Interpretacja indywidualna z dnia 17 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.583.2023.1.KD

Koszty uzyskania przychodu - zakup nowej pary okularów biurowych (soczewki wraz z oprawami okularowymi).

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego wpodatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 17 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. W zakresie prowadzonej działalności świadczy Pan usługi prawnicze wykorzystując do tego przede wszystkim sprzęt komputerowy poprzez przygotowywanie na nim m.in.: pism, analizy przepisów, wyroków, interpretacji, itd., a także do kontaktu z klientami.

Wcześniej w związku z pracą biurową (obecnie prowadzi Pan działalność gospodarczą) korzystał Pan ze zwykłych okularów korekcyjnych, natomiast ciągłe uczucie przemęczenia oczu, w tym suchości, a także regularne zaczerwienia wpływały negatywne na Pana pracę, zmuszając do regularnych przerw od ekranu i tym samym obniżenia efektywności. Zaczął Pan w związku z tym poszukiwać rozwiązania problemu (celem poprawy efektywności wykonywanych prac), którym okazały się specjalne okulary biurowe. Powyższe okulary zostały zakupione przed założeniem działalności gospodarczej, natomiast są one ciągle wykorzystywane przez Pana. Przy czym, podkreśla Pan, że nie rozpoznał ich, jako koszt uzyskania przychodów, ani nie odliczył od nich podatku VAT, natomiast zastanawia się nad taką możliwością przy zakupie kolejnej pary okularów biurowych. Tym samym, przedmiotem wniosku, jest przyszły zakup okularów biurowych o podobnych lub takich samych właściwościach do obecnie posiadanych przez Pana.

Zatem, w ramach świadczonych usług wykorzystuje Pan obecnie okulary przeznaczone do pracy biurowej, które zmniejszają zmęczenie oczu, niwelują uczucie ich suchości, a także zaczerwienienia w wyniku wykonywania usług przy sprzęcie komputerowym. Jest to możliwe dzięki specjalnej powłoce w okularach, która powoduje blokadę niebieskiego światła emitowanego przez ekrany urządzeń i w związku z tym nie wymusza przerw od tych ekranów. Tym samym, wpływa to pozytywnie na Pana efektywność i jednocześnie na zwiększenie Pana konkurencyjności na rynku.

Okulary biurowe dodatkowo różnią się od standardowych, z uwagi na stosowaną w nich żółtą soczewkę/powłokę. Powyżej opisane okulary w dalszej części wniosku, będą określane jako okulary biurowe.

Zaznaczył Pan, że Pana wada wzroku na chwilę obecną jest na tyle znacząca, że bez okularów biurowych świadczenie usług byłoby bardzo uciążliwe i w praktyce uniemożliwiałoby konkurencyjną działalność, tj. powodowałoby to m.in.:

·problemy z prawidłowym używaniem programów prawniczych (np. ...),

·problemy z korzystaniem z doktryny prawniczej również w formie tradycyjnej (tj. papierowej),

·trudności z dokładnym rozpoznawaniem klientów z odległości nawet kilku metrów, co klient mógłby odebrać jako obrazę lub jego lekceważenie,

·obniżenie efektywności prac poprzez wydłużenie czasu na ich wykonanie,

·niższą jakość usług poprzez ograniczenie czytelności tekstu.

W związku z powyższym, bez okularów biurowych naraża się Pan na zmniejszenie swojej konkurencyjności na rynku, utratę zleceń, czyli utratę źródła przychodów lub na konsekwencje prawne w związku z niewłaściwym wykonaniem usług.

Okulary biurowe, Pana zdaniem, wpływają pozytywnie jedynie na jakość wykonywanych usług, znacznie poprawiając efektywność prac oraz kontakt z klientem i tym samym zwiększając konkurencyjność na rynku w porównaniu do zwykłych okularów korekcyjnych.

Zaznaczyć jednak należy, że poza powyższym, począwszy od złożenia zamówienia po praktyczny użytek, okulary biurowe kreują szereg negatywnych konsekwencji, ponieważ:

·są one znacznie droższe niż standardowe okulary korekcyjne,

·negatywnie wpływają na funkcjonowanie w życiu codziennym.

Przede wszystkim zwrócić należy uwagę na to, że z uwagi na ich żółtą powłokę (która blokuje światło niebieskie urządzeń) powodują zaburzenie rozpoznawania kolorów, przy czym najbardziej wpływa to na barwę białego koloru, który w okularach staje się pożółkły. Ponadto, problem ten dotyczy również innych kolorów,

·czas oczekiwania na nie po złożeniu zamówienia jest dłuższy niż w przypadku standardowych okularów korekcyjnych.

Zatem, cały proces zakupu okularów biurowych jest powiązany z licznymi komplikacjami w porównaniu ze zwykłymi okularami korekcyjnymi, a ponadto wykorzystywanie okularów biurowych jest uciążliwe i wpływa negatywnie na Pana funkcjonowanie poza czasem, w których świadczy Pan swoje usługi.

Jednocześnie podkreśla Pan, że motywem zakupu okularów biurowych nie będą w żadnym stopniu kwestie zdrowotne, a specjalne właściwości wykorzystywane w prowadzonej przez Pana działalności, które wpływają na efektywność i tym samym na konkurencyjność. Gdyby natomiast nie charakter świadczonych usług, to zdecydowałby się Pan na standardowe okulary korekcyjne, które są tańsze, szybciej dostępne i dodatkowo nie zaburzałyby rozpoznawania kolorów, a tym samym zniekształcenia otaczającego świata.

Pytania

1.Czy będzie Pan mógł zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodu zakup nowej pary okularów biurowych (soczewki wraz z oprawami okularowymi)?

2.Czy będzie Pan mógł odliczyć VAT z faktury wystawionej na Pana, a dotyczącej zakupu nowej pary okularów biurowych (soczewki wraz z oprawami okularowymi), wykorzystywanych przez Pana w ramach usług świadczonych na rzecz klientów?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie Nr 1). W zakresie podatku od towarów i usług (pytanie Nr 2) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Będzie Pan mógł zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodu zakup nowej pary okularów biurowych (soczewki wraz z oprawami okularowymi).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; dalej: Ustawa o PIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 Ustawy o PIT.

Art. 23 Ustawy o PIT zawiera szereg kosztów, które wyłączają możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, jednak należy zwrócić uwagę, że na tej liście nie znajdują się okulary. W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe, kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 Ustawy o PIT i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów powinien spełniać łącznie następujące warunki:

1)pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

2)nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)być właściwie udokumentowany.

Podkreśla Pan, że wszystkie ww. przesłanki zostaną przez Pana spełnione, tj.:

Pana zdaniem, wydatek na zakup nowych okularów biurowych pozostanie w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i będzie poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Należy przede wszystkim zauważyć, że jak już wskazywał Pan w opisie sprawy, brak okularów biurowych znacznie utrudniałby prowadzenie działalności gospodarczej, ponieważ generowałoby to:

·problemy z prawidłowym używaniem programów prawniczych (np. Lex),

·problemy z korzystaniem z doktryny prawniczej również w formie tradycyjnej (tj. papierowej),

·trudności z dokładnym rozpoznawaniem klientów z odległości kilku metrów, co klient mógłby odebrać jako obrazę lub jego lekceważenie,

·obniżenie efektywności prac poprzez wydłużenie czasu na ich wykonanie,

·niższą jakość usług, z uwagi na ograniczenie czytelności tekstu.

W związku z powyższym, bez okularów biurowych naraża się Pan na utratę zleceń, obniżenie swojej konkurencyjności na rynku, czyli utratę źródła przychodów lub na konsekwencje prawne z związku z niewłaściwym wykonywaniem usług.

Jednocześnie chciałby Pan podkreślić, że jest Mu znana interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako: Dyrektor KIS) z 18 stycznia 2023 r., Nr 0115-KDIT3.4011.920.2022.1.AD w której uznano, że:

Zatem, Dyrektor KIS w powyższej interpretacji wskazał, że zakup zwykłych okularów korekcyjnych:

·jest wydatkiem o charakterze osobistym, ponieważ ma na celu ochronę zdrowia podatnika,

·podatnik i tak ,z uwagi na wadę wzroku byłby zmuszony do zakupu okularów korekcyjnych niezależnie od tego czy prowadzi działalność gospodarczą,

·bezpośrednim celem tego wydatku była ochrona wzroku, pomimo że podatnik w ww. interpretacji wskazał, że okularów używałby wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej.

Powyższa argumentacja zatem bazuje na tym, że niezależnie od tego czy podatnik prowadziłby działalność gospodarczą, czy też nie to i tak byłby zmuszony do zakupu okularów korekcyjnych, ponieważ miałoby to na celu ochronę jego zdrowia. Wskazuje Pan, że w przypadku będącym przedmiotem wniosku, wydatek nie ma na celu ochrony Pana zdrowia, ponieważ gdyby tak było, to jak już Pan wskazywał w stanie faktycznym nie kupowałby okularów biurowych, tylko standardowe, ponieważ zwykłe okulary korekcyjne:

·są znacznie tańsze,

·oczekiwanie na nie jest znacznie krótsze,

·nie zaburzają postrzegania świata poprzez żółtą soczewkę, która powoduje naniesienie żółtego koloru na widoczne kolory i tym samym nienaturalne postrzeganie świata.

Warto jednocześnie ponownie zaznaczyć, że okulary biurowe zwiększają Pana efektywność, ponieważ nie wymuszają na Panu przerw od ekranu (w przeciwieństwie do zwykłych okularów korekcyjnych), co się wiąże bezpośrednio ze zwiększeniem Pana konkurencyjności na rynku. W związku z powyższym, gdyby nie charakter wykonywanej działalności, to z pewnością nie zdecydowałby się Pan na wybór okularów biurowych, które poza świadczonymi usługami są uciążliwe, z uwagi na ponoszony koszt, dłuższy czas oczekiwania na nie, a także zniekształcaniem rzeczywistych kolorów.

Należy także zwrócić uwagę na interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora KIS z 1 czerwca 2023 r., Nr 0112-KDIL2-2.4011.283.2023.1.WS, w której wskazano, że okulary korekcyjne z filtrem światła niebieskiego nie stanowią kosztu podatkowego uznając ponownie, że jest to wydatek o charakterze osobistym.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny, a także uzasadnienie podatnika w ww. interpretacji należy się zgodzić z Dyrektorem KIS. Przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę, że argumentacja podatnika w powyższej interpretacji opierała się głównie na aspekcie zdrowotnym, a nie kwestiach uzyskania, czy zabezpieczenia przychodu w związku z zakupem okularów. Ponadto, podatnik ten nie uzasadnił, że nie nabyłby tych okularów, gdyby nie prowadzona działalność gospodarcza.

Ponownie podkreśla Pan, że:

a)brak okularów biurowych znacznie utrudniałby prowadzenie działalności gospodarczej, ponieważ generowałoby to:

·problemy z prawidłowym używaniem programów prawniczych (np. ...),

·problemy z korzystaniem z doktryny prawniczej również w formie tradycyjnej (tj. papierowej),

·trudności z dokładnym rozpoznawaniem klientów z odległości kilku metrów co klient mógłby odebrać jako obrazę lub jego lekceważenie,

·obniżenie efektywności prac poprzez wydłużenie czasu na ich wykonanie,

·niższą jakość usług z uwagi na ograniczenie czytelności tekstu.

Tym samym, bez okularów biurowych naraża się Pan na utratę zleceń, obniżenie swojej konkurencyjności na rynku, czyli utratę źródła przychodów lub na konsekwencje prawne z związku z niewłaściwym wykonywaniem usług,

b)okulary biurowe są znacznie droższe niż standardowe okulary korekcyjne,

c)okulary biurowe zaburzają postrzeganie świata poprzez żółtą powłokę, która powoduje naniesienie żółtego koloru na widoczne kolory i tym samym nienaturalne postrzeganie świata,

d)czas oczekiwania na okulary biurowe jest znacznie dłuższy niż na zwykłe okulary korekcyjne.

Ponadto, okulary biurowe zwiększają Pana efektywność, ponieważ nie wymuszają na nim przerw od ekranu (w przeciwieństwie do zwykłych okularów korekcyjnych) co się wiąże bezpośrednio z poprawą efektywności pracy, a także ze zwiększeniem Pana konkurencyjności na rynku.

W związku z powyższym, nie zdecydowałby się Pan nabyć okularów biurowych, gdyby nie prowadzona działalność gospodarcza. Jak już wskazywał Pan powyżej, jeśli motorem Pana działań byłaby ochrona zdrowia to zakupiłby zwykłe okulary korekcyjne, które w codziennym funkcjonowaniu sprawdzają się znacznie lepiej niż okulary biurowe, a ponadto są łatwiej dostępne, tańsze oraz nie powodują zmiany widocznych kolorów, a przez to postrzegania świata.

Końcowo, warto również wspomnieć o interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora KIS z 24 października 2022 r., Nr 0112-KDIL2-2.4011.609.2022.1.MM, w której uznano za koszt podatkowy zakup aparatu słuchowego wskazując, że:

Wobec powyższego stwierdzamy, że wydatek poniesiony na zakup aparatu słuchowego stanowi koszt uzyskania przychodów w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Wydatek ten pozostaje w związku przyczynowym z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zakup aparatu słuchowego ma pomóc Panu w prawidłowym wykonywaniu obowiązków w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej oraz w komunikowaniu się z innymi osobami podczas realizacji tej działalności, a także w rozwoju i optymalizacji kosztów działalności gospodarczej. Wydatek ten obiektywnie może w efekcie końcowym przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ponownie należy zgodzić się ze stanowiskiem Dyrektora KIS, ponieważ wnioskodawca w powyższej interpretacji wyraźnie wskazał, że aparat jest wykorzystywany do działalności gospodarczej, a nie do celów zdrowotnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Podkreślam, że o tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

·nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Z opisu sprawy wynika, że świadczy Pan usługi prawnicze wykorzystując do tego przede wszystkim sprzęt komputerowy poprzez przygotowywanie na nim m.in. pism, analizy przepisów, wyroków, interpretacji, itd., a także do kontaktu z klientami. Wcześniej w związku z pracą biurową (obecnie prowadzi działalność gospodarczą) korzystał Pan ze zwykłych okularów korekcyjnych, natomiast ciągłe uczucie przemęczenia oczu, w tym suchości, a także regularne zaczerwienia wpływały negatywne na Pana pracę zmuszając do regularnych przerw od ekranu i tym samym obniżenia efektywności. Zaczął Pan w związku z tym poszukiwać rozwiązania problemu (celem poprawy efektywności wykonywanych prac), którym okazały się specjalne okulary biurowe. Powyższe okulary zostały zakupione przed założeniem działalności gospodarczej, natomiast są one ciągle wykorzystywane przez Pana. Przy czym podkreśla Pan, że nie rozpoznał ich jako kosztu uzyskania przychodów, ani nie odliczył od nich podatku VAT, natomiast zastanawia się nad taką możliwością przy zakupie kolejnej pary okularów biurowych. Zatem, w ramach świadczonych usług wykorzystuje Pan obecnie okulary przeznaczone do pracy biurowej, które zmniejszają zmęczenie oczu, niwelują uczucie ich suchości, a także zaczerwienienia w wyniku wykonywania usług przy sprzęcie komputerowym. Jest to możliwe dzięki specjalnej powłoce w okularach, która powoduje blokadę niebieskiego światła emitowanego przez ekrany urządzeń i w związku z tym nie wymusza przerw od tych ekranów. Tym samym, Pana zdaniem, wpływa to pozytywnie na Pana efektywność i jednocześnie na zwiększenie konkurencyjności na rynku. Okulary biurowe dodatkowo różnią się od standardowych, z uwagi na stosowaną w nich żółtą soczewkę/powłokę.

Opisany przez Pana we wniosku wydatek nie został wprost wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3526/16:

Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że:

Ponadto w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać, mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodów. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku – wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 oraz z 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3813/14.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Podkreślam również, że działalność gospodarcza podlega określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik, dlatego decyzje skutkujące powstaniem kosztów związanych z tą działalnością nie może rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez podmiot.

Możliwość zaliczenia każdych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wiązałaby się z przywilejem uzyskiwania przez podatnika korzyści w postaci prawa zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o wartość poniesionych kosztów. Z oczywistych więc względów niektóre wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

Zauważam też, że do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Na podstawie przedstawionego przez Pana opisu sprawy stwierdzam, że wydatek na zakup okularów biurowych ma na celu przede wszystkim ochronę Pana zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do zakupu okularów korekcyjnych, niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Opisany przez Pana zakup jest zatem uwarunkowany stanem Pana zdrowia, tzn. wadą wzroku, która wymaga korekcji, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym, niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

Podniesione przez Pana okoliczności, że okulary biurowe kreują szereg negatywnych konsekwencji, ponieważ:

·są one znacznie droższe niż standardowe okulary korekcyjne,

·negatywnie wpływają na funkcjonowanie w życiu codziennym, z uwagi na ich żółtą powłokę (która blokuje światło niebieskie urządzeń), powodują zaburzenie rozpoznawania kolorów, przy czym najbardziej wpływa to na barwę białego koloru, który w okularach staje się pożółkły. Ponadto, problem ten dotyczy również innych kolorów,

·czas oczekiwania na nie po złożeniu zamówienia jest dłuższy niż w przypadku standardowych okularów korekcyjnych,

nie przesądza o tym, że wydatek taki ma związek jedynie z prowadzoną działalnością gospodarczą. Osoby, które takiej działalności nie prowadzą, również korzystają ze specjalistycznych okularów korekcyjnych. Opisany przez Pana zakup będzie uwarunkowany głównie stanem Pana zdrowia, tzn. wadą wzroku, która wymaga korekcji, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym, niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

Moim zdaniem, poniesienie wydatków na zakup okularów biurowych nie ma wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani też związku z prowadzoną działalnością jako źródłem przychodów. A zatem wydatek poniesiony na zakup okularów biurowych do pracy przy komputerze nie może zostać zakwalifikowany jako koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – nie będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakupu nowej pary okularów biurowych (soczewek wraz z oprawami okularowymi).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcie w nich zawarte nie są wiążące w Pana sprawie. Dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) ze zdarzeniem przyszłym i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).