Interpretacja indywidualna z dnia 16 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.456.2023.1.BS

Czy w związku z udzieleniem rabatu pośredniego (w formie wydania lub doładowania Kart Paliwowych na rzecz B), Spółka będzie uprawniona do dokonania korekty przychodów poprzez ich obniżenie o wartość wydanych Kart Paliwowych lub wartość doładowania, w okresie wystawienia noty uznaniowej przez Spółkę na rzecz B.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z udzieleniem rabatu pośredniego (w formie wydania lub doładowania Kart Paliwowych na rzecz B), Spółka będzie uprawniona do dokonania korekty przychodów poprzez ich obniżenie o wartość wydanych Kart Paliwowych lub wartość doładowania, w okresie wystawienia noty uznaniowej przez Spółkę na rzecz B.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A Sp. z o.o. (dalej: „A”, „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest spółką z siedzibą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, zarejestrowaną dla celów podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) w Polsce, opodatkowującą przychody osiągane z działalności gospodarczej (…) podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”). Wnioskodawca jest podmiotem wchodzącym w skład grupy kapitałowej (…).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wytwarzania i przetwarzania produktów (dalej: „Produkty”), a także magazynowania i przechowywania towarów.

Spółka sprzedaje produkty m.in. poprzez autoryzowanych dystrybutorów (dalej: „AD”). AD z kolei następnie sprzedają te towary m.in. B (dalej: „B”). Co szczególnie istotne - Spółka nie sprzedaje produktów bezpośrednio B. B są niezależnymi od Spółki podmiotami i nie mają prawa przedstawiania siebie jako agenta Wnioskodawcy, AD lub dystrybutora ani nie są uprawnione do zaciągania w ich imieniu zobowiązań.

Wnioskodawca udziela rabatów pośrednich zawierając trójstronne umowy w zakresie sprzedaży produktów oraz premiowania zakupów pomiędzy Spółką, B a AD (dalej: „Umowa”). Na podstawie Umowy, B zobowiązuje się do nabywania od AD określonych produktów Spółki, AD zobowiązuje się do dostawy produktów na rzecz B na warunkach uzgodnionych pomiędzy AD a B, natomiast Spółka zobowiązuje się, według swojego wyboru, do wydawania B przedpłaconych kart paliwowych lub do jednorazowego wydania przedpłaconej karty paliwowej, która następnie będzie doładowywana przez Spółkę na zasadach opisanych w umowie wypłacania premii kwartalnej w zamian za dokonane zakupy produktów po spełnieniu ustalonych w Umowie przesłanek (dalej: „Karty Paliwowe”).

Karty Paliwowe będą nabywane przez Wnioskodawcę od Wystawcy, a w celu udokumentowania transakcji Wystawca będzie wystawiać Spółce notę księgową obciążeniową.

Karty Paliwowe będą uprawniały ich posiadacza - w opisywanej sytuacji B - do rozliczenia za ich pomocą należności z tytułu dokonania zakupów na stacjach paliwowych Wystawcy, na zasadach określonych w aktualnie obowiązujących ogólnych warunkach sprzedaży i używania Kart Paliwowych.

W chwili wydania bądź doładowania Kart Paliwowych przez Spółkę nie będzie wiadomo, jakie towary bądź usługi zakupi B na stacjach paliwowych Wystawcy. Karty paliwowe będą mogły zostać wykorzystane w celu uregulowania należności za zakupione paliwo (benzynę, olej napędowy, gaz) lub inne towary i usługi dostępne na stacjach paliwowych Wystawcy.

Zakupy dokonane za pośrednictwem Kart Paliwowych nie będą rozliczane pomiędzy Spółką i B.

Nabycie towarów lub usług, za które B zapłacą przy wykorzystaniu Kart Paliwowych będzie dokumentowane przez Wystawcę w sposób standardowy - paragonem z kasy rejestrującej lub fakturą wystawioną na rzecz B.

Aby otrzymać Karty Paliwowe, B będzie musiała w danym kwartale rozliczeniowym nabyć od AD Produkty w ilości nie mniejszej niż określona w Umowie ilość minimalna, w oparciu o ceny wynikające z aktualnie obowiązującego u AD cennika produktów.

Umowa określi również zakupy jakich produktów oferowanych przez Spółkę będą upoważniały do otrzymania Kart Paliwowych.

Spółka będzie wydawać Karty Paliwowe uprawionym B (tj. B, które w danym kwartale dokonały zakupów Produktów uprawniających je do uzyskania Karty Paliwowej), których wartość będzie wyrażona w złotych. Karty Paliwowe będą wydawane bądź doładowywane wartością wynikającą z Umowy a opartą na ilości zakupionych Produktów przez B(rzecz jasna, Karty Paliwowe zostaną wydane tylko jeżeli B przekroczy wskazaną w Umowie minimalną ilość zakupu Produktów).

Oznacza to, że Karty Paliwowe będą wydawane na dwa sposoby:

- każdorazowo w związku ze spełnieniem przez B warunków do ich otrzymania, co oznacza, że B będzie otrzymywać kolejną Kartę Paliwową po spełnienie warunków w danym okresie rozliczeniowym, lub

- w formie jednorazowego wydania Karty Paliwowej, która będzie kilkukrotnie doładowywana po upływie okresów rozliczeniowych, w których B spełniła warunki dla doładowania karty.

Warunkiem otrzymania przez B Kart Paliwowych lub ich doładowania jest to, aby ilość i wartość Produktów zakupionych przez B od AD była zgodna w tym zakresie z ewidencją prowadzoną przez AD przekazaną Spółce.

Wartość wydawanych Kart Paliwowych lub ich doładowania będzie określana jako suma nominalnych ilości zakupów Produktów dokonanych przez B w kwartale rozliczeniowym. Ilość Produktów zakupionych przez B w kwartale rozliczeniowym będzie przeliczona na wartość nominalną Produktów zgodnie z przelicznikami wyszczególnionymi w załączniku do Umowy. Tak wyliczona wartość Kart Paliwowych lub ich doładowania zostanie zaokrąglona do liczb naturalnych w ten sposób, że jeśli wartość będzie kończyć się kwotą w groszach w przedziale:

- od 0 do 50 gr - zaokrąglenie nastąpi do najbliższej liczby naturalnej w dół;

- a dla przedziału od 51 do 99 gr - zaokrąglenie nastąpi do najbliższej liczby naturalnej w górę.

Zakupy dokonywane przez B od AD będą dokumentowane fakturami.

W przypadku niedokonania przez B w danym okresie rozliczeniowym wynikającej z Umowy minimalnej ilości zakupów, Wnioskodawca nie wyda B, ani nie doładuje Kart Paliwowych za dany kwartał. Wartość zakupów z takiego kwartału nie będzie uwzględniana przy obliczaniu ilości zakupów dokonanych przez B w innych kwartałach rozliczeniowych.

Karta Paliwowa zostanie wysłana do (przekazana) B, w określonym terminie od zakończenia danego kwartału rozliczeniowego albo doładowanie otrzymanej już Karty Paliwowej następować będzie w określonym terminie od zakończenia danego kwartału rozliczeniowego.

Spółka będzie wystawiać notę księgową uznaniową B na wartość przekazanych jej Kart Paliwowych.

Wydanie przez Spółkę Kart Paliwowych nie następuje w wykonaniu umowy pośrednictwa na rzecz Wystawcy. Spółka za przekazanie Kart Paliwowych nie otrzymuje prowizji od żadnej ze stron Umowy, ani od Wystawcy.

Pytanie

Czy w związku z udzieleniem rabatu pośredniego (w formie wydania lub doładowania Kart Paliwowych na rzecz B), Spółka będzie uprawniona do dokonania korekty przychodów poprzez ich obniżenie o wartość wydanych Kart Paliwowych lub wartość doładowania, w okresie wystawienia noty uznaniowej przez Spółkę na rzecz B?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z udzieleniem rabatu pośredniego (w formie wydania lub doładowania Kart Paliwowych na rzecz B), Spółka będzie uprawniona do dokonania korekty przychodów poprzez ich obniżenie o wartość wydanych Kart Paliwowych lub wartość doładowania, w okresie wystawienia noty uznaniowej przez Spółkę na rzecz B.

Aby rozstrzygnąć zagadnienie kwalifikacji rabatu pośredniego w postaci wydania lub doładowania Kart Paliwowych z perspektywy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), w ocenie Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy dokonać analizy przepisów w zakresie powstania przychodów oraz zdarzeń mających wpływ na ich korekty.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z kolei w myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT: „Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont”.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęć „bonifikata” i „skonto”. Zgodnie z „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) „bonifikata” - to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”.

A zatem, bonifikatę należy rozumieć jako pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru lub usługi. Bonifikata jest udzielana wówczas, gdy wystąpią okoliczności uzasadniające obniżenie ustalonej wcześniej ceny, których nie można było przewidzieć w momencie zawierania umowy sprzedaży (przykładowo: w formie udzielenia kontrahentom bonifikaty wyrażonej procentowo lub kwotowo w stosunku do określonej wartości zakupów w przeciągu jakiegoś ustalonego okresu czasu). Natomiast w przypadku, jeżeli okoliczności wpływające na zmniejszenie ceny są znane stronom przed zawarciem umowy sprzedaży, to powinny znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w tej umowie.

Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Można zatem wnioskować, że rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny danego towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie lub doładowanie Kart Paliwowych w związku ze spełnieniem przez B określonych warunków, stanowi w istocie świadczenie Wnioskodawcy na rzecz B, które ma jednoznacznie i precyzyjnie określoną wartość, natomiast jej realizacja sprowadza się do możliwości monetyzacji ekwiwalentu wartości środków zgromadzonych na Karcie Paliwowej w trakcie dokonywania płatności na stacjach paliw Wystawcy.

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że forma przekazania świadczenia nie zmienia jej rzeczywistego charakteru, jakim faktycznie jest przekazanie premii pieniężnej o precyzyjnie i jednoznacznie określonej wartości. Taką kwalifikację potwierdzają także zapisy Umowy, zgodnie z którą Wnioskodawca wyda B Kartę Paliwową za dokonanie przez B zakupu Produktów u AD, których to wartość będzie określona w oparciu o mechanizm kalkulacji wskazany w Umowie.

Przekazując lub doładowując Karty Paliwowe na rzecz B w zamian za przekroczenie pewnego wolumenu zakupów od AD, dojdzie w rzeczywistości do pomniejszenia pierwotnie ustalonej ceny za sprzedaż Produktów Spółki o jednoznacznie ustaloną wartość przekazanych Kart Paliwowych lub wartość doładowania. Co prawda, Spółka nie będzie sprzedawać Produktów bezpośrednio na rzecz B, ale na podstawie zawartych umów i wynikających z nich ustaleń, w istocie dojdzie do udzielania B rabatów w formie pośredniej.

Mając na uwadze powyższe, a także w świetle powołanych wyżej przepisów i definicji, należy stwierdzić, że wartość Kart Paliwowych wydawanych B przez Spółkę (lub wartość doładowania) powinna być uznana w swojej istocie za rabat pośredni, będący świadczeniem o charakterze pieniężnym, w kwocie odpowiadającej wartości Karty Paliwowej, bądź wartości doładowania Karty Paliwowej w danym okresie rozliczeniowym.

Konsekwentnie, skoro wartość przekazanych Kart Paliwowych (lub wartość doładowania) stanowi w istocie formę rabatu czy też bonifikaty, w ocenie Wnioskodawcy należy przyjąć, że na gruncie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, wartość przekazanych Kart Paliwowych (lub wartość doładowania) - jako modyfikacja warunków handlowych polegająca na obniżeniu pierwotnie ustalonej ceny - jest elementem, który powinien bezpośrednio determinować wysokość przychodu należnego po stronie Wnioskodawcy.

Tym samym, zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do obniżenia przychodu należnego wykazanego w związku ze sprzedażą Produktów, o kwotę określoną na podstawie wartości przekazanych Kart Paliwowych lub wartości odpowiadającej kwocie doładowania Kart Paliwowych.

Powyższa kwalifikacja rozpoznania rabatu pośredniego dla celów CIT znajduje odzwierciedlenie m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej w zbliżonym stanie faktycznym przez DKIS dnia 28 stycznia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.530.2021.2.BS, w której organ - nie zgadzając się z argumentacją wnioskodawcy - uznał, że: „W świetle powołanej wyżej definicji „rabatu” należy uznać, że w opisanym przypadku będziemy mieć do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny produktów oferowanych przez Państwo, które co prawda nie będziecie Państwo sprzedawać bezpośrednio na rzecz detalistów, ale na podstawie odpowiednich indywidualnych ustaleń będziecie przyznawali im rabaty (...) Sprzedając swoje towary i udzielając na nie rabatu pośredniego, powinniście Państwo obniżyć przychód należny, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Ponadto, DKIS kilkukrotnie wypowiedział się w analogicznych stanach faktycznych przedstawionych we wnioskach o wydanie interpretacji indywidualnych z perspektywy beneficjenta udzielonego rabatu, przykładowo w interpretacjach indywidualnych DKIS z:

- 10 czerwca 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.168.2022.4.MKU,

- 23 marca 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.627.2021.2.AT,

- 17 lutego 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.620.2021.2.AP,

- 19 stycznia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.541.2021.2.BS.

W powyższych interpretacjach organ podatkowy wskazał, że: „otrzymując bonus (rabat pośredni), powinien (Wnioskodawca) tym samym obniżyć koszty uzyskania przychodu, ponieważ przyznany rabat obniża faktycznie koszty zakupu towaru/usługi” oraz że „będzie on (Wnioskodawca) uprawniony do obniżenia kosztów uzyskania przychodów o wartość, na jaką została wystawiona nota (kwotę brutto)”.

Powyższe interpretacje indywidualne, pomimo iż zostały wydane z perspektywy beneficjenta rabatu pośredniego, jednoznacznie potwierdzają nierozerwalny związek przyznanego rabatu pośredniego z pierwotną dostawą. Skoro udzielany rabat pośredni, stanowi obniżkę ceny i w konsekwencji powinien u beneficjenta rabatu skutkować koniecznością obniżenia kosztu uzyskania przychodu, Wnioskodawca uważa, że analogicznie z perspektywy udzielającego rabat, powinien on dokonać obniżenia należnego przychodu.

W zakresie momentu, w którym powyższe korekta powinna zostać ujęta dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, należy przeanalizować dalsze postanowienia Ustawy o CIT. Stosownie do art. 12 ust. 3j ustawy o CIT: „Jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty”.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 3k ustawy o CIT: „Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody”.

W przedmiotowym przypadku, wypłata rabatu pośredniego w postaci wydania lub doładowania Kart Paliwowych z pewnością nie jest obniżką ceny Produktów spowodowaną „błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką”. Co więcej, przekazanie lub doładowanie Kart Paliwowych jest działaniem świadomie podejmowanym przez Wnioskodawcę, które wprost wynika z postanowień Umowy odzwierciedlających warunki handlowe ustalone przez strony.

W tym kontekście należy stwierdzić, że korekta przychodu po stronie Wnioskodawcy, jako niewynikająca z błędu lub oczywistej omyłki lecz z uzgodnień pomiędzy stronami, w świetle art. 12 ust. 3j ustawy o CIT powinna zostać ujęta jako zmniejszenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka wystawi noty uznaniowe na rzecz B (stanowiące dokument potwierdzający przyczyny korekty).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej dokonanej na gruncie analogicznego stanu faktycznego, wydanej przez DKIS z 28 stycznia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.530.2021.2.BS. W przedmiotowej interpretacji, organ uznał, że: „(...) udzielany przez Spółkę rabat pośredni stanowiący obniżkę ceny nie jest spowodowany błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką. Zatem uprawnieni będziecie Państwo do dokonania korekty przychodów w związku z udzielanymi rabatami pośrednimi związanymi z obniżką cen - na bieżąco, tj. w okresie, w którym wystawicie Państwo dokument potwierdzający przyczynę korekty - przyznanie rabatu pośredniego”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z udzieleniem rabatu pośredniego (w formie wydania lub doładowania Kart Paliwowych na rzecz B), Spółka będzie uprawniona do dokonania korekty przychodów poprzez ich obniżenie o wartość wydanych Kart Paliwowych lub wartość doładowania, w okresie wystawienia noty uznaniowej przez Spółkę na rzecz B.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia „bonifikata” i „skonto” nie są zdefiniowane. Zgodnie z „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) „bonifikata” – to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”. Przez bonifikatę należy więc rozumieć pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru lub usługi. Bonifikata jest udzielana wówczas, gdy wystąpią okoliczności uzasadniające obniżenie ustalonej wcześniej ceny, których nie można było przewidzieć w momencie zawierania umowy sprzedaży (np. udzielenie długoletnim kontrahentom bonifikaty wyrażonej procentowo lub kwotowo w stosunku do określonej wartości zakupów w przeciągu jakiegoś ustalonego okresu czasu). Natomiast w przypadku, jeżeli okoliczności wpływające na zmniejszenie ceny są znane stronom przed zawarciem umowy sprzedaży, to powinny znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w tej umowie.

Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru. Natomiast „bonus” to „dodatkowe wynagrodzenie; nagroda; premia”.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy w związku z udzieleniem rabatu pośredniego w formie wydania lub doładowania Kart Paliwowych na rzecz B, Spółka będzie uprawniona do dokonania korekty przychodów poprzez ich obniżenie o wartość wydanych Kart Paliwowych lub wartość doładowania, w okresie wystawienia noty uznaniowej przez Spółkę na rzecz B.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywa od Wystawcy Karty Paliwowe, które następnie przekazuje B po spełnieniu warunków wynikających z umowy, tj. nabycia od AD – autoryzowanych dystrybutorów produktów Spółki w ilości nie mniejszej niż określa umowa. Zatem w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z obniżką ceny sprzedawanych produktów Wnioskodawcy, bowiem jak wynika z opisu sprawy, B otrzymując Kartę Paliwową nabywa prawo do rozliczenia za jej pomocą należności z tytułu zakupów na stacjach paliwowych Wystawcy karty. Zatem wydanie Karty Paliwowej nie powoduje upustu ceny produktów sprzedawanych przez Spółkę, nie stanowi też rabatu cenowego, czy obniżki ceny ww. produktów, nie ma więc wpływu na cenę oferowanych przez Spółkę produktów. Tym samym nie dochodzi tutaj do udzielenia przez Spółkę rabatu pośredniego na oferowane produkty w formie pieniężnej, lecz do nagrodzenia Stacji Obsługi w formie rzeczowej za dokonanie zakupów w określonej wysokości wynikającej z umowy, poprzez wydanie lub doładowanie Kart Paliwowych.

Mając na względzie powyższe Spółka w związku z udzieleniem rabatu pośredniego w formie wydania lub doładowania Kart Paliwowych na rzecz B, nie będzie uprawniona do dokonania korekty przychodów.

Wydatki na nabycie Kart Paliwowych stanowić będą dla Spółki koszt uzyskania przychodów, zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać celowość wydatku, tj. istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wskazać należy, że Spółka przekaże Karty Paliwowe Bi jedynie w przypadku nabycia przez B produktów Spółki od dystrybutorów w ilości nie mniejszej niż określona w umowie. Zatem w świetle powyższego uznać należy, że wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie Kart Paliwowych będą poniesione w celu osiągnięcia, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a tym samym będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).