Interpretacja indywidualna z dnia 30 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.829.2023.1.IK

Zwolnienie od podatku czynności związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości Wspólnoty, za które pobierane są opłaty od właścicieli lokali mieszkalnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości Wspólnoty, za które pobierane są opłaty od właścicieli lokali mieszkalnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółdzielnia mieszkaniowa działa między innymi w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (dalej SMU). Spółdzielnia zarządza budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi. W 2014 roku właściciele lokali znajdujących się w jednym z budynków podjęli uchwałę na podstawie art. 24¹ ust. 1 SMU o stosowaniu przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali w zakresie ich praw i obowiązków oraz zarządu nieruchomością wspólną. Na bazie jednego z budynków będących w zasobach Spółdzielni, utworzona została wspólnota mieszkaniowa. Z dniem 1 stycznia 2015 roku odwołano zarząd powierniczy Spółdzielni, oraz powołano Zarząd dla nowo powstałej Wspólnoty Mieszkaniowej.

Pomimo wyodrębnienia i powołania odrębnego Zarządu dla utworzonej Wspólnoty Mieszkaniowej, Spółdzielnia zgodnie z art. 24¹ ust. 6 i art. 4 ust. 4 SMU - nalicza poszczególnym właścicielom wspólnoty opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania także przez osoby zamieszkujące w budynku, który wyodrębnił się w odrębną Wspólnotę. Zgodnie z przytoczonym przepisem, opłaty te winny być określone w umowie zawartej pomiędzy Spółdzielnią, a właścicielami lokali.

Pomimo prawnego obowiązku zawarcia umowy, do dnia daty niniejszego wniosku umowa nie została zawarta, a między Spółdzielnią a właścicielami lokali mieszkalnych tworzących wspólnotę toczy się spór przed właściwym sądem o ustalenie wydatków i sposobu ich wyliczenia przez Spółdzielnię. Istotą sporu jest określenie wysokości opłat jakie członkowie Wspólnoty winni ponosić na rzecz Spółdzielni, a nie sam obowiązek ponoszenia takich opłat przez członków wspólnoty na rzecz Spółdzielni za eksploatację i utrzymywanie nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni, z którego członkowie Wspólnoty mogą korzystać. Opłaty dotyczące kosztów eksploatacji i utrzymania obiektów Spółdzielni, z których mogą korzystać członkowie Wspólnoty - dotyczą kosztów utrzymania określonych w art. 24¹ ust. 6 i art. 4 ust. 4 SMU. Opłaty naliczane przez Spółdzielnię, są kosztami eksploatacyjnymi związanymi z lokalami mieszkalnymi członków Wspólnoty.

Pytania

1.Czy Spółdzielnia miała prawo w latach 2018 - 2023 stosować, do opłat obciążających członków wspólnoty mieszkaniowej naliczanych na podstawie w art. 24¹ ust. 6 w związku z art. 4 ust. 4 SMU, a dotyczących lokali mieszkalnych będących własnością członków Wspólnoty, zwolnienie od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 VATU.

2. Czy Spółdzielnia będzie miała nadal prawo stosować, do opłat obciążających członków wspólnoty mieszkaniowej naliczanych na podstawie w art. 24¹ ust. 6 w związku z art. 4 ust. 4 SMU, a dotyczących lokali mieszkalnych będących własnością członków Wspólnoty, zwolnienie od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 VATU.

Państwa stanowisko

W ocenie podatnika miał on prawo oraz nadal będzie miał prawo do stosowania zwolnienia od opodatkowania od podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 VATU do opłat naliczanych w stosunku do członków Wspólnoty w zakresie opłat eksploatacyjnych naliczanych na podstawie art. 24¹ ust. 6 i art. 4 ust. 4 SMU związanych z lokalami mieszkalnymi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają zasadniczo odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W art. 8 ust. 1 VATU stwierdzono, że przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemąjącej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 VATU.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie, jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też znoszenie czynności czy określonego stanu). Z usługą mamy do czynienia, w przypadku w którym istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia. Usługa w rozumieniu przepisów VATU jest świadczona w sytuacji, w której możemy wyróżnić bezpośredniego beneficjenta określonej czynności, a związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W art. 24¹ SMU - ustawodawca nakazuje właścicielom utworzonej Wspólnoty na uczestniczenie w kosztach eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiącej mienie Spółdzielni przeznaczonych do wspólnego korzystania. Obowiązek ten formalizuje się od pierwszego dnia utworzenia wspólnoty. Oznacza to, że od dnia utworzenia Wspólnoty - jej członkowie korzystając z mienia Spółdzielni, będą zobowiązani do ponoszenia kosztów eksploatacji w stosunku proporcjonalnym do wielkości lokalu mieszkalnego. Brak zawarcia umowy nie zwalnia członów wspólnoty od ponoszenia opłat, nawet w sytuacji, w której trwa spór co do wysokości opłat eksploatacyjnych. W art. 4 ust. 4 SMU ustawodawca określił, że właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni. Zatem obowiązek partycypowania przez właścicieli lokali w kosztach utrzymania nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni nie może wygasnąć, pomimo zaprzestania stosowania przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych do wyodrębnionej Wspólnoty, gdyż jej członkowie nadal korzystają z nieruchomości Spółdzielni. Jednocześnie przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie uzależniają istnienia tego obowiązku od administrowania przez spółdzielnię mieszkaniową nieruchomością należącą do właścicieli lokali stanowiących wspólnotę mieszkaniową. Pomimo sporu co do samej wysokości ponoszonych opłat, członkowie Wspólnoty korzystają z nieruchomości Spółdzielni w zakresie określonym w art. 24¹ SMU, stąd otrzymują określone świadczenia, za które z mocy ustawy są obowiązani do ponoszenia opłat, które Spółdzielnia nalicza.

W konsekwencji, w sprawie mamy do czynienia z odpłatną usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 VATU, a więc i czynnością opodatkowaną jaką świadczy Spółdzielnia na rzecz członków Wspólnoty, w zakresie utrzymania i eksploatacji terenów Spółdzielni, z których mogą korzystać członkowie Wspólnoty (tereny wspólne).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 VATU zwalnia się od podatku od towarów i usług „czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 438)”. Przedmiotowe zwolnienie dotyczy zarówno członków spółdzielni, którzy posiadają spółdzielcze prawo do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych, jak i osób trzecich będących właścicielami lokali mieszkalnych, którzy nie są członkami spółdzielni - za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 SMU. Zwolnienie ma więc zastosowanie wyłącznie do opłat związanych z utrzymaniem i eksploatacją lokali mieszkalnych, do ponoszenia których są zobowiązani zarówno członkowie spółdzielni jak i osoby trzecie będące właścicielami lokali mieszkalnych. Zwolnieniem są objęte wyłącznie opłaty, ponoszone przez wskazane podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1, ust. 2 ust. 4 i ust. 5 SMU.

Z analizowanego przepisu wynika, że osoba - właściciel lokalu mieszkalnego, niebędąca członkiem Spółdzielni, może także ponosić na rzecz Spółdzielni opłaty określone w art. 4 ust. 4 SMU. Wynika to z art. 24¹ ust. 6 stosowanego w związku z art. 4 ust 4 SMU.

Zgodnie z art. 24¹ ust. 6 SMU - właściciele lokali są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonym budynku lub osiedlu. Dzieje się to w sytuacji, w której na terenie Spółdzielni wyodrębni się wspólnota mieszkaniowa, która nadal będzie korzystała z nieruchomości (infrastruktury) będącej własnością Spółdzielni.

W art. 4 ust. 4 SMU - do którego odsyła art. 43 ust. 1 pkt 11 VATU, mowa jest o obowiązku ponoszenia przez właścicieli lokali, którzy nie są członkami spółdzielni, kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni, które jest przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu - na zasadach przewidzianych dla członków spółdzielni.

Skoro ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 11 VATU - dla określenia zakresu zwolnienia odesłał do art. 4 ust. 4 SMU, oraz dodatkowo stwierdził, że zwolnienie obejmuje także osoby nie będące członkami Spółdzielni, które jednak są obowiązane do ponoszenia kosztów eksploatacji majątku Spółdzielni, ze względu na prawo do korzystania z tego majątku - dla tego typu opłat, o ile są związane z lokalami mieszkalnymi, Spółdzielnia obciążając właścicieli lokali - ma prawo do stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zwolnienie dotyczy wyłącznie opłat za czynności pobierane zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 SMU, które są związane z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy natomiast czynności związanych z lokalami użytkowymi, bez względu czy opłaty są obowiązani ponosić członkowie spółdzielni, czy właściciele lokali mieszkalnych niebędący członkami spółdzielni.

Opłaty, którymi obciąża Spółdzielnia, członków Wspólnoty za eksploatację i utrzymanie terenów Spółdzielni, użytkowanych przez członków Wspólnoty, pobierane zgodnie z art. 24¹ ust. 6 SMU mają charakter opłat, o których mowa w art. 4 ust. 4 tej SMU. Pomimo, że wyodrębnione lokale członków Wspólnoty nie stanowią zasobów Spółdzielni, przepis art. 24¹ ust. 6 SMU stanowi, że od dnia powstania wspólnoty mieszkaniowej, właściciele lokali są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonym budynku lub osiedlu na podstawie zawartej ze Spółdzielnią umowy. W konsekwencji powyższego, opłaty pobierane przez Spółdzielnię od właścicieli wspólnoty mieszkaniowej za utrzymanie mienia Spółdzielni, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 VATU.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1570 ze. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy,

W art. 8 ust. 1 ustawy przewidziano, że

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że czynności, które stanowią odpłatne świadczenie usług, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1, w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, według zasad określonych w ustawie.

Jednakże w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT,

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 955),

Powołany wyżej przepis art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 438 ze zm.) stanowi, że:

Z powołanych przepisów wynika, że zwolnienie od podatku odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, a w przypadku członka spółdzielni może przysługiwać mu spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienione w prawie spółdzielczym dotyczą opłat związanych z utrzymaniem lokalu mieszkalnego i nieruchomości wspólnych.

Zatem zwolnienie, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, jest związane z czynnościami, za które Spółdzielnia pobiera opłaty, a które dotyczą lokali mieszkalnych lub spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego. Zwolnienie dotyczy wyłącznie czynności (za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy natomiast czynności związanych z lokalami użytkowymi.

Jak stanowi art. 24¹ ust. 1 cyt. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych,

Stosownie do art. 24¹ ust. 6 ww. ustawy,

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1048) ,

Zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali,

Jak stanowi art. 14 ww. ustawy,

Zatem obowiązek partycypowania przez właścicieli lokali w kosztach utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni nie może wygasnąć, pomimo zaprzestania stosowania przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, gdyż nadal korzystają oni z ww. nieruchomości spółdzielni. Jednocześnie przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie uzależniają istnienia tego obowiązku od administrowania przez spółdzielnię mieszkaniową nieruchomością należącą do właścicieli lokali stanowiących wspólnotę mieszkaniową.

Z treści złożonego wniosku wynika, że są Państwo spółdzielnią mieszkaniową. Zarządzają Państwo budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi. W 2014 roku właściciele lokali znajdujących się w jednym z budynków podjęli uchwałę na podstawie art. 24¹ ust. 1 SMU o stosowaniu przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali w zakresie ich praw i obowiązków oraz zarządu nieruchomością wspólną. Na bazie jednego z budynków będących w zasobach Spółdzielni, utworzona została wspólnota mieszkaniowa.

Pomimo wyodrębnienia i powołania odrębnego Zarządu dla utworzonej Wspólnoty Mieszkaniowej, zgodnie z art. 24¹ ust. 6 i art. 4 ust. 4 SMU naliczają Państwo poszczególnym właścicielom wspólnoty opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania także przez osoby zamieszkujące w budynku, który wyodrębnił się w odrębną Wspólnotę. Opłaty dotyczące kosztów eksploatacji i utrzymania obiektów Spółdzielni, z których mogą korzystać członkowie Wspólnoty - dotyczą kosztów utrzymania określonych w art. 24¹ ust. 6 i art. 4 ust. 4 SMU. Opłaty naliczane przez Państwa, są kosztami eksploatacyjnymi związanymi z lokalami mieszkalnymi członków Wspólnoty.

Jednakże pomimo prawnego obowiązku zawarcia umowy w sprawie opłat, umowa taka nie została zawarta, a pomiędzy Państwem a właścicielami lokali mieszkalnych tworzących wspólnotę toczy się spór. Istotą sporu jest określenie wysokości opłat, a nie sam obowiązek ich ponoszenia.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia od podatku opłat obciążających członków wspólnoty mieszkaniowej naliczanych na podstawie art. 24¹ ust. 6 w zw. z art. 4 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, a dotyczących lokali mieszkalnych będących własnością członków Wspólnoty.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że czynności wykonywane na rzecz członków wspólnoty, stanowią odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1, w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, według zasad określonych w ustawie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy odrębne należy stwierdzić, że opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania także przez osoby zamieszkujące w budynku, który wyodrębnił się w osobną wspólnotę, mają charakter opłat, o których mowa w art. 4 ust. 4 tej ustawy.

Skoro z przepisów ustawy o VAT, wynika że czynności wykonywane na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5, a Państwo pobierają te opłaty na podstawie art. 4 ust. 4 tej ustawy, to czynności te korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Bez znaczenia dla tego zwolnienia jest brak podpisanej umowy, o której mowa w art. 24¹ ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Podsumowując, biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że obciążając właścicieli tworzących wspólnotę mieszkaniową kosztami związanymi z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, stanowiących Państwa mienie, które są przeznaczone do wspólnego korzystania także przez osoby zamieszkujące w budynku, powinni Państwo zastosować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy w odniesieniu do opłat, o których mowa w art. 4 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych pobieranych, od właścicieli lokali mieszkalnych.

Z uwagi na tożsame brzmienie powołanych przepisów ustawy o VAT od 2018 do dnia dzisiejszego zwolnienie to miało również zastosowanie dla czynności opisanych we wniosku od 2018 do dnia dzisiejszego.

Ponadto będą Państwo mieć również możliwość korzystania z ww. zwolnienia w przyszłości, jednakże w sytuacji niezmienności opisanego zdarzenia oraz przepisów w tym zakresie.

Z uwagi na powyższe, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

­zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

­zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.