z wymienionych powyżej);
  • podatnik nie zalicza się do podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1c ustawy o CIT (wyjątek ten nie ma tu zastosowania);
  • podatnik przeznaczył oraz wydatkował, bez względu na termin, osiągnięte dochody na cel wskazany w statucie, odpowiadający celowi wskazanemu w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.

Zatem, warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT jest, aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.

Z regulacji art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT wynika zatem wprost, że podstawowym kryterium zastosowania przewidzianego w nim zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przez podatnika osiągniętego przez niego dochodu na preferowane i ściśle określone w przepisie cele, przy czym cele te muszą w sposób niebudzący wątpliwości wynikać z postanowień statutu danego podmiotu.

Jednocześnie określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej.

Przepis ten nie zawiera natomiast wymogu, aby wskazane w nim cele statutowe były głównymi czy też jedynymi celami działalności osoby prawnej. Jednak, aby podatnik, mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z omawianego przepisu, musi zadeklarować, że osiągnięty przez niego dochód w całości lub w części przeznaczy na cele statutowe preferowane przez ustawodawcę i na te cele go faktycznie wydatkuje.

W tym miejscu należy podkreślić, że art. 17 ust. 1b Ustawy o CIT wprost wskazuje, że zwolnienie będące przedmiotem rozważań ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji celów statutowych, zgodnych z regulacją art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT.

Mając zatem na uwadze powyższe, należy wskazać, że w przypadku, gdy podatnik korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, ponoszone przez niego wydatki należy rozpatrywać najpierw pod kątem ich związku z przychodem (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT) z uwzględnieniem przepisu art. 16 ust. 1 ww. ustawy, a następnie, jeżeli takich kosztów nie stanowią (co skutkuje zwiększeniem dochodu do opodatkowania), należy określić, czy ich równowartość może być wolna od podatku dochodowego z racji tej, że wiążą się one z celami statutowymi podatnika. Jeżeli bowiem wydatki dotyczą realizacji celów statutowych, które stanowią pozytywną przesłankę do skorzystania ze zwolnienia, to równowartość dochodu odpowiadająca tym wydatkom będzie zwolniona z opodatkowania.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy wskazać należy, że ustawodawca powiązał prawo do zwolnienia podatkowego z rzeczywistym wydatkowaniem dochodu na cele zasługujące na taki rodzaj preferencji. Umożliwiając korzystanie ze zwolnienia podatkowego w czasie, uczynił z wydatkowania dochodu na inne cele warunek rozwiązujący, a więc pozbawiający podatnika prawa do zwolnienia podatkowego. Oznacza to ustawowy obowiązek uiszczenia podatku od dochodu wydatkowanego na cel nie statutowy.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest podatnikiem, którego celem statutowym jest działalność w zakresie działalności naukowej i technicznej w dziedzinie nauk (…). W ramach działalności statutowej Wnioskodawca realizuje główne cele poprzez (…). Działalność statutowa Wnioskodawcy wpisuje się zatem w cel statutowy wskazany w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, jakim jest przede wszystkim działalność naukowa, a także naukowo-techniczna.

W związku z prowadzoną działalnością statutową Wnioskodawca zatrudnia personel (pracowników), na podstawie umów o pracę. Pracownicy wykonując obowiązki wynikającej z umów o pracę realizują działalność statutową Wnioskodawcy. Od wypłacanego wynagrodzenia Wnioskodawca zobowiązany jest zgodnie z przepisami odprowadzać składki na ubezpieczenia społeczne.

Jak wskazano powyżej, podstawowym celem pracownika zatrudnionego przez Wnioskodawcę wynikający z statutu jest działanie służące zaspokajaniu potrzeb naukowych oraz naukowo-technicznych, zgodnie z treścią statutu Wnioskodawcy. Ponadto, istotnym argumentem jest, że działania związane z pracami badawczymi i rozwojowymi w dużej mierze polegają na dostępie do nowych technologii, zaawansowanych urządzeń oraz specjalistycznego oprogramowania. Wysoko wykwalifikowany personel, na którego zatrudnienie skierowane są te wydatki, stanowi fundament osiągania celu statutowego Wnioskodawcy. W praktyce, to właśnie nakłady finansowe na wynagrodzenia pracowników, a także na zakup nowoczesnego sprzętu badawczego, mają kluczowe znaczenie dla efektywnej działalności naukowo-badawczej.

W związku z powyższym wydatki w postaci składek na ubezpieczenie społeczne naliczone i odprowadzone od kwoty nagród wypłaconych na rzecz pracowników Wnioskodawcy, stanowią w jego ocenie, dochód przeznaczony na cele statutowe, ponieważ to dzięki pracownikom zatrudnionych przez Wnioskodawcę cel statutowy może zostać zrealizowany.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe stanowisko znajduje (pośrednio) potwierdzenie w treści wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 lipca 2014 r. o sygn. II FSK 191/13 , w którym NSA orzekł: „Celem statutowym (działalności) jakiegokolwiek podatnika nie jest niewątpliwe nieterminowe płacenie składek na ubezpieczenie społeczne jak również uiszczanie kosztów postępowania egzekucyjnego dotyczącego tychże składek. Wydatki te nie należę więc do kategorii dochodów przeznaczonych na cele statutowe podatnika, w tym i na cel statutowy w postaci ochrony zdrowia, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. Nie są to nawet wynagrodzenia pracowników realizujących wymieniony cel statutowy czy też składki na ubezpieczenie dotyczące tych pracowników, ale tylko i wyłącznie finansowe konsekwencje zaniechania bądź nieterminowego płacenia tych składek. Analogiczne stanowisko przedstawił Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach: z dnia 9 maja 2012 r., II FSK 2175/10 i z dnia 28 lutego 2014 r., II FSK 873/12”.

Wprawdzie w wyroku tym NSA odnosił się przede wszystkim do kwestii wydatków w postaci grzywien i kar pieniężnych, a także odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat (składek na ZUS) w kontekście uznania ich za wydatki statutowe, uznając, że tego rodzaju wydatki nie spełniają warunku uznani ich za wydatki na cele statutowe. Jednak poprzez zacytowaną powyżej część uzasadnienia, iż: „(...) Nie są to nawet wynagrodzenia pracowników realizujących wymieniony cel statutowy czy też składki na ubezpieczenie dotyczące tych pracowników, ale tylko i wyłącznie finansowe konsekwencje zaniechania bądź nieterminowego płacenia tych składek”, w ocenie Wnioskodawcy, NSA przyznał pośrednio, że składki na ubezpieczenia społeczne dotyczące pracowników realizujących cele statutowe zatrudnianego ich podmiotu mogą zostać uznane za wydatki na cele statutowe.

W efekcie, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku udzielenia przez organ podatkowy negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 tj. uznania, że wydatek w postaci składek na ZUS od wypłaconych na rzecz pracowników Wnioskodawcy nagród z zysku nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatek ten powinien zostać potraktowany jako wydatek na cele statutowe, zbieżne z celami statutowymi wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT. W efekcie, dochód odpowiadający w wysokości wydatkowanych środków na opłacenie przedmiotowych składek na ZUS będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Wnioskodawca jest instytutem w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych. Wnioskodawca prowadzi działalność naukową i techniczną w dziedzinie nauk, (…). Wnioskodawca działa w oparciu o powołaną ustawę o instytutach badawczych oraz o statut, który podlega zatwierdzeniu przez właściwego ministra. Statut obowiązujący w (…) r. został zatwierdzony zarządzeniem Ministra (…).

Zgodnie ze Statutem, Wnioskodawca prowadzi działalność naukową i techniczną w dziedzinie nauk (…). Podstawowym przedmiotem działania Wnioskodawcy jest: (…).

Przedmiotem działania Wnioskodawcy jest także upowszechnianie wyników badań naukowych i prac rozwojowych, w szczególności przez organizację konferencji naukowych i seminariów, a także publikowanie utworów naukowych i technicznych. Wnioskodawca aktywnie uczestniczy w działalności badawczej na forum międzynarodowym m.in. (…). W celu realizacji zadań statutowych, Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umowy o pracę wykwalifikowany personel naukowy. W związku z prowadzoną działalnością statutową Wnioskodawca wypłaca na rzecz pracowników wynagrodzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wypłaca na rzecz swoich pracowników dodatkowe wynagrodzenia, w tym nagrody, które finansowane są z zysku Wnioskodawcy po opodatkowaniu, jednak składki na ubezpieczenie społeczne od przedmiotowych nagród z zysku, w części dotyczącej pracodawcy, Wnioskodawca pokrywa z bieżących kosztów.

Wnioskodawca jest więc podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Jednocześnie, Wnioskodawca nie został wymieniony przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 tej ustawy, jako podmiot, który zwolniony jest od podatku. W konsekwencji Wnioskodawca podlega ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

W przypadku podatników, w tym Wnioskodawcy, którzy uzyskują dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem określonej działalności statutowej, wszelkie ponoszone wydatki w pierwszej kolejności powinny być analizowane pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 powołanej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

W myśl art. 15 ust. 4h ustawy o CIT:

Składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów. W przypadku uchybienia temu terminowi do składek tych stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o CIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto);

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o CIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym;

W myśl tego ostatniego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw od nagród i premii wypłacanych w gotówce z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Biorąc powyższe pod uwagę nie można zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że wydatki w postaci składek na ZUS od nagród na rzecz pracowników wypłaconych z zysku po opodatkowaniu, w części dotyczącej pracodawcy, pokryte z kosztów bieżących Wnioskodawcy stanowią dla Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 dotyczą ustalenia, czy wydatki te mogą zostać uznane za wydatki przeznaczone na cele statutowe i tym samym korzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Warunkiem zwolnienia dochodu takiego podatnika jest jednak wykazanie się tożsamością celu statutowego i celu preferowanego w powołanym przepisie. Wykazanie tych celów w statucie musi być precyzyjne i ścisłe. Pojęcie cel statutowy to nie tylko bezpośrednie prowadzenie przez organizację jakiejś działalności, lecz także wspieranie takiej działalności, o ile wynika to wprost ze statutu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy o CIT:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1)dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a- 17k;

2)dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy o CIT:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ze zwolnienia nie mogą jednak korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni art. 17 ust. 1c ustawy o CIT:

1)przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie i spółki;

2)przedsiębiorstwa komunalne mające osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów;

3)samorządowe zakłady budżetowe oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a. Ważny jest bowiem cel na jaki jest ten dochód przeznaczony i wydatkowany, a nie źródło jego pochodzenia, przy czym źródłem dochodów mogą być przykładowo dochody z działalności statutowej, czy z działalności gospodarczej.

Użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów niż wymienione w tym przepisie - to przeznaczenie i wydatkowanie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.

Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, jest aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.

Należy podkreślić, że zwolnienie przedmiotowe, o jakim mowa w powołanych wcześniej przepisach, jest wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania. Z tego względu musi być interpretowane ściśle, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, z którego ono wynika.

Z regulacji art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT wynika zatem wprost, że podstawowym kryterium zastosowania przewidzianego w nim zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie i wydatkowanie przez podatnika osiągniętego przez niego dochodu na ściśle określone w nim cele preferowane, przy czym cele te muszą w sposób nie budzący wątpliwości wynikać z postanowień statutu danego podmiotu. Jednocześnie określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej.

Przepis ten nie zawiera natomiast wymogu, by wskazane w nim cele statutowe były głównymi czy też jedynymi celami działalności osoby prawnej. Jednak, aby podatnik mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, musi zadeklarować, że osiągnięty przez niego dochód w całości lub w części przeznaczy na cele statutowe preferowane przez ustawodawcę i na te cele go faktycznie wydatkuje.

Wskazać należy również, że w praktyce krąg podmiotów mogących skorzystać z przedmiotowego zwolnienia podatkowego, obejmuje przede wszystkim organizacje typu non-profit. Zwolnienie określone w tym przepisie ma zastosowanie w szczególności do: stowarzyszeń, organizacji społecznych, fundacji, instytucji kultury, jednostek badawczo-rozwojowych, szkół wyższych i innych osób prawnych oraz niektórych zakładów budżetowych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, realizujących cele określone w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Reasumując, zwolnienie podatkowe, o którym mowa, jest obwarowane licznymi zastrzeżeniami. Obejmuje tylko tą część dochodów, która przeznaczona i wydatkowana zostanie na cele statutowe, które są celami preferowanymi przez ustawodawcę. Ponadto, przepisy ograniczają zakres podmiotowy zwolnienia, poprzez wyłączenie spod możliwości jego zastosowania dochodów różnych grup podatników - czy to z uwagi na rodzaj ich działalności, czy też na określoną formę organizacyjną.

W związku z powyższym wskazać należy, że organy podatkowe sprawdzając, czy spełniony został warunek wyłączenia dochodów z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, uprawnione są jedynie do badania treści celów statutowych oraz treści przepisu warunkującego zwolnienie podatkowe.

A zatem sposób realizacji celów określonych w statucie jednostki powinien być wskazany w sposób ścisły i nie budzący wątpliwości by organy podatkowe mogły rozstrzygnąć, czy jest on zgodny z celami preferowanymi przez ustawodawcę. Organy podatkowe nie są bowiem uprawnione do dokonywania wykładni zapisów statutu.

Innymi słowy precyzyjne określenie celów, dla realizacji których dana osoba prawna została powołana jest istotne dlatego, że cele te nie mogą być ustalane przez organy podatkowe w drodze wykładni postanowień statutu, ponieważ nie są do tego upoważnione. Organ podatkowy, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanowiskiem wnioskodawcy.

Zwrócić należy również uwagę na różnicę pojęciową, jaka występuje między „celami działania”, a „sposobem jego realizacji”. Określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej. Działania faktyczne osoby prawnej polegające na realizacji tych celów to sposoby jego osiągnięcia.

W związku z tym, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej) nie można w tym zakresie stosować wykładni rozszerzającej ustawowy zakres zwolnienia podatkowego na pokrywanie wydatków związanych z całokształtem działalności podmiotów. Zatem, wydatkowanie dochodu na inne cele niż wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, lub na nabycie środków trwałych niesłużących bezpośrednio realizacji celów, o których w nim mowa oraz na opłacenie innych opłat niż podatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, nie może być objęte przedmiotowo zwolnieniem.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, zgodnie ze statutem Wnioskodawcy, celem statutowym Wnioskodawcy jest działalność naukowa i techniczna w dziedzinie nauk (…). Wnioskodawca jako instytut badawczy został powołany do realizacji celów określonych we wskazanych w wniosku ustawach oraz w Statucie Wnioskodawcy i w związku z tym wszyscy pracownicy zatrudnieni w oparciu o umowę o pracę wykonują obowiązki w całości zgodne z celami statutowymi Wnioskodawcy zgodnymi z celami wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT. Ponadto działania związane z pracami badawczymi i rozwojowymi w dużej mierze polegają na dostępie do nowych technologii, zaawansowanych urządzeń oraz specjalistycznego oprogramowania. Wykwalifikowany personel, na którego zatrudnienie skierowane są te wydatki, stanowi element osiągania celu statutowego Wnioskodawcy. W praktyce, to właśnie nakłady finansowe na wynagrodzenia pracowników, a także na zakup nowoczesnego sprzętu badawczego, mają ważne znaczenie dla efektywnej działalności naukowo-badawczej.

Wydatki w postaci składek na ubezpieczenie społeczne naliczone i odprowadzone od kwoty nagród wypłaconych na rzecz pracowników Wnioskodawcy realizujących cele statutowe Wnioskodawcy zgodne z celami o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, stanowią dochód przeznaczony na cele statutowe Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższej powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy ww. wydatek powinien zostać potraktowany jako wydatek na cele statutowe, zbieżne z celami statutowymi wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT. W efekcie, dochód odpowiadający w wysokości wydatkowanych środków na opłacenie przedmiotowych składek na ZUS będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

  • stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2838). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2838).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00