Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.206.2023.3.PB

W zakresie sposobu określenia wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 29 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie sposobu określenia wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 8 listopada 2023 r. (wpływ 8 listopada 2023 r.). oraz pismem z 7 listopada 2023 r. (wpływ 10 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego po uzupełnieniu wniosku

Jest Pani właścicielem nieruchomości (grunt), do której przylega 10 m2 gruntu stanowiącego dzierżawę wieczystą posiadacza od Gminy. Przed laty od tego posiadacza zakupiła Pani ww. grunt, którego jest Pani właścicielem. Wcześniej zakupiony przez Panią grunt sąsiaduje z gruntem, wobec którego posiadacz posiada udzielone mu przez Gminę prawo wieczystego użytkowania. Ze względów technicznych zamierza Pani od dotychczasowego posiadacza nabyć ww. prawo. Wykorzystując wiedzę o aktualnie obowiązujących na terenie Gminy cenach za m2 gruntu uzgodniliście Państwo wartość/cenę. Gmina odstąpiła od prawa pierwokupu. Uważa Pani, że ustalenie wartości/ceny tej transakcji i według tej zasady zawarcie umowy notarialnej dotyczącej przejęcia praw użytkowania wieczystego do tych 10 m2 oraz zobowiązań podatkowych wynikających z PCC-3 jest działaniem prawidłowym, tzn. ustalenie wartości przedmiotu zawarcia aktu notarialnego ustaliliście Państwo (strony umowy notarialnej) prawidłowo. Stronami przygotowywanego aktu notarialnego są (…) – przekazujący prawo do wieczystego użytkowania oraz Pani (…) – nabywca ww. prawa.

Pytanie

Czy prawidłowo interpretuje Pani treść art. 6 pkt 1 i 2 (winno być: art. 6 ust. 1 i 2) ustawy  o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. 2023.170), że za datę przyjęcia wartości rynkowej czynności cywilnoprawej, tj. sporządzenia aktu notarialnego przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu, należy przyjąć wartości/ceny obowiązujące na terenie Gminy na dzień sporządzenia w obecności i przy udziale notariusza zawarcia przez strony tego aktu?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, treść art. 6 pkt 1 i 2 (winno być: art. 6 ust. 1 i 2) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. 2023.170) wskazuje, że przy umowie przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu za wartość rynkową rzeczy lub prawa majątkowego przyjmuje się zasadę określenia tej wartości na podstawie przeciętnych cen stosowanych  w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, w dniu dokonania tej czynności czyli zawarcia notarialnej umowy przeniesienia tego prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c) (uchylona),

d)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e) umowy dożywocia,

f)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g) (uchylona),

h) ustanowienie hipoteki,

i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j) umowy depozytu nieprawidłowego,

k) umowy spółki.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Przedstawiając opis zdarzenia przyszłego nie wskazała Pani co prawda wprost jaką formę przybierze opisana we wniosku czynność – posługuje się Pani we wniosku jedynie określeniem „przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu”, jednak mając na uwadze to, że w treści wniosku posługuje się Pani sformułowaniem cena, która jest charakterystyczna dla umowy sprzedaży, Organ przyjął, że do przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu dojdzie na podstawie umowy sprzedaży.

Zgodnie z art. 535 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Natomiast na podstawie art. 555 ustawy Kodeks cywilny:

Przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, praw oraz wody.

Umowa sprzedaży jako czynność wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży przy umowie sprzedaży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2-4 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny.

Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia  z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się  o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:

a)nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%,

b)innych praw majątkowych − 1%.

Stosownie do art. 10 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Jeżeli czynność cywilnoprawna (umowa) dokonywana jest w formie aktu notarialnego, to na notariuszu ciąży obowiązek pobrania i wpłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych do urzędu skarbowego. Mając na uwadze powyższe, nie będzie Pani zobowiązana do złożenia deklaracji PCC-3 w związku z zawarciem umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Na podstawie art. 158 Kodeksu cywilnego:

Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Z kolei w myśl art. 237 Kodeksu cywilnego:

Do przeniesienia użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości.

Umowa przenosząca prawo użytkowania wieczystego gruntu powinna być zatem zawarta  w formie aktu notarialnego.

Z treści powyższych przepisów wynika, że podatek od czynności cywilnoprawnych nalicza się od wartości rynkowej przedmiotu transakcji. Jednakże, w przypadku, gdy wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej określona przez podatnika odbiega od wartości rynkowej, organ wezwie podatnika do jej zmiany. Nadmienia się, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje uprawnienie stron umowy sprzedaży do kreowania jej warunków, w tym ustalenia ceny. Jednakże w przypadku jej oszacowania w sposób odbiegający od wartości rynkowej nabywanych praw majątkowych, ustawa dopuszcza ingerencję organu podatkowego, przy czym organ ten może się posiłkować wskazanymi  w art. 6 ust. 4 ustawy: opinią biegłego lub przedłożoną przez podatnika wyceną rzeczoznawcy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pani właścicielem nieruchomości (grunt), do której przylega 10 m2 gruntu stanowiącego dzierżawę wieczystą posiadacza od Gminy. Przed laty od tegoż posiadacza zakupiła Pani ww. grunt, którego jest Pani właścicielem. Wcześniej zakupiony przez Panią grunt sąsiaduje z gruntem, wobec którego posiadacz posiada udzielone mu przez Gminę prawo wieczystego użytkowania. Ze względów technicznych zamierza Pani od dotychczasowego posiadacza nabyć ww. prawo. Wykorzystując wiedzę o aktualnie obowiązujących na terenie Gminy cenach za m2 gruntu uzgodniliście Państwo wartość/cenę. Gmina odstąpiła od prawa pierwokupu.

Pani wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy prawidłowo interpretuje Pani treść art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, że za datę przyjęcia wartości rynkowej czynności cywilnoprawej, tj. sporządzenia aktu notarialnego przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu, należy przyjąć wartości/ceny obowiązujące na terenie Gminy na dzień sporządzenia w obecności i przy udziale notariusza tego aktu.

Ustalając w przedmiotowej sprawie podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych – mając na uwadze opisane zdarzenie oraz cytowane wyżej przepisy prawa, w szczególności art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdzić należy, że podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość rynkowa nabywanego przez Panią prawa użytkowania wieczystego gruntu, z dnia dokonania tej czynności, czyli nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu. Wskazać należy, że przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego ostatecznej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu. Moment oraz forma przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu zostały bowiem określone w art. 155 § 1 oraz art. 158 w zw. z art. 237 Kodeksu cywilnego. A zatem wartość prawa użytkowania wieczystego gruntu ustalona we wskazany przez Panią sposób – na podstawie obowiązujących na terenie Gminy cen za m2 gruntu , będzie stanowiła podstawę opodatkowania, jeżeli faktycznie będzie odpowiadać ona wartości rynkowej nabywanego prawa użytkowania wieczystego gruntu w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia dokonania tej czynności – dnia sporządzenia aktu notarialnego przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu. Wartość nabywanego prawa użytkowania wieczystego gruntu musi bowiem dla celów podatkowych odpowiadać jego wartości rynkowej.

Niezależnie od powyższego należy pamiętać, że organ podatkowy – naczelnik właściwego urzędu skarbowego posiada uprawnienie do zweryfikowania podanej przez Panią wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej i jeżeli stwierdzi, że kwota ustalona jako podstawa opodatkowania nie jest wartością rynkową nabytego prawa użytkowania wieczystego gruntu, ma prawo zwrócić Pani uwagę na konieczność jej zmiany, stosując uregulowania zawarte w art. 6 ust. 2-4 ww. ustawy.

Reasumując, podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość rynkowa nabytego przez Panią prawa użytkowania wieczystego gruntu, ustalona na dzień zawarcia umowy przenoszącej prawo użytkowania wieczystego gruntu (dzień sporządzenia aktu notarialnego). Jeżeli zatem ustalona przez strony umowy wartość będzie odpowiadała wartości rynkowej nabytego prawa użytkowania wieczystego gruntu, to będzie ona stanowić podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo  o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00